RSSSam Amidon – Home alone inside my head
De laatstejaars van de richting Audiovisuele vorming van het Stedelijk Kunstinstituut aan de Ottogracht vertoeven sinds vorige week woensdag grotendeels op het Filmfestival. Zij moeten/kunnen er interviews afnemen, persvisies bijwonen, video- en/of fotoreportages maken, performances en tentoonstellingen bekijken, e.d.m.
Wij laten u op Gentblogt graag meegenieten van hun inspanningen.
Sam Amidon is een muzikant uit Vermont die op zijn performances ook gebruik maakt van beelden op een scherm.
Ik ben twee keer gaan kijken naar zijn performance in de Minard. Een aangename voorstelling, die zelfs bij een tweede visie zeker niet verveelt.
Het zingen en de muziek van zijn viool, gitaar en banjo zijn helemaal iets voor mij. Maar bovenal verleidt de projectie van filmpjes, tekeningen en tekstjes op het scherm. De beelden zijn een meerwaarde, vandaar dat Almost Cinema Sam Amidon terecht programmeerde. Hij begint met een filmpje, hij is aan het roeien en ondertussen vertelt hij een verhaal. Eerst heb je totaal niet door waar hij is, dan krijg je te zien hoe hij helemaal alleen op een groot meer in de mist zit. Hij komt op en begint direct te zingen. Zijn liedjes zijn gebaseerd op folk-liedjes.
Het is allemaal vlot en leuk gebracht met veel humor, ik heb er echt van genoten.
Na zijn eerste optreden vroeg ik hem voor een interview en toelating om delen van zijn show te filmen; dit vond hij helemaal geen probleem.
Tijdens het interview gaf hij mij vertrouwen. Ik was nogal zenuwachtig op dat vlak. Hij vertelde over hoe de titel van zijn show geïnspireerd is op de Home Alone-films, over hoe hij inspiratie een mysterieus iets vindt en hoe hij besloot dat hij vanaf nu altijd – zoals in Gent – twee optredens in één stad op één locatie gaat doen.
© 2011 GENTBLOGT VZW