De zin van filosofie

vrijdag 2 juni 2006 14u02 | Eline Strik | 10 reacties
Trefwoorden: .

‘Leg de brede culturele impact van de ontdekking van hogere dimensies uit’. De eerste vraag van mijn eerste examen is een kolfje naar mijn hand. Het vak in kwestie heet ‘Kosmologie’. Het gaat over ‘Life, the universe and everything’, en zoals je gisteren bij Jonas kon lezen, ook over meringuetaart. Maar serieus, de vierhonderd pagina’s cursus maakten mij weer duidelijk waarvoor ik het ook alweer doe, filosofie studeren.

Dat is niet altijd evident. Het meest gehoorde commentaar op mijn studierichting is ‘maar wat kun je daar nou mee worden?’. Het antwoord is afhankelijk van mijn bui: soms geef ik een uitgebreid exposé over de vele mogelijkheden, soms houd ik het bij een kort ‘werkloos’. In ieder geval is kantoorbediende een uitstekende job voor een filosofe. Ervaring met kopiëren hebben we immers ruimschoots. In het copycenter, dat onlangs een vakantiehuisje in Spanje kon kopen van mijn cursussen, was het vandaag extreem rustig. Maar misschien komt dat omdat men van goede studenten verwacht dat ze hun cursussen vóór de examenperiode kopiëren. In ieder geval deed ik er de aangename ontdekking dat je er ook op gerecycleerd papier kunt drukken, wel zo milieuvriendelijk.

De tweede vraag gaat over het quantumvacuüm. Ik moet onmiddellijk weer aan die kerel denken die mij en een vriendin onlangs ondervroeg op café. Toen hij hoorde dat we filosofie studeren, gaf hij een andere veelgehoorde opmerking. ‘Ah, ik doe ook veel aan filosofie.’ Natuurlijk gaat filosofie over zaken die ons allemaal aangaan. Toch blijft het vreemd dat mensen zulk soort opmerkingen maken. Zodra we leren lopen worden we geconfronteerd met de zwaartekracht, maar zegt u op cafés tegen burgies ‘Ah, ik doe ook veel aan theoretische fysica’? Ik niet.

De man in kwestie bleek zelf een oersaaie informaticajob te hebben, maar dat weerhield hem er niet van tegen ons te beginnen over het bekende experiment met de appel in de doos. Dat kenden we nog niet. Het bleek in te houden dat als ik een appel in een doos doe, en vervolgens de doos aan een informaticus doorgeef, dat die dan niet weet of er al dan niet een appel in zit. Na lang nadenken herkende ik dit als een volledig verknipte versie van het experiment met Schrödinger’s kat. In het meest bekende experiment uit de quantummechanica is die dood en levend tegelijk, maar dat heeft niets met appels te maken. Gebruik makend van onze lichte verwarring, trok de man zijn dure kraagje recht en vroeg: ‘Maar filosofie, wat kun je daar nu eigenlijk mee worden?’ Voordat ik het café uitvluchtte, keek ik hem zo arrogant mogelijk aan en zei ik: ‘Filosofie, daar kun je niets mee worden, daar kun je iets mee zijn.’

De volgende vraag gaat over het multiversum. Eventjes was ik blij toen ik er in de boekentoren achterkwam dat er vele universa zijn waarin bijna hetzelfde gebeurt als in het onze. Zonder twijfel was ik in een ander universum niet aan het blokken, maar ondeugende woordjes aan het uitwisselen met de knappe onbekende die net voorbij liep. Even later werd mijn droom ruw verstoord toen ik las dat het idee dat er zoiets bestaat als een coherent ‘ik’ een illusie is.

Bij de vragen over de snaartheorie en het bewustzijn begin ik al flinke schrijfkramp te krijgen, maar de vraag over vrije wil spreekt me erg aan. Het al dan niet bestaan van een vrije wil is al eeuwen onderwerp van caféruzies tussen filosofen. Ook wij discussieerden er in het eerste jaar wekelijks over in de Amber. Altijd met dezelfde argumenten, die al eeuwen lang gerecycleerd worden. Dat is pas milieuvriendelijk. Toch was het leuk om er nog eens twee kantjes over vol te schrijven.

Al met al was het een goed examen. Van de vraag over het quantumvacuüm had ik niet veel gebakken, maar wellicht kan de prof mijn lyrische beschrijving over de vrolijk ronddartelende deeltjes waarderen. Toen hij me vroeg hoe het geweest was, glimlachte ik mysterieus. ‘Oh, er bestaat een universum waar ik een twintig verdiend heb.’ Filosofie is een misbegrepen, maar fantastische studie.

© 2006 GENTBLOGT VZW

10 reacties »

  1. Reactie van Bart

    Briljant geschreven! Als je even leuke brieven schrijft, benijd ik de ontvangers daarvan. :-)

  2. Reactie van Pierre Vis

    U praat met burgies op café?! Woooow ;-)

    Mijn prof vroeg me vandaag hoeveel ik mezelf zou geven voor haar vak. Dat is pas een kl*te vraag..

  3. Reactie van Peter

    “een oersaaie informaticajob”

    Ela, niets tegen informatici en informaticajobs hé!

  4. Reactie van Jeronimo

    nou ja je zou er idd filosofisch van worden als je even bedenkt wat je in een parrallel universum misschien aan het doen zou zijn…
    dergelijke zaken zorgen bij etherisch ingestelde geesten voor een existentiële crisis die zich vertaalt in trascendentale unheimlichkeit en Romantischen Weltschmerz met licht Nietzschiaanse zelfdestructieve inslag.
    da’s de mentale impact van het multiversisme :D
    alleen is er geen opium meer nodig zoals in de tijd van Kant, gras is al voldoende om in hogere sferen te komen, en groen dat het staat met al de regen van de agelopen dagen!
    Maaien maar!

  5. Reactie van Maximiliaan Derawijde

    Zwijg me van het onbegrip van anderen. Moraalwetenschapper zijnde, krijg ik vaak met (reacties-op-filosofen)² – in het kwadraat dus – te maken: zelfs de filosofen snappen vaak niet waarom een mens in godsnaam moraalwetenschapper wil worden…

    Omdat we iets willen zijn én worden, maybe? :-) Vroeger bestond namelijk (sinds de BaMa-structuur weet ik het allemaal niet goed meer) de optie moreel consulent. Dat was verdorie een échte job. Al moet je dat laatste ook weer met een korreltje zout nemen: het aantal afgestudeerden die ook effectief in de morele sfeer terecht komen, ligt maar laag.

    Toch maar zijn, dus.

    Max

  6. Reactie van Merel

    ‘k Ken die cursus, in 2de bachelor filosofie hebben wij vorig semester vier hoofdstukken van kosmologie (o.a. ook de meringuetaart) gehad. Heel boeiend vond ik zelf.

    Leuk dat je die informaticus van antwoord gediend hebt! Wij (moraal)filosofen moeten soms op onze strepen staan…

    Groetjes,

  7. Reactie van Dries

    Het is ver gekomen als mensen zich moeten verdedigen tegen informatici. Te ver.

  8. Reactie van yab

    Ik heb even moeten glimlachen om het jeugdige enthousiasme waarmee dit stukje geschreven is. Ik hoop dat je dit enthousiasme bij het ouder (en wijzer) worden, zult behouden

  9. Reactie van Laundro

    IT-er denkt door uit de hoogte te doen vrouw te vinden op café. Dat is al weer een tijd geleden dat ik dat nog eens gezien heb.

    Bedankt om het zo goed te beschrijven, het bespaart me een real-life encounter.

  10. Reactie van Virginia

    Fantastisch verwoord!
    Ik zit binnen enkele maanden aan de universiteit en ga voor geneeskunde, maar je maakt me toch weer aan het twijfelen of ik geen wijsbegeerte zou gaan doen…