Tijd is een cyclische grootheid

donderdag 21 juni 2007 22u57 | Benoît Lagae | reageer
Trefwoorden: , .

Gentblogt geeft het woord aan een divers allegaartje studenten. Elke dag – behalve zaterdag – komt er namelijk één van hen aan het woord en ze kunnen gerust een schouderklopje en wat nuttige tips van uwentwege gebruiken in deze examen-, eindwerk- en doctoraattijden.
Op donderdag is het de beurt aan Benoît.

Examens maken doe je in essentie alleen, en weinig mensen kunnen daar echt goed tegen. Ik alleszins niet: als ik een week thuis studeer, word ik bloednerveus van het gevoel van isolatie dat me overvalt. Hoewel ik eigenlijk minder efficiënt studeer op mijn kot in Gent, zit ik er toch veel liever. Na een zware blokdag kan ik dan namelijk ontspannen, meestal door een uurtje op café te gaan en de inspanning van daarvoor een beetje door te spoelen met een gesprek over iets dat liefst helemaal niks met de examens te maken heeft. De goeie tijden tijdens het jaar bijvoorbeeld, dat is een geliefd onderwerp. “Weet ge nog die keer dat Sander” enz, u kent het wel.

Eigenlijk zijn de onderwerpen niet bepaald motiverend, maar dat maakt niet uit: als er maar sociaal contact is. Dat maakt alles goed, zelfs als je gesprekspartner al klaar is met z’n examens en zwaar zit door te zakken.

Veel belangrijker nog is het randgebeuren rond de examens zelf. Voor het examen zitten de meesten elkaar eigenlijk wat op te jutten, met paniekerige vragen over onooglijk kleine details, en of hoofdstuk IV. 2. d. al dan niet moest gekend zijn. Anderen zitten in een hoekje met een samenvatting die ze niet lezen omdat ze ook opgejut worden door de paniek van voornoemden. Het is zo’n sfeer die eigenlijk om een ontlading schreeuwt. Enkele proffen maken daar handig gebruik van door aan het begin van het examen een slechte grap te maken, waarmee iedereen dan lacht omdat ze eens aan iets anders denken dan de leerstof die ze zo rampzalig slecht denken te kunnen. Prof. dr. Johan Braeckman, een notoir scepticus op vlak van bovennatuurlijke verschijnselen, maakt bijvoorbeeld elk jaar voor zijn eerstebachelorstudenten het “mopje” dat telepathie toegestaan is. Lachen gieren brullen, en daarna veel bolletjes kleuren.

Buitenkomen uit een examenlokaal is ook iets speciaals. Ondanks het feit dat iedereen door mentale uitputting weinig meer kan zeggen dat niet vals gezongen klinkt, moet er gepraat worden. Het gaat over de vragen, en men spreekt in adjectieven: moeilijk, rottig, doodsimpel, belachelijk, interessant, irrelevant, verhelderend, etc. Daarna vertelt men over vorige en volgende examens, en gooit men met blikken van intense jaloezie als men hoort dat iemand een week tijd heeft voor zijn volgende, of zelfs al klaar is. Uiteindelijk volgt nog de reeds bekende onzinstonde (zie vorige blogentry), en is het tijd om je op te laden voor het volgende examen.

© 2007 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.