Assassins
“I’m no murderer…” protesteert hij.
“Oh no, if you kill a president, you’re not a murderer, you’re an assassin…”
De woorden van John Wilkes Booth lijken aan te slaan bij Lee Harvey Oswald. Even later trekken de andere assasins de registers open.
De negen performers, waaronder Dirk Roofthooft voor de gelegenheid, zitten aan een lange tafel op het podium. Met naamkaartjes maken ze telkens duidelijk wie ze zijn. Achter hen staat een groot scherm waarop geprojecteerd wordt en een live pianist. Twaalf scènes, twaalf verhalen over moordpogingen op een Amerikaanse president. Geslaagde en mislukte. Het is een dolle rit doorheen de Amerikaanse geschiedenis, presidenten Abraham Lincoln, Ford, Nixon, Reagan, Kennedy,… Ook al zitten de performers vooral aan de tafel, het is allesbehalve statisch. Een van de leukste scènes vond ik de ooggetuigen bij de moordpoging op Roosevelt. Je kan het filmpje op de site van Vooruit bekijken, doorklikken op de foto, ik heb het bij toeval gevonden.
Met Assassins nam Davis Freeman een musical van Stephen Sondheim onder handen. En voor al wie nu gillend begint te roepen: “oh nee, een musical”, ga het vooral zien. Deze voorstelling werkt enorm aanstekelijk en er wordt toevallig in gezongen.
Assassins neemt de American dream op de korrel. De postbode kan de lotto winnen, iedereen kan president worden,… maar wat als zijn idee niet strookt met het jouwe? Everybody has the right to be happy,… Het terugkerende refreintje bleef achteraf plakken in mijn hoofd. Geweld is een rode draad door de voorstelling. Er wordt volop met geweren gezwaaid en pistolen worden verheerlijkt. Ook de beweegredenen van de moordenaars wordt belicht, soms op een hilarische manier zoals met Charles J. Guiteau, soms op een pijnlijke manier zoals bij John Hinkcley Jr. die in een poging om Jodie Foster voor zich te winnen een president Reagan probeerde te vermoorden. Voor de voorstelling was dit soort verhalen me compleet onbekend, en dit stoorde op geen enkel moment.
Vanavond (zaterdag) de laatste avond van het festival The Game is up, zou u de voorstelling nog eens kunnen zien. Als ik Tom Bonte na de voorstelling van gisteren mag geloven, op de site is alvast niks te vinden. Maar het is de moeite waard om eens te informeren. Davis Freeman staat trouwens volgende vrijdag en zaterdag opnieuw in de Vooruit, dit keer met Saving Lies en ik ben blij dat ik al mijn kaartjes besteld heb.
Assassins van Davis Freeman/Random Scream gezien op vrijdag 13 maart in Vooruit tijdens The Game is up!
© 2009 GENTBLOGT VZW