Gentblogt

Nie ‘moedermensaliene’ in het Damberd: SAF

vrijdag 12 maart 2010 10u39 | Hendrik Braet | 3 reacties
Trefwoorden: Damberd, SAF.

Ik was al om 20h30 geplakt aan de toog van het Damberd want ik wou op de eerste rij de CD-voorstelling van onze Gentse troubadour Saf voor geen geld missen.Op een grote affiche naast de toog las ik: “eindelijk de lang verwachte cd: SAF, 15 Euro. Mijn vriendin kreeg stante pede de slappe lach. “Amai” zei ze hoe korter , gebalder en duidelijker kun je zijn met die boodschap. Voor de veiligheid kocht ik maar de cd want ik had Saf ooit bezig gezien onder elektrische bezetting en ik begreep toen geen bal van de teksten. De muziek heeft nu echter een verkreukeld akoestisch tango, swing en musette jasje gekregen.Toen ik de Cd van Saf in mijn handen kreeg moest ik onmiddellijk denken aan mijn surrogaat papa Tom Waits. De gelijkenis is treffend. Op de CD-hoes wandelt de outlaw Saf in verfrommeld pak met een te klein hoedje langs een verlaten spoorwegberm. Ook zijn doorrookte stem en obsessie voor de nacht met de gegiste mens verdronken in zijn smacht naar liefde maakt de gelijkenis met Tom Waits treffend.

Ik vermoed dat de oorsprong van veel teksten van Saf geboren zijn op vele achterzijdes van bierkaartjes tijdens veel nachtelijke kroegenuurtjes. Saf kan als geen ander situaties op café een gelaat geven:

“Ze lag te schrijven op den tuug
En ‘t zag ter allemaal vrie serieus uit
‘t Café woas geïntrigeerd van ‘t ieste moment
Zu een schuun madam aliene, alien hier aan den tuug.
Da hahn z’in honderd jaren hier nog nie gekend”(uit ” ‘t Scrhijfsterke” )

De teksten van SAF gaan over de gewone mens die met zich zelf niet al te veel blijf weet. Aan den toog versmelt zijn miserie zich met zijn lach. Saf heeft zelf aan de lijve ondervonden dat hierin levenspoëzie schuilt waar men mooie liedjes over kan maken:

‘t Es ne curieuzeneuzemens
Die juust moar luistert noar zijn hert
‘t Es godgekloagd hoe da ‘t hij leeft
Moar hij es trots ver ‘t gien ‘t hij vecht(uit ‘Moedermensaliene’)

Ja inderdaad, ik ben een fan geworden. In elk geval was het voor mij snel duidelijk dat de nieuwe Gentse troubadour is opgestaan! Tralala hopsasa! Dansje rond de tafel want misschien is De Buck van zijn troon gestoten. Saf verdient een ereplaats op de Gentsche Fieste!

Saf heeft echter niet voor de makkelijke weg gekozen. Ondanks het onvervalst dialect zijn de teksten vaak niet zo toegankelijk en houdt hij zich niet bezig met meezingers. Wel vind ik dat het de zanger nog iets ontbreekt aan podiumuitstraling waardoor tot nu toe denk ik Saf vooral tot zijn recht komt in het eerder kleinere rokerige intieme circuit. Maar niet getreurd het is nog even wachten op het rookverbod en tegen dan kan Saf gegroeid zijn tot een volwaardige podiumopenluchtact!

Ondanks de hoge poëtische geladenheid kan Saf super geraakt en herkenbaar uit de hoek komen. Bijzonder treffend vond ik het nummer ‘Den discours’. Een nummer over de hoe moeilijk de liefde soms niet kan zijn:

‘Moar ‘t es te loat nuh ‘t es gedoan
Hij geeft het op hij hee verstoan
Da zijn schuun schip wel zal vergoan
Hij zet hem neer aan zijnen tuug
En hij krijgt troanen in zijn uugen
Terwij ‘t hij peist “wa heh’k misdoan?”
“Moar zijn zoetse ziet hem zitten
En ze vroagt aan den patron
Mijnhier kun gij mij en kier helpen
Mee wa muziek veur diene clown

© 2010 GENTBLOGT VZW