Eerste schooldag
We hebben het ook allemaal ettelijke keren meegemaakt: de eerste schooldag. Een combinatie van plezier, zenuwen, stress, uitgelatenheid, en gelatenheid, al naargelang de leeftijd.
Mijn twee jongens keken er naar uit: zoveel nieuwe dingen te leren, zoveel spelletjes te spelen, zoveel vriendjes om tegen te kletsen… De vakantie was meer dan lang genoeg geweest, zeker met dat vervelende weer.
Tegen kwart na acht, toen de mooie kleren – “Ah ja mama, ik moet toch een goede eerste indruk maken op mijn juf, zeker!” – al lang aan waren getrokken, het ontbijt verorberd en de boekentasjes klaargezet, gingen we de fiets op, richting school. De speelplaats van Mariavreugde in Wondelgem stond vol: leerlingen, ouders en leerkrachten stonden gezellig door elkaar te kletsen en te genieten van de mooie ochtend.
De kleutertjes mochten meteen naar de klas, en alweer kon Kobe niet snel genoeg op verkenning gaan in zijn nieuwe klas, en al het nieuwe speelgoed uitproberen. Mama was onmiddellijk vergeten, en om een snel kusje en een vluchtige knuffel moest gebedeld worden. Kleuterprioriteiten, weet je wel?
De lagereschoolkinderen stonden intussen te luisteren naar de – gelukkig vrij korte – speech van de directeur, die helaas weer amper hoorbaar was, ondanks de versterking. Ze stelde haar lerarenteam voor, en daarna werden de klassen en juffen één voor één afgeroepen, en mochten ze naar hun klas vertrekken. Het tweede studiejaar, dat zijn gelukkig anciens, en dan moet je stoer doen. Uiteraard. Zeker tegenover de vriendjes.
Ook de leerkrachten van freinetschool De Vlieger aan de Dampoort hadden duidelijk zin in de start van het schooljaar en waren goed voorbereid… op het weer van de voorbije zomer. Bleek de zon toch wel te schijnen zeker?
De Vlieger start dit jaar met een extra kleuterklas, een zogenaamde bubbelklas, bedoeld om het capaciteitsprobleem in de Heirniswijk te helpen opvangen. Denkt het Stadsbestuur ondertussen ook al na hoe ze het te verwachten capaciteitsprobleem voor de middelbare scholen binnen 5 jaar zullen oplossen?
In het Atheneum Mariakerke was de sfeer dan weer heel anders. De eerstejaars, die ook om 8.30u op school waren verwacht, hadden hun ouders al lang uitgewuifd. Ha ja, want als je twaalf bent, zijn ouders al lang niet cool meer. Onwennig drentelden ze rond, werden toegesproken door de directeur, en kregen een ontbijt voorgeschoteld. Kwestie van een beetje te wennen aan de school en aan elkaar.
Daarna werden de klassen gevormd, kregen ze uitleg, schoolagenda, een bundel papieren om in te vullen, een rondleiding, en wel nog meer van dat soort dingen. U kan het zich wellicht wel voorstellen. De stapel boeken was voor sommigen ronduit intimiderend, en ook dà t gevoel herken ik nog steeds. En de ouders zullen mogen kaften. Of zouden deze leerlingen dat al zelf kunnen?
Maar de kop is eraf: de school is terug in gang geschoten, er zijn boeken, schriften, boekentassen, brooddozen, jassen, speelplaatsen, directies, leerkrachten en leerlingen.
En gelukkig ook glimlachjes.
© 2011 GENTBLOGT VZW