RSSAalst – Victoria
Gezien op vrijdag 25 februari in de Minard: Aalst, een productie van Victoria. Regie: Pol Heyvaert. Spel: Lies Pauwels en Felix van Groeningen.
Een habitué van de Gentse theaterzalen kan je mij bezwaarlijk noemen, en het was dan ook enkel omdat een bevallige jongedame me meevroeg, dat ik me vrijdag naar de Minard begaf voor Aalst, het stuk dat de laatste weken een kleine mediastorm veroorzaakte. Een uurtje later kon ik enkel besluiten dat ik iets moois gezien had, ook al werd je er niet bepaald vrolijk van dit stukje theater.
Een uitverkochte zaal keek vrijdagavond naar het stuk over een familiedrama dat in 1999 in de Oost-Vlaamse stad plaats vond. De mensen van Victoria lieten ons voor we de zaal ingingen al weten helemaal niet blij te zijn met al de media-heisa die de voorstelling veroorzaakte. Ze wilden zelf absoluut geen sensatie ‘regeneren’. Bedoeling was een sobere, respectvolle voorstelling maken over de dubbele kindermoord. En daar zijn ze volgens mij wonderwel in geslaagd.
Aalst is factietheater: gebaseerd op de realiteit, met exacte weergave van gesprekken, maar ook nieuwe en fictieve elementen. Regisseur Heyvaert had gekozen voor een erg sobere enscenering: Kurt (Felix Van Groeningen) en Kathy (Lies Pauwels) zaten vooraan op de beklaagdenbank, in casu twee stoelen, twee micro’s en een rood tapijt. De rechter kregen we niet te zien, we hoorden enkel zijn stem (Jackie Dewaele).
‘Aalst’ gaf het publiek een schaamteloze inkijk in de leefwereld van “Rogge Kathy†en “De Neve Kurt†(zo sprak de rechter het koppel steeds aan). Een wereld van trieste uitzichtloosheid. Af en toe ontlokte de ‘logica’ van deze mensen (Kurt gooide regelmatig een tv door het raam, omdat hij daar kalm van werd) een ingehouden lach bij het publiek, maar je kreeg er toch vooral een wrange smaak van in de mond. Kathy en Kurt doodden de kinderen ‘omdat ze het beste voor hen wilden’. Wanneer Kathy vertelde over de vernederingen die ze van haar man moest ondergaan, vroeg de rechter waarom ze dan bij hem bleef. Antwoord: “Omdat ik hem graag zie…â€
De acteerprestaties vond ik beresterk. De lichaamstaal, de mimiek van Lies Pauwels als ze de zaal inkijkt, vertwijfeld, zoekend naar wat begrip. Van Groeningen die, vol ongemak, ontelbare keren de keel schraapt. Het klopt allemaal. Voor mij zaten geen twee acteurs, maar twee ‘echte’ mensen wiens logica zo onontkoombaar is, zo uitzichtloos ook, dat je er als publiek bijna medelijden mee begint te krijgen. Dat, de acteerprestaties, en in het algemeen de sobere, eenvoudige benadering van dit thema, maakten het voor mij alleszins een geslaagde voorstelling. Naar theater van dit kaliber mag de bevallige jongedame me nog eens meevragen.
Info:
Aalst is nu op reis vertrokken, maar komt als het aan ons ligt nog terug naar Gent.
Info bij Victoria .
© 2005 GENTBLOGT VZW
Inderdaad een beklijvend stuk. Hoe “marginaal” Kathy en Kurt en hun “logica” ook zijn, het zijn personages van vlees en bloed, ze komen niet van een andere planeet, het zouden best wel eens buren kunnen geweest zijn. De manier waarop hier “gespeeld” wordt is soms angstaanjagend echt en herkenbaar. Je hebt niet het gevoel dat de acteurs in de huid van hun personages kruipen en zodoende iemand uitbeelden, neen je hebt echt het gevoel dat de “echte Kathy en Kurt” voor jou zitten en je soms recht in de ogen kijken. Dit is een van de beste stukken van Victoria die ik reeds gezien heb. “Factietheater” heeft een nieuwe dimensie gekregen…
iedere keer als ik er iets over lees vind ik het super jammer dat ik er niet ben geraakt. Stom stom. Ik duim dan maar dat het nog terugkomt naar Gent….
Inderdaad, straf stuk! Eerste keer in jaren dat ik spijt had dat het al gedaan was na een uurtje. Ik vind ook dat het feit dat 70 procent van de tekst uit de realiteit komt je met heel andere ogen laat kijken…
Ik vind het een prachtig stuk. omdat het waargebeurd is krijg je er wel direct een andere kijk op. de acteerprestaties zijn zo goed, het is net of je kijkt niet naar acteurs. als ik de kans heb ga ik zeker nog eens kijken, het is zo erg maar toch zo mooi om naar te kijken.