RSSDe Gentse Caruso
Gisteren gingen wij even kijken naar de Gentse Caruso: iedereen kent Koen Crucke van zijn spectaculaire vermageringskuren en zijn kookboeken met gezonde gerechten, maar velen zijn vergeten dat onze Koen ook een prima operazanger is. Een warme blue bariton.
In de Rode Pomp, voorbeeld van een oud pluche theater uit de sixties, waren alle plaatsen volzet. Een wandelende brochure vertelde in het kort waarover het ging : de laatste levensjaren van Enrico Caruso, de golden voice van 1900. De vergelijkingen kunnen gemaakt worden met Koen Crucke zijn frappant: beiden zijn rancuneus en hebben de voorliefde en de natuurlijke charme van hun stem waar ze een voltallig publiek mee in vervoering kunnen brengen.
Het sobere geheel van de scène werd gevormd door twee stoelen, een tafel en een dressoir. Door een paar eenvoudige lichttoetsen bij het begin, kwam het publiek snel in de sfeer en kon men zich volledig inleven in de tijd van weleer.
Een perfect georchestreerde openingsmelodie en daar was Caruso, met zijn zwarte haardos en zijn vlammende ogen. Men waande zich volledig in de huiskamer van de Golden Voice.
Met een schitterende vertolking van een aantal aria’s die grotendeels a cappela werden gezongen, nam Koen ons mee op een reis door de laatste uren van Enrico. We onthielden ook een kort intermezzo met een soto voce, waar kenners enkel in bewondering voor kunnen staan en een pracht van een eind met veel gevoel voor drama, zoals het in die tijd gebruikelijk was.
Kortom: een geslaagde avond en een aanrader voor de operaliefhebber.
© 2005 GENTBLOGT VZW
ja ik had er al wat van gezien in de “rode loper”, helaas ik verstond niet goed waar het te doen was en niet echt gezocht op internet…de “rode pomp”…never heard of that place…