RSSCalvaire
Lang geleden dat ik nog zo benieuwd ben geweest naar een film. Verschillende recensies van Calvaire hadden mijn nieuwsgierigheid zo danig geprikkeld dat ik bijna stond te springen om te gaan kijken…
Over deze film hoor je bijvoorbeeld dat de meningen erg uiteenlopen; sommige mensen zouden hem gewoon walgelijk vinden, terwijl anderen eerder het woord geniaal in de mond nemen. Door die eerste kritieken durfde ik op het filmfestival al niet gaan kijken (ook al doordat er al zoveel films op ons programma stonden), maar nu hij in de zalen is en je er dus veel over leest, moest ik het toch met eigen ogen zien.
Misschien was ik dus al goed voorbereid en is het mede daardoor, maar walgen heb ik niet gedaan. Ook al is de film echt wel schokkend.
Het verhaal dan. Een onderkoelde charmezanger die het vooral moet hebben van tournees langs bejaardentehuizen krijgt in de Ardennen te kampen met motorpech. Een zonderling (daar begint het al…) wijst hem de weg naar een herberg waar duidelijk al jaren niemand meer is geweest. Maar de waard gaat zichzelf te buiten om deze arme gestrande reiziger te helpen. Zo lijkt het eerst toch. Maar het duurt niet lang eer de rare gebeurtenissen zich opstapelen en het hoofdpersonage van de ene onmenselijke beproeving in de andere wordt gestort.
Hierbij gaat de regisseur helemaal niets uit de weg, bestialiteit, kruisiging, mishandeling,…
Alhoewel in interviews en besprekingen sprake is van een genrefilm, verschilt deze film volgens mij toch dag en nacht met de horrorfilms die ik gewend ben. Er zijn veel soorten horror, er zijn veel landen waar dit soort films gemaakt worden (zo heb ik ook al verdienstelijke Spaanse en Duitse prenten gezien), maar deze film gaf me een radicaal anders gevoel. Het is in mijn ogen toch op de eerste plaats een erg Belgische film. De complete waanzin die hier tentoongespreid word, was bijvoorbeeld ook al te zien in c’est arrivé près de chez vous.
Gefilmd in een bruine, korrelig formaat zijn de verschrikkingen gelukkig niet goed te zien, maar dat doet weinig af aan het akelige ervan. Ook speciaal is dat niet het hoofdpersonage aanleiding heeft tot medeleven, maar eerder zijn folteraar, een erg grappig en soms zelfs sympathiek oud ventje dat in de steek is gelaten door zijn vrouw en dat duidelijk nooit te boven gekomen.
Eigenlijk is het een film die je moet zien om te weten wat ik bedoel. Een aanrader voor mensen die iets hebben aan originele films, horrorfilms en een behoorlijk freaky filmervaring willen beleven…
Een waarschuwing: liefhebbers van een vakantie in de Ardennen dienen zich te onthouden, want het is goed mogelijk dat je na deze film nooit nog daarheen wil…
Info:
Calvaire speelt op dit moment in Decascoop.
© 2005 GENTBLOGT VZW
Je snapt het niet helemaal hé.
In de states worden jaarlijks 100 films gedraaid die vertrekken van het man-krijgt-autopech-en-belandt-in-een-weirde-omgeving
thema (check rocky horror e.d.), een genre op zich.
Elke regisseur die iets betekent is begonnen met dit soort onzin, had ik-zou-het-1000-keer-zeggen geen genre films gedraaid voor Roger Corman dan waren de gevechts scénes in ‘raging bull’ nooit zo straf geweest.
Dit soort films zijn oefeningen voor regisseurs en heelder casts en crews in wording, bijzonder genietbare (want smakeloos en ferm erover) en bijna altijd winstgevende (want spotgoedkoop gemaakte) oefeningen, een speeltuin, couvreuses voor de toekomst, slimme jongens die walen.
En in de vloanders?
Ik ben het toch eerder eens met deze bespreking dan met “pipo”. Het is misschien waar dat in de states veel van dergelijke genre films gemaakt worden, maar deze steekt wat mij betreft er wel boven uit wegens de portie “belgitude” die wordt toegevoegd.
Hier geen babes met siliconen boezem die gered moeten worden, sympathieke jongelui die één voor één ten onder gaan, naargelang het budget al dan niet “sepcial” effects…
Maar een vrij spannende, vooral bevreemdende, hallucinate belevenis van een film. De o zo herkenbare ardeense auberge, de rare waalse snuiters, de aardappels met spek en room die het hoofdpersonage krijgt voorgezet, …
De regisseur gebruikt deze elementen om een film te maken die er daardoor net wel boven uitstseekt…
Aanrader dus, zeker voor al wie niet thuis is in de wereld van de duistere amerikaanse underground cinema waar pipo naar verwijst…
ik werd wel hitsig van de varken die de worst nam scene:)
superbe film!
ik moet zelf zeggen dat ik vrij grote fan ben van de eerste serie van ‘the league of gentlemen’ (ik hoop u allen welbekend!) en dezelfde extreme obsceniteit vond ik, tot mijn genoegen, ook in deze prent terug, maar dan in overdrive.
ik wil zeker instemmen met de positieve reacties hierboven, waaronder het ‘belgische’ karakter, maar wil toch uitlichten dat dit een film is met veel internationaal potentieel, wat niet altijd te beweren valt van de amerikaanse vehikels. het komt mij voor als een heel complete film, zonder daarom ‘af’ te willen zijn (integendeel zelfs) en is zowel inhoudelijk ( latente freudiaanse ondertoon) en stilistisch heel knap in scène gezet.
ik zou dan ook willen stellen dat dit een film is die z’n genre ferm overstijgt.
pipo, probeer in ‘t vervolg minder in zo’n verziekte hokjesmentaliteit te denken.
groeten