RSSParticipatie
De laatste reacties brengen ons op een fundamenteel maar ook moeilijk debat inzake inspraak en democratie. De discussie over directe (via volksraadplegingen e.d.) versus participatieve (via de verkozenen) is intussen al een aantal jaar bezig. In Gent hebben we recent nog een poging gezien om de vorming van districtsraden via referendum af te dwingen.
Zelf heb ik in de loop der jaren een zeer genuanceerd standpunt ontwikkeld omtrent directe democratie. En, vooraleer die opmerking de wereld wordt ingestuurd, inderdaad, mijn partij verdedigt de directe democratie via referenda als standpunt. Persoonlijk volg ik dit niet helemaal. Het nadeel van een referendum is, dat het steeds gaat om een sterk zwart-wit-verhaal: het is ja of neen, voor of tegen. Referenda leiden tot een binaire democratie, terwijl de werkelijkheid natuurlijk heel wat genuanceerder is. De aard van de vraagstelling leidt onvermijdelijk tot simplifiëring, er is immers geen middenweg. Bovendien hebben referenda nogal de neiging om vooral niet over de vraag te gaan. Ik verklaar mij nader: het referendum over de Belfortparking ging eerder over het mobiliteitsplan, het referendum (o.a. in Frankrijk) over de Europese grondwet gaat helemaal niet over die grondwet, maar over het regeringsbeleid en ook wel een beetje over de eventuele toetreding van Turkije.
Hetzelfde geldt eigenlijk voor hoorzittingen. Net zoals dyb heb ik vaak de indruk dat vele tussenkomsten ingegeven zijn door persoonlijke belangen. Dit is uiteraard te begrijpen, maar het is zeer moeilijk om op basis hiervan een coherent beleid te ontwikkelen. Een stedelijk beleid ontwikkelen en uitvoeren is meer dan de verzuchtingen van diverse bewoners(groepen) bij elkaar tellen. Het risico is zeer reëel dat al die behoeften gewoon niet samen te tellen zijn omdat ze vaak tegenstrijdig zijn. Verkeersmaatregelen zijn daarvan een perfect voorbeeld. Iedereen wil wel trager verkeer in zijn wijk of straat, maar het veralgemeend invoeren van de zone 30 in alle wijken geeft dan weer aanleiding tot (vaak begrijpelijke) ergernis. Eenvoudig is alles.
Betekent dit nu dat we gewoon maar alle vormen van inspraak en participatie overboord moeten gooien? Uiteraard niet. Alleen moeten we goed uitkijken wanneer en hoe die inspraakmodellen worden toegepast. Zoals het gezegde luidt: inspraak zonder inzicht leidt tot uitspraak zonder uitzicht. Het is bovendien zeer moeilijk om met honderd rond de tafel te zitten met een wit blad en dan maar plannen te beginnen maken.
Hoorzittingen dienen in de eerste plaats om informatie te geven aan de bevolking omtrent geplande projecten, en anderzijds om reacties te capteren op die plannen. De hoorzitting moet dan natuurlijk wel vroeg genoeg in het proces plaatsgrijpen. Het niveau van inspraak verschilt ook wel enigszins. Zo zal het ongetwijfeld te begrijpen zijn dat er meer ruimte is voor inspraak bij de heraanleg van een woonstraat die eindigt op een pijpenkop dan bij de heraanleg van pakweg de Kortrijksesteenweg, die een regionale verbindingsweg is, en dus het lokale wijkbelang overstijgt.
Nu goed, het stadsbestuur tracht via de sinds begin dit jaar opgestarte gebiedsgerichte werking de bevolking actief te betrekken bij wijkgebonden aangelegenheden in de 29 wijken waarin onze stad is ingedeeld. Dit nieuwe initiatief is nog maar net van start gegaan, in mei zijn er trouwens wijkvergaderingen gepland in o.a. het Prinsenhof en de wijk Sluizeken. Dit zou uiteraard moeten leiden tot een grotere betrokkenheid, alleen is het nog afwachten hoeveel wijkbewoners precies naar zo’n vergadering zullen komen. Ook daar stellen we op buurtactiviteiten en hoorzittingen immers vast dat het vaak dezelfden mensen zijn die actief zijn, terwijl we vele anderen nooit of zelden zien. Inspraak vergt ook betrokkenheid.
Hoe dan ook, ik ben ervan overtuigd dat onze democratische instellingen, die inmiddels meer dan 200 jaar oud zijn, niet eeuwig in deze vorm zullen meegaan, en dat er andere vormen van democratie zullen opduiken. De reacties op dit forum bewijzen ook dat hier mogelijkheden bestaan om inspraak te verkrijgen en discussies op gang te krijgen. Laat ons wel niet vergeten dat de helft van de bevolking nog altijd geen toegang heeft tot internet!
En mijnheer De Decker, inderdaad, tijdens de gemeenteraad hebben alleen de verkozenen spreekrecht. Zij zijn dan ook verkozen, en vertegenwoordigen, misschien tot spijt van wie het benijdt, de Gentse bevolking. Wie ook dit spreekrecht wil, kan zich volgend jaar kandidaat stellen. dan komt het erop neer voldoende stemmen te verzamelen. Dat is nu eenmaal de basis van democratie.
PS: ik ben voor De Strop een bundeltje aan het verzamelen met informatie over de schuldgraad en de financiële toestand van onze stad, begin volgende week wordt het overgemaakt. Ik zal de gegevens trouwens ook binnenkort publiceren op www.christophepeeters.be.
© 2005 GENTBLOGT VZW
“Het nadeel van een referendum is, dat het steeds gaat om een sterk zwart-wit-verhaal: het is ja of neen, voor of tegen. Referenda leiden tot een binaire democratie, terwijl de werkelijkheid natuurlijk heel wat genuanceerder is. De aard van de vraagstelling leidt onvermijdelijk tot simplifiëring, er is immers geen middenwegâ€.
In een parlement of gemeenteraad is het ook ofwel ‘voor’ ofwel ‘tegen’. Er is geen enkele theoretische of feitelijke reden om te geloven dat het debat dat voorafgaat aan de stemming in een parlement, of de voorafgaande stemmingen in bv parlementscommissies enz, van een betere kwaliteit zijn dan de stemmingen die plaatsvinden bij een referendum, of daaraan voorafgaand bv binnen de burgercoalitie die een referendumvoorstel voorbereidt.
Er zijn wel twee fundamentele redenen om de stemmingen in parlement of gemeenteraad inferieur te achten tov burgerstemmingen:
(1) bij de burgerstemmingen mag iedereen meedoen, bij de stemmingen in parlement en gemeenteraad enkel de leden van die vergaderingen
(2) bij burgerstemmingen is de stemming geheim, terwijl de leden van parlement of gemeenteraad stemmen onder het oog van hun partijleiding, zodat ze niet naar vrij naar eigen inzicht en geweten kunnen stemmen zonder hun post na de volgende verkiezing in gevaar te zien komen.
“Bovendien hebben referenda nogal de neiging om vooral niet over de vraag te gaan. Ik verklaar mij nader: het referendum over de Belfortparking ging eerder over het mobiliteitsplan, het referendum (o.a. in Frankrijk) over de Europese grondwet gaat helemaal niet over die grondwet, maar over het regeringsbeleid en ook wel een beetje over de eventuele toetreding van Turkije.â€â€
Dit effect treedt alleen op indien de burgers te weinig mogelijkheden krijgen om zich uit te spreken. In Frankrijk kunnen de burgers bv niet op eigen initiatief een referendum krijgen. Alleen wanneer de heersende kaste een referendum wil toestaan, kan dit plaatsvinden. Het is normaal dat in zo’n geval een aantal kiezers hun onvrede over allerhande mogelijke zaken willen ventileren, voor die ene keer dat ze iets mogen zeggen. In Zwitserland, het enige Europese land met een min of meer democratisch regime, is dit fenomeen onbestaande omdat over ieder onderwerp dat een redelijk aantal burgers beroert een referendum kan worden verkregen (100.000 handtekeningen van kiezers voor een referendum op federaal niveau).
“Hoe dan ook, ik ben ervan overtuigd dat onze democratische instellingen, die inmiddels meer dan 200 jaar oud zijn, niet eeuwig in deze vorm zullen meegaan, en dat er andere vormen van democratie zullen opduikenâ€.
Onze instellingen zijn helemaal niet democratisch. Het Belgisch systeem is gebaseerd op nationale soevereiniteit en niet op volkssoevereiniteit. Niet het volk maar wel de ‘natie’ is soeverein. Dat is ook de reden waarom de Raad van State steeds opnieuw zegt dat het bindend referendum in België ongrondwettelijk is. De ‘natie’ is op zich natuurlijk een abstracte term die wordt gehanteerd om het feit te verdoezelen dat aan het volk de soevereiniteit is ontzegd. Met ‘natie’ wordt bedoeld: de politieke elite ofte de politieke klasse. Die is soeverein en bepaalt welke wetten worden ingevoerd en welke niet. De burgers hebben op dit vlak niet het laatste woord; het laatste woord ligt bij de partijleidingen. Wij leven niet in een democratie maar in een particratie.
dat is nu eenmaal het systeem in België, een parlementaire democratie zoals uitgedokterd door de grote filosofen van de 17e en 18e eeuw…
volksvertegenwoordiging…precies om de choas te vermijden…
enkel de degenen die vertegenwoordigd zijn door het volk, door een mandaat (via verkiezingen) beslissen over datzelfde volk tegenover wie ze verantwoording dienen af te leggen…
waar gaan we naartoe als iedereen naast het geïnstitutionaliseerde systeem ook zijn zeg wil doen…
democratie moet ook praktisch zijn.
Referenda lijken me eerder een illusie om “de stem van het volk” te laten horen…(en ok dit kan genuanceerder, maar daar heb ik even geen zin in)
nu ja is het niet zo dat sommigen kritiek hebben al alle systemen, gewoon omdat het een systeem is?
en precies daarom is er de vrijheid van meningsuiting ;-)
wie weet hoe de politiek er over een eeuw uitziet…
van god en keizer in één persoon en absolute alleenheerschappij, zijn we naar scheiding kerk en staat gegaan tot de parlementaire democratieën van de twintigste eeuw met de scheiding der machten…al lijkt er hier en daar op het internationale vlak een tendens om weer naar beneden af te dalen…dat wordt nog leuk…
Ik onderschrijf volledig de reactie van Jos Verhulst.
Wat het referendum over de Belfortparking betreft weet ik niet waar de schepen het haalt dat het eerder over het mobiliteitsplan ging. Dit wordt volledig tegengesproken door de resultaten van de exit-poll die toen werd gehouden door de VUB en die werden gepubliceerd in het onderzoeksrapport in opdracht van de Vlaamse Minister van Binnenlandse Aangelegenheden de heer Leo Peeters onder de titel “Leren van Gent “(1998) (zie deel II p. 20). Daaruit blijkt dat de overgrote meerderheid van de deelnemers aan die raadpleging wel degelijk een zeer bewuste stem heeft uitgebracht over die tijdelijk geplande ondergrondse centrumparking. Daarbij stemden 95% tegen de parking en 5%voor de parking. De schepen kan zich daar blijkbaar nog altijd niet bij neerleggen.
Voor het overige is het natuurlijk zeer interessant te vernemen dat de heer Peeters zich distancieert van het VLD-standpunt over directe democratie. Dit is namelijk het geval bij vele politici die aan de macht zijn: zolang hun eigen bestuur niet geconfronteerd wordt met burgerinitiatieven in die zin zijn ze pro. Vraagt echter iemand een referendum over hun eigen beleid dan zijn ze tegen.
Wat de gebiedsgerichte werking betreft: deze staat inderdaad nog in zijn kinderschoenen. Ik vrees dat dit pronkpaardje zal doodbloeden nog voor er een werking in alle 29 gebiedsdelen van Gent is opgestart. Ik blijf voorstander van binnengemeentelijke decentralisatie (districtsbesturen dus, zoals in Antwerpen) omdat je zo een meer burger nabij representatief bestuur bekomt ,dat een (grond)wettelijke en decretale verankering heeft, en dat niet van vandaag op morgen ongedaan kan worden gemaakt.
De sneer dat wie spreekrecht wil zich maar volgend jaar kandidaat moet stellen acht ik eigenlijk te belachelijk om op te reageren. Shame on you. De basis van democratie is veel meer dan enkel verkiezingen mijnheer Peeters.
Mijnheer Peeters leeft blijkbaar in de overtuiging dat wij in een democratie leven. Louter ter info; dat is niet zo. Hoewel de gedachte aan ‘onze democratie’ de huidige machthebbers natuurlijk een mooi alibi voor hun machtspositie geeft verandert dat niets aan de machteloosheid van de burger. België (en Gent) is geen democratie omdat de macht niet bij het volk ligt, maar bij een kleine groep mensen, een politieke elite. Dat die machthebbers om de vier of vijf jaar ververst worden d.m.v. een stembusgang is weliswaar te verkiezen boven eeuwige dictaturen of bloedige staatsgrepen, maar dat maakt er nog geen democratie van. In een democratie heeft iedereen formeel evenveel macht, wat in de praktijk neerkomt op de mogelijkheid tot directe besluitvorming d.m.v. het referendum. Dat België een democratie zou zijn is dan ook simpelweg een propaganda-leugen.
“En mijnheer De Decker, inderdaad, tijdens de gemeenteraad hebben alleen de verkozenen spreekrecht. Zij zijn dan ook verkozen, en vertegenwoordigen, misschien tot spijt van wie het benijdt, de Gentse bevolking. Wie ook dit spreekrecht wil, kan zich volgend jaar kandidaat stellen. dan komt het erop neer voldoende stemmen te verzamelen. Dat is nu eenmaal de basis van democratie”.
Het zogezegde mandaat, waarop de verkozenen zich beroepen, is in feite een nep-mandaat omdat het verplicht wordt ‘gegeven’. De burgers hebben niet de keuze om niet te mandateren en desgewenst zelf direct te beslissen. Het enige hen is toegestaan is (gedeeltelijk) bepalen wie beslist; maar zelfs beslissen is er niet bij. De burger bevindt zich ten opzichte van de politieke partijen in dezelfde situatie als een persoon, die overvallen wordt door vijf rovers. Hij moet zijn portefeuille afgeven, maar krijgt van de rovers de ‘vrijheid’ om te bepalen aan wie van de vijf bandieten hij zijn geld afgeeft. Zijn geld behouden mag hij echter niet. Portefeuille democratisch medebeslissingsrecht; rovers partijen ; slachtoffer burger ; recht om portefeuille te behouden en niet te moeten afstaan recht om medebeslissingsrecht te behouden en niet te moeten afstaan.
Dhr Peeters zegt: “Nu goed, het stadsbestuur tracht via de sinds begin dit jaar opgestarte gebiedsgerichte werking de bevolking actief te betrekken bij wijkgebonden aangelegenheden in de 29 wijken waarin onze stad is ingedeeld. Dit nieuwe initiatief is nog maar net van start gegaan, in mei zijn er trouwens wijkvergaderingen gepland in o.a. het Prinsenhof en de wijk Sluizeken. Dit zou uiteraard moeten leiden tot een grotere betrokkenheid, alleen is het nog afwachten hoeveel wijkbewoners precies naar zo’n vergadering zullen komen. Ook daar stellen we op buurtactiviteiten en hoorzittingen immers vast dat het vaak dezelfden mensen zijn die actief zijn, terwijl we vele anderen nooit of zelden zien. Inspraak vergt ook betrokkenheid.”
Een grotere betrokkenheid van de burgers vereist dat hun wil door de bestuurders van de stad wordt gevolgd. Wijkvergaderingen waarbij alleen maar gepalaverd wordt zonder echte beslissingsbevoegdheden voor de betreffende buurtbewoners, zijn allesbehalve een aanmoediging om meer betrokken te raken bij het bestuur. Integendeel. Een “hoorzitting” is ook letterlijk te nemen: De burger zit en hoort (wat de bestuurders in hun buurt van plan zijn). En met inspraak wordt alleen bedoeld: u mag uw mening zeggen maar wij doen toch onze zin.
Het is ook onbegrijpelijk dat het huidige bestuur van de tweede stad van het Vlaams Gewest wil vasthouden aan een gecentraliseerd soort kremlin, daar waar Antwerpen aantoont dat districtsbesturen vrijwel alleen maar voordelen brengen, zowel voor de burger als voor de stad.
De zogenaamde “gebiedsgerichte werking” is een staaltje van antidemocratie, waarbij vanuit het ivoren stadhuis beslissingen worden genomen over andere stadsdelen zonder dat de lokale burger hierover zeggenschap heeft via lokale en democratisch verkozen bestuurders.
Als het huidige stadsbestuur echt begaan is met de betrokkenheid van de Gentse burger in haar beleid, dat ze dan nog voor de verkiezingen van 2006 districtsbesturen inricht.
zeg jonges, allemaal goed en wel dat jullie willen ingaan tegen wat de schepen hier zegt, maar zijn jullie dan nooit content?
Pas op, kritiek mag, en moet zelfs, maar ik vind het ongelofelijk straf dat Christophe Peeters hier open en bloot (en uitgebreid!) ingaat op alle kritieken en opmerkingen. Voor hetzelfde geld had hij plichtsgetrouw elke dag een ongevaarlijk en afstandelijk stukje kunnen inleveren. Sjapoo hoor, ook al ben ik geen grote fan van zijn partij.
ik kan bart volledig bijtreden, ik ben echt onder de indruk van de bijdragen van schepen Peeters hier op deze blog. Beroepsmatig werk ik erg intensief samen met verschillende andere gemeentebesturen in Vlaanderen. Vaak moet ik ook samen met die besturen deelnemen aan hoorzittingen. Één zaak valt steeds weer op; om een gemeentebeleid te kunnen duiden en verdedigen tegenover haar eigen bevolking, heeft de gemeente in de eerste plaats nood aan een visie, aan een stappenplan hoe men dit beleid wil vorm geven. En de poltieke durf om het uit te leggen en er ook voor te gaan! Dit dames en heren, is lang geen evidentie, of het nu gaat over kleine gemeenten op den boerenbuiten of grote steden, al dan niet met districsraden; de opgave voor het bestuur blijft altijd even moeilijk. Een schepencollege dat niets te vertellen heeft gaat onheroepelijk op zijn bek waneer het op die manier naar buiten treedt. Deze bijdragen van de schepen, geven in de eerste plaats duidelijk aan dat dit er in Gent alvast iets te vertellen of te verdedigen valt…en dat het wat mij betreft lang niet slecht gaat, wel integendeel!
Met alle respect voor de meningen van bovenstaanden, maar blijkbaar getuigt hun opvatting niet van zin voor de realiteit…
“politieke elite” of niet…zonder “vertegenwoordiging” is “democratie niet werkbaar, democratie in zijn meest absolute vorm is mogelijk in een groepje van een tiental mensen, waarbij iedere stem evenveel waard is, maar niet in een gemeenschap…
dit is politiek niet haalbaar om het volledige “beleid” “bestuur” van een gemeenschap of bevolking in een land van pakweg 10 miljoen inwoners, (of hebben ondergetekenden liever een eiland met 6 miljoen?) per referenda te regeren…
total chaos en anarchie zal uw deel zijn…ik ben geschiedkundig geen krak om voorbeelden uit de geschiedenis aan te halen, maar mss komen de Rode Khmer wel in aanmerking?
stel je voor dat de begroting via een referendum zou worden beslist of heel technische wetgevingen als fiscaliteit, sociale zekerheid…laat dat over aan de mensen die er de tijd en moeite voor nemen en geacht worden kennis van zaken te hebben, en gemandateerd zijn…
politiek-filosofisch gezien is de mening van bovenstaanden een beetje absurd, zonder dat ik hier iemand wil beledigen.
‘tzal wat worden hé democratie in zijn absolute vorm via referenda? zonder enige correctie loopt dat faikant af…hoe zal de staat draaien? of wordt het bestuur zoveel mogelijk gedentraliseerd in nog kleinere gemeenschappen dan de gemeenten nu zijn, waar iedere dorpeling kan stemmen over pakweg parkeerboetes, het bouwen van een nieuw cultureel centrum of het planten van bloempjes in de bermen? verenig al die tegenstrijdige individuele belangen die in werkelijkheid meestla niet verder reiekn dan het eigen huisje, tuintje in iets dat van algemeen belang is en je krijgt chaos…
blijkbaar zijn ondergetekenden een beetje politiek gefrustreerd en/of diep ontgoocheld in het huidige staatsbestel zoals het in de merendeel van de wereld wordt toegepast…
Ik ben eigenlijk vooral blij dat er mensen zijn met een mening hier, dat men nadenkt over politiek en zich een opinie probeert te vormen over het beleid.
Kritiek mag, het houdt een bestuur scherp. Niet iedereen hoeft het met elkaar eens te zijn, zolang er op een constructieve manier wordt gediscussieerd kan dat enkel een groei betekenen.
Maar laat ons wel wezen: dat Christophe Peeters de moeite neemt om met u allen in dialoog te gaan hier, zegt al heel wat over de openheid van het beleid. Dat u om de zoveel tijd naar de stembus kunt om uw -weloverwogen- stem uit te brengen, en dat die stemmen vervolgens op eerlijke wijze worden geteld, zegt al heel wat over de democratie in dit land.
Persoonlijk heb ik veel schrik van referenda. Zoals Mr Peeters zegt is er altijd een grote kans dat een referendum niet antwoordt op de gestelde vraag. Mensen hebben de neiging om over heel veel dingen ontevreden te zijn (ten gepaste tijde moet iemand me trouwens ook nog eens uitleggen waar dat vandaan komt, al dat fundamenteel malcontent zijn, because I don’t get it…maar dat is alweer een andere kwestie) en hebben bovendien de wraakzuchtige neiging om die ontevredenheid te uiten op irrelevante momenten. Referenda zouden daarvoor de ideale uitlaatklep kunnen zijn, en dat is m.i. gevaarlijk.
Uiteraard apprecieer ik de inspanning van schepen Peeters om via dit medium in daloog te treden met enkele burgers. Beter dat dan niets. Het gebeurt te weinig en dan komt er automatisch zoveel aan bod dat het kan steriel worden. Ieder zijn waarheid weet je wel. Bovendien weet de schepen ook wel op welke punten hij wil antwoorden en welke hij beter onaangeroerd laat (vb inzake gemeentedecreet). Iedereen kent die technieken.
Van volksraadplegingen of referenda op volksinitiatief moet men geen schrik hebben wel van plebiscieten op vraag van de machthebbers. Bovendien moeten dergelijke volksinitiatieven eerlijk behandeld worden. Dit is in Gent in het verleden niet altijd gebeurt. De recentste poging om een volksraadpleging te bekomen (over de oprichting van districtsbesturen) werd door het Gentse college afgeblokt door doodleuk een 6.000 handtekeningen ongeldig te verklaren. Er werden er ca. 27.500 ingestuurd, er moesten er ca. 22.800 zijn (10% inwoners). Het college aanvaarde er slechts 21.487 zodat er volgens hen 1.380 tekort waren. Een steekproef gewijze controle door de gouverneur bracht aan het licht dat er een massa handtekeningen onterecht werden geweigerd. Er werden honderden fouten ontdekt in de telling van de Stad. Deze zaak is nu nog in behandeling bij de Raad van State. Toppunt: het college heeft de originele handtekeningen zelfs niet willen over maken ter controle aan de auditeur van de Raad van State! De toekomst zal uitwijzen wat zij te verbergen hadden.
Dus i.: zelfs de eerlijke telling wordt in gent op de proef gesteld.
Bovendien kan men zich de vraag stellen of indien meer dan 10% van de kiezers vragen om een raadpleging te organiseren dit voor een zg. democratisch bestuur geen voldoende signaal moet zijn om aan deze verzuchting tegemoet te komen. Kunt u zich voorstellen dat de organisatoren van dit volksinitiatief tot op heden zelfs NOOIT door het stadsbestuur werden uitgenodigd voor een gesprek over het onderwerp decentralisatie van het bestuur naar wijken en deelgemeenten?
Ja zeg, maar districtsbesturen in zo’n kleine stad als gent, is dat niet wat al te onnozel? Zelfs in Antwerpen zijn ze m.i. overbodig.
Gewoon een scherp schepencollege met voeling in alle deelgemeenten lijkt me al meer dan voldoende. Maar ik geef toe, als inwoner van Gent Centrum heb ik wel makkelijk spreken.
@i.: zeer juist, referenda zijn te mijden als de pest. Een referendum werkt via de dictatuur van de meerderheid, terwijl een stadsbestuur precies rekening moet houden met alle meningen (of toch zoveel mogelijk), en niet moet voortgaan op de meerderheid alleen. Enfin. Genoeg politiek voor vandaag. Een fijn weekend mensen.
Een kort reactietje, Arthur. Ik dacht te begrijpen dat dit college tegen decentralisatie is. Het lijkt me dan ook evident dat zij jullie niet uitnodigen voor een gesprek. Hebben jullie zelf een gesprek aangevraagd?
Zoals ik de stedelijke mallemolen heb leren kennen heeft men op het stadhuis te weinig middelen en bevoegdheden om een stad TEN VOLLE te besturen. Al te veel energie kruipt in het overtuigen en onderhandelen met politici en/of ambtenaren van provincie, gewest, NMBS, Aquafin, etc. vb 1 Hoeveel Geld voor de Portus Ganda komt effectief uit de stadskas? vb 2 In mijn buurt zijn er minstens 9 administraties die invloed hebben op de verkeersstromen. Hoe doen miljoenensteden dat eigenlijk? Hebben die ook een “provincie” boven zich hangen?
Van op afstand bekeken lijkt de slagkracht van een ambtenaar bij het Gewest soms groter dan die van het kabinet van een schepen.
Binnen die context is de dynamiek in Gent vrij positief. Men is gestopt met klagen over de schoonmoeders, en probeert ze met all mee in bad te krijgen.
Ik vermoed dat voor een stad(je) met de schaal van Gent decentraliseren pas zinvol is als ze eerst een grotere slagkracht krijgen van bovenuit. Aangezien het hier over mensen, en macht, en verandering gaat, en ik nog geen uitvoeringsbesluiten van het kerntakendebat gezien heb, ben ik niet zo hoopvol…
Ja dyb ,wij hebben uiteindelijk zelf een onderhoud aangevraagd. De burgemeester was echter enkel bereid om te luisteren niet om met ons te overleggen. We waren dan ook vlug uitgesproken. Een dialoog was blijkbaar onmogelijk.
Mij lijkt het niet evident dat zij ons niet (in een vroeger stadium) uitnodigden voor een gesprek. Lees er hun bestuursakkord op na:
“Het stadsbestuur moet veeleer dan voor alles en nog wat zelf antwoorden aan te reiken, ervoor zorgen dat eenieder zijn bijdrage kan leveren aan het proces van maatschappelijke vernieuwing en vooruitgang. Het stadsbestuur zal dus niet alleen meer de rol van beleidsverantwoordelijke spelen, maar ook optreden als initiator, coördinator, regisseur, manager, bemiddelaar….Actiece participatie van al wie met de stedelijke samenleving is begaan staat daarbij voorop. Dat vergt van het stadsbestuur de grootst mogelijke openheid in de beleidsvoorbereiding en de beleidsvoering.Dat betekent bovenal dat het stadsbestuur luisterbereid moet zijn en alle signalen van de bevolking, zowel de negatieve als de positieve, moet opvangen, ordenen en verwerken tot beslissingen die de kwaliteit van het leven in onze stad verhogen” Einde citaat.
In de praktijk hebben we van deze mooie intentieverklaringen niets ondervonden. Integendeel. Tegenwerking was ons deel. Te veel om op te noemen. Zelfs een eenvoudig verzoek tot inzage van de blauwdruk van de gebiedsgerichte werking werd in eerste instantie geweigerd alhoewel de stadssecretaris er reeds een persbericht had over verspreid.
Wat de jachthaven Portus Ganda betreft: volgens een groot bord aan het water worden de kosten op 1.252.147 euro geraamd, waarvan 20% gesubsidieerd. Schepen Peeters is goed geplaatst om ons mede te delen met hoeveel die oorspronkelijke raming uiteindelijk werd overschreden.
@democraat e.a. Jullie redenering gaat perfect op voor gelijk welke dictatuur waarin een kleine groep mensen die het veel beter weet dan al de rest het voor het zeggen heeft. Wat de Rode Khmer met democratie vandoen hebben ontgaat me volledig, waarom referenda per sé over à lles moeten gaan snap ik ook niet. Referenda zijn nodig voor als de verkozenen tegen de wil van de bevolking in gaan, in 95% van de gevallen worden de wetten gewoon goedgekeurd zonder dat daar een referendum aan te pas komt.
Jullie bezitten blijkbaar een soort ideaalbeeld van de machthebbers als zijnde wijze mensen die af en toe tegen de wil van de ‘domme meerderheid’ moeten ingaan. Toevallig worden die machthebbers wel door die ‘domme meerderheid’ verkozen. Waar gebeurt precies de magische truuk die de wijsheid bij de ‘verkozenen’ injecteert. Er klinkt hier zelfs dankbaarheid dat Schepen Peeters zich ‘onder het volk’ mengt om te bloggen. Nou nou, wat zijn we vereerd, Schepen Peeters wordt betaald met ons belastinggeld om onze stad te besturen, duldt daarbij geen inspraak van ons maar als hij een paar commentaartjes blogt zijn we ineens dankbaar?
Rare jongens die gentenaren.
Vraag 20 kinderen wat ze willen als desert: een appel of een lekstok, en raad wat het resultaat van dit referendum zal zijn. Een directe democratie zal altijd voor de kortzichtigste oplossing kiezen.
Volksvertegenwoorigders worden verkozen om de moeilijke keuzes te maken. Volksraadplegingen gehouden, omdat verkozenen hun verantwoordelijkheid niet willen aangaan. Ze beseffen dat als ze de appel kiezen, ze de hele klas tegen zich krijgen. En als ze de populistische lekstok kiezen, dan volgt de afrekening enkele jaren later bij het tandardsbezoek. Dus laten we dan maar het volk beslissen.
Ik stem voor iemand omdat ik wil dat hij voor mij alle moeilijke keuzes overweegt, en de juiste maakt.
Ik vind het veelbetekend dat u kinderen gebruikt in een analogie met referenda. ‘Vadertje’ staat die de kindertjes tegen hun eigen domheid beschermt, nietwaar? Alleen klopt uw redenering logisch niet.
U gaat er blijkbaar vanuit dat politici verstandige keuzes maken tegen de kortzichtigheid van de doorsnee burger in. Die kortzichtige burgers kiezen echter voor die politici, en op de een of andere manier kiezen ze dus voor partijen die voor de appel zijn terwijl de kortzichtige burger voor de lekstok is? Maar als de kortzichtige burger zo verstandig is om voor iemand te stemmen die voor de appel is, waarom zou de kortzichtige burger dan niet verstandig genoeg zijn om rechtstreeks voor de appel te kiezen?
U geeft met uw karikatuur van de kortzichtige burgers t.o.v. de verstandige leiders een vrijbrief voor alle autoritaire regimes van Stalin tot Hitler. Het communisme zag zichzelf vanuit de ‘voorhoederol’ genoodzaakt miljoenen kortzichtige burgers de dood in te jagen die niet inzagen hoe’n schitterende appel het communisme wel niet zou blijken te zijn als iedereen gewoon zou doen wat de partijleiding zei. De leiding van de Nazi-partij overwoog de ‘moeilijke keuze’ om miljoenen joden te vergassen omdat zij nu eenmaal hun ‘verantwoordelijkheid’ moesten aangaan om het duizendjarige Germaanse rijk stevig te grondvesten.
Art. 1 van de Universele Verklaring van de rechten van de Mens zegt “Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten(..)”, maar als u vindt – in heuse Orwelliaanse stijl – dat ‘sommigen méér vrij en méér gelijk en méér begiftigd zijn dan anderen’ en dus het recht hebben om tegen de wil van die anderen in hen bepaalde zaken op te leggen dan zet u de deur open voor het principe van het recht van de sterkste, al dan niet vermomd onder het mom van één of andere ideologie (‘blanken zijn beter’, ‘arbeiders zijn beter’, ‘politici zijn beter’, ‘de koninklijke familie is beter’, …).
Wat spijtig dat deze interessante discussie hier verder woedt in een achterkamertje van gent.blogt.
Uiteraard heeft Michaël gelijk.
Gelijk hebben en gelijk krijgen zijn echter twee verschillende zaken…Niet opgeven Michaël.
Ook wel spijtig dat schepen Peeters er zo vlug de brui heeft aan gegeven. We kunnen alleen maar vermoeden waarom hij “zijn” week niet heeft uit gedaan…
Dat “Schepen Peeters zijn week niet heeft uitgedaan”, is een ongepast en bovendien onjuist verwijt. De afspraak met onze gastbloggers is dat zij tijdens die week twee of drie posts schrijven. Mr. Peeters heeft zijn engagement naar ons toe dus zeker nagekomen en m.i. waren de manier waarop hij in zijn artikels antwoordde op de discussie in de commentaren bewonderingswaardig. Los van het feit of u het al dan niet eens bent met zijn visie, kunt u niet ontkennen dat hij een dialoog is aangegaan met onze lezers.
Akkoord.
Op naar de volgende gast die er hopelijk wat meer tijd wil in investeren.
Over dit topic wordt een debat georganiseerd in de FNAC in Gent op 27 juni 2006 om 11u. Deelnemers aan het debat zijn: Minister Binnenlands Bestuur M. Keulen, Burgemeester Gent F. Beke en Directeur VVSG M. Suykes. Het debat wordt gemodereerd door J. Vansevenant (VRT).
Iedereen kan dit debat gratis bijwonen. Hiervoor dient u enkel een e-mail te sturen naar bram.vanimpe@vandenbroele.be.
Meer info over het debat op: http://www.uitgeverij.vandenbroele.be/NL/info/nieuws.aspx?item=1870