Gentblogt

Cellofaan

zondag 1 mei 2005 16u22 | Smetty | 3 reacties
Trefwoorden: Backstage, theater.

“Kun je wel carrière maken en tegelijkertijd een goede moeder en een goede minnares zijn? Over die worsteling, het spelen van die verschillende rollen gaat Cellofaan. De zoektocht naar: Ben ik een goede verzorgster? Ben ik aantrekkelijk? Blink ik uit op mijn werk? Voldoe ik als echtgenote? Moet ik hoer zijn of Madonna? Sexy of sportief? Dik of dun? Met of zonder okselhaar?… Dat overkomt Marianne, een jonge vrouw die wanhopig probeert te voldoen aan het beeld van de ideale vrouw: een carrière, een man, 2 kinderen en een stationwagen.”

Cellofaan is een monoloog met Sara Van Hoezen in een regie van Serge Elia en geschreven door Bjork Jakobsdottir . Wij gingen vrijdagavond kijken in een zaaltje van de Backstage. Het stuk speelt niet in de grote zaal, maar in een ruimte waarvan wij denken dat het ook gebruikt wordt voor repetities. Het podium strekte zich over de gehele lengte van de zaal uit met daarvoor een 100-tal stoelen voor het publiek. Op het podium stonden 4 grote kleerhangers verspreid, links ervan een grote rieten stoel, rechts een tafeltje met stoelen.

Gedurende het stuk kruipt de actrice in verschillende rollen: moeder voor de kinderen, carrièrevrouw met ambitie en aantrekkelijke echtgenote voor de man. Bij elk van die rollen horen verschillende kostuums. Het gehele stuk door wordt er van kostuum verwisseld. Soms zitten daar knipoogjes tussen zoals de witte jurk van Marilyn Monroe of het gele trainingspak van Uma Thurman uit Kill Bill.

We volgen het hoofdpersonage gedurende een dag waarin ze haar rollen probeert te combineren. Ze vergeet voor het slapen gaan het lunchpakket voor de kinderen klaar te maken, verslaapt zich en krijgt met moeite de kinderen op school. Op het werk is men niet gelukkig dat ze te laat komt en de werkgever verwijt haar een gebrek aan inzet. Na het werk is het een strijd om de kinderen op tijd op te halen en de avondactiviteiten van dag rond te krijgen. Zodra de kinderen slapen zijn moet er eten klaar gemaakt worden voor de echtgenoot en moet er aan het seksleven gewerkt worden.

Het stuk is niet alleen een monoloog, maar ook een marathon. Sara Van Hoezen staat gedurende 2u30 op het podium. Het stuk is niet alleen geschikt voor een groot publiek, maar ook erg toegankelijk. De actrice komt grappig uit de hoek, zowel in herkenbare situaties als onverwachte momenten. Toch vonden wij het stuk te lang duren: vooral na de pauze verslapte onze aandacht. Tussen de verkleedpartijen en het verwisselen van de rollen door, werden er stukjes gezongen. Ook daar hadden wij soms het idee dat een kort fragment beter was geweest dan het volledige uitzingen van de nummers. Niet omdat Sara niet kan zingen, maar gewoon omdat het te lang duurde en de vaart uit het stuk verdween.

Wij zagen een vermakelijk stuk van een veel belovende actrice. Wie op zoek is naar een moeilijk stuk met diepere betekenissen kan Cellofaan beter aan zich voorbij laten gaan. Wie een avond wil beleven met herkenbare Vlaamse situaties, muziek (van de biggetjes van K3 tot Pie Jesu) en vooral een lach, kunnen wij dit stuk warm aanbevelen.

Cellofaan speelt elke vrijdag en zaterdag tot en met de Gentse Feesten om 20.00u. Voor info & tickets kan u terecht op 09/233.35.35 of bij de Backstage.

© 2005 GENTBLOGT VZW