Kingdom of Heaven
Ik: “Ik wil De battre mon cœur s’est arrêté zien!” Zij: “Ik wil naar Kingdom of Heaven!” We hebben erom getost, ik heb verloren, het leven is een kansspel. Maar alvorens ik mezelf verlies in zinloze caféfilosofie: Kingdom of Heaven is een groots opgezet spektakel van Ridley Scott, de regisseur van misbaksels als G.I. Jane en Black Hawk Down, en pareltjes als Gladiator en Blade Runner. De plot: Ergens in de twaalfde eeuw ontdekt de Franse smid Balian (Orlando Bloom) dat hij de zoon is van ridder Godfried van Ibelin (Liam Neeson). Hij vervoegt zijn vader tijdens zijn kruistocht naar Jeruzalem, waar koning Baudewijn IV heerst. Deze laatste heeft een vredesverdrag afgesloten met Saladin, de moslimleider van de Saracenen, maar dat verdrag wordt bedreigd door baron Guy De Lusignan en zijn Orde van de Tempeliers.
Verrassend en verfrissend kun je Kingdom of Heaven moeilijk noemen. De verhaallijn is één groot cliché: De vader van onze held (die nog geen held is) sterft en geeft de heldfakkel door; onze held (die meteen tot held wordt gebombardeerd – tot hier de spanningsopbouw) heeft een vijand binnen zijn eigen rangen; onze held heeft uiteraard ook trouwe dienaars die er zelf het loodje bij leggen (traantje-wegpink, snif); onze held zou geen held zijn zonder meisje (er zijn strubbelingen maar op het einde komt alles goed); onze held steelt de kruistochtenshow en gaat de geschiedenis in als de held der helden…
… ware het niet dat de figuren veel te vlak zijn en dat er in deze 145 minuten durende epos geen noemenswaardige evolutie te merken valt. Er is weer veel klaagmuziek, er zijn heel wat langdradige dialogen, kortom: De film is pokkesaai en noch de CGI noch de vechttonelen kunnen hem redden. Ik hou wel van grote heldenepen met veel vechtscènes, maar van prenten zoals deze zijn er inmiddels al dertien in een dozijn.
Het enige lichtpunt: Liam Neeson en Jeremy Irons spelen mee. Dat Neeson binnen het eerste half uur sterft en dat ook Irons een kleine rol heeft, is natuurlijk wel wat sneu. Orlando Bloom zet geen barslechte prestatie neer, maar hij mist wel het leidercharisma van een echte held – hij is gewoon verkeerd gecast – en hij krijgt in deze oppervlakkige film ook niet de kans om zijn personage vorm te geven. Bovendien zit niemand te wachten op een goody two-shoes (“Waarom wil je niet met Sibylla trouwen? Waarom bega je geen kleine zonde voor een betere wereld?” – “Nee! Deze plek is een plaats van het geweten!”) die vervolgens alles om zeep helpt.
Als je alle waarschuwingen ten spijt deze film wilt zien, dan raad ik alvast Studio Skoop aan. We waren eerst naar Decascoop getrokken, maar het zag er zwart van het volk en we hebben meteen rechtsomkeer gemaakt. Die massacinema vind ik elke keer onaangenamer, terwijl Studio Skoop tenminste nog een hoge gezelligheidsfactor… en geen chipsetende bezoekers heeft. Lang leve chipsloze cinemamensen!
Kingdom of Heaven, gezien in Studio Skoop.
Toegangsprijs: 7 euro; 6 euro voor studenten.
© 2005 GENTBLOGT VZW
Ik heb de film nog niet gezien en spreek me dan ook niet uit over de kwaliteiten ervan. Wat me wel ergert aan dat soort films is dat ze de geschiedens vervalsen louter om scenarioredenen ( zie Troy en Gladiator bv.) De Tempeliers worden hier als de slechterikken voorgesteld terwijl de orde historisch precies alles in het werk stelde om vreedzaam samen te leven met de moslims. Geef mij dan maar “Der Untergang”….
shit en ik pastte voor gladiator omdat ik dacht dat het een typische amerikaans idoot verhaal zou izjn geweest over de romeinen (als latinist ben ik enorm geïnteresseerd in die tijd)
en nu wil ik de kruistocht zien en blijkt dat het weer maar een stom idioot verhaal is, op en top saai, overgeromantiseerd en melig gemaakt voor een dom popcorn-vretend amerikaans publiek…
toch ga ik ‘m zien in UGC Brussel maandagavond :-)
ik kan d’r niet meer onderuit…hopelijk is de zaal al volzet tegen dat ik toekom :p
damn…
klote amerikanen…
@Cedric: Mja, op zich vind ik het niet zo erg dat de geschiedenis soms ‘herschreven’ wordt. Scott wou gewoon een spannende prent maken met de kruistochten als dankbaar onderwerp – maar naar mijn mening is hij daar niet in geslaagd.
Mensen die meer willen weten over de kruistochten, de verhouding tussen christenen en moslims, enzovoort, zullen heus wel Googlen en naar de bibliotheek gaan. Of er tenminste kritisch naar kijken. Denk je niet? En zij die dat niet doen, tja, so what? ik verwacht van zulke films geen pedagogische en/of informatieve waarde ;-) ‘t Is een typische verstand-op-nul-film. Soms kan ik daarvan genieten, maar deze was niks voor mij.
Ik probeer altijd onbevooroordeeld de zaal binnen te stappen, en het moet ook niet altijd grote cinema zijn. Soms heb ik na een zware week eens behoefte aan pure ontspanning.
Kan je wel bij een volgende filmbespreking waarschuwen voor spoilers? Ik heb de film nog niet gezien en had er bijvoorbeeld geen behoefte aan te weten dat Neeson binnen een halfuur sterft.
Ik ben dus geweest. De film viel best mee hoor maar vermits ik een vrijkaart had voor Kinepolis ben ik niet naar Studio Skoop geweest. En je had gelijk : vlak naast mij zaten vier achtjarigen (schat ik) met van die vervelende ritselende snoepzakjes die maar niet leeggeraakten. De cola’s waren wel al leeg maar ze bleven er maar aan zuigen en trekken (het rommelpoteffect). Gelet op de wrede scenes in de film ben ik wel enigszins verbaasd dat de film kinderen toegelaten was (ze waren niet begeleid). Dus volgende keer zweer ik bij de Sphinx of de Studio Skoop, vrijkaart of niet….
ah toch nog genoeg wreedheid! :-)
Klein “weetje”…:
Heel wat scenes in de “Moorse regio’s” zijn opgenomen in de Mezquita (Cordoba-Spain) en het Alhambra (Granada-Spain) – En dat weet ik nu per toeval omdat ik vorig jaar in februari er op vakantie was, en we die film crew verschillende keren tegen het lijf gelopen zijn…
Heb de film voorlopig nog niet gezien, maar kan me inbeelden dat het qua “scenery and cinematography” dus wel dik de moeite zal zijn…
ik heb al geen goesting meer om te gaan