Dans, muziek en ijscrème: Multatuli speelt Kasimir en Karoline.

maandag 9 mei 2005 15u14 | ilse | reageer
Trefwoorden: , .

Vorige week zakten wij (Lena en i.) samen af naar de voormalige paterskerk Parnassus aan de oude Houtlei, voor het nieuwe stuk van Multatuli. Een kerk is sowieso al een bijzondere plaats om toneel te kijken en dat was bij deze “Kasimir en Karoline” niet anders. Bijzonder sfeervol en intiem, maar jammer genoeg niet altijd even verstaanbaar: de galmende akkoestiek van het gebouw maakte dat wij bij momenten wel heel erg de oren dienden te spitsen.

Ödön von Horváth schreef deze ballade van de de werkloze chauffeur Kasimir (Frederik Vanderveken) en zijn ambitieuze verloofde Karoline (Anke Vanheirreweghe) in 1932. Daan Hugaert regisseert de spelers van Mulatuli tot wat op zijn minst aangenaam theater mag genoemd worden. Het verhaal van deze twee jongverliefden speelt in de jaren vlak voor de tweede wereldoorlog, een setting die mooi op de scene geplaatst wordt met het levendig decor van een dorpskermis: een biertent, tafeltjes, sfeerverlichting en een ijskraam brachten ons meteen naar de oktoberfeesten in München.

Aangenaam en volks, en zo is ook het spel te omschrijven: de amateur-toneelspelers kwijten uitstekend van hun taak om hun personages gestalte en nuance te geven. Een taak die niet altijd even eenvoudig moet zijn bij dit erg fragmentarisch opgebouwde stuk.
Het kinderlijke enthousiasme van Karoline zet haar naïviteit knap in de verf, terwijl ze toch niet vlak wordt geschilderd. Naarmate het stuk vordert blijkt deze juffrouw immers harder dan gedacht. Kasimir van zijn kant is zachter, idealistischer en wordt dan ook als een klein vogeltje gekwetst. Misschien is het niet bewust zo gecast, maar de grote Karoline en de kleine Kasimir passen qua postuur perfect bij hun rol.

‘De mens is een product van zijn omgeving’, zegt Kasimir op een bepaald moment en dat is een gedachte waar een mens niet echt vrolijk van wordt. De wrange ondertoon van het stuk wordt echter steeds tenietgedaan door het zingen en dansen van de acteurs en juist dat heen en weer slingeren tussen pijn en vrolijkheid zorgt dat het stuk aangenaam blijft om naar te kijken. Geen artistiek hoogstandje. Wel amateurtheater van de bovenste plank.

Info:
“Kasimir en Karoline” door Multatuli
Nog op 12 – 13 – 14 mei 2005 in Parnassus, Oude Houtlei 124
Reserveren op 09/222.83.68 of mark.soen(apenstaart)pandora.be

© 2005 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.