RSSZafón: De Schaduw van de Wind
Reeds verkleumd, en veel te laat, kwam ik gisteren rond kwart voor acht bij Boekhandel Walry langs om een glimp op te vangen van Carlos Ruiz Zafón. Overmoedig had ik mijn onbeduimelde maar geestdriftig uitgelezen nederlandstalige exemplaar van La sombra del viento (De Schaduw van de Wind) eerst in een fnaczak, maar nadien toch maar in een anoniemer exemplaar (Walry is tenslotte een onafhankelijke boekhandel) gewikkeld, in de hoop het diezelfde avond, voorzien van een kort autograaf van de schrijver zelve, terug mee naar huis te kunnen nemen.
Driewerf helaas, want de plaatsen binnen het café waren reeds alle ingenomen door veel ijveriger mensen dan mezelf. Gelukkig had men het inzicht gehad het terras voor het café te overdekken, waardoor we alsnog, onder het gerammel van haastig bijgeschoven aluminium terrasstoelen, min of meer beschut konden plaatsnemen. De organisatoren hadden een dergelijk succes niet verwacht, en verbijsterd als ze waren, liet de aanvang van het programma dan ook dik twintig minuten op zich wachten. Niet alleen de organisatoren waren verrast, ook de laatkomers waren behoorlijk uit hun lood geslagen. Zo erg zelfs, dat sommigen insisteerden, zich een weg door de opeengepakte massa te banen om zichzelf ervan te vergewissen dat er écht wel geen plaatsen vooraan beschikbaar waren. Om vervolgens, met veel misbaar en gepuf, zich dezelfde weg, door dezelfde massa, naar achteren te banen.
Astrid Huygens, goed voorbereid, maar op van de zenuwen, kreeg de eer een over engelengeduld beschikkende Ruiz Zafón te interviewen. ¡Ola Carlos! Waarmee we vertrokken waren voor een anderhalf uur durend interview; interessant maar een beetje moeizaam, gezien zowel vraag als antwoord naar het Nederlands diende te worden vertaald.
Het boek werd reeds gepubliceerd in 2001, heeft eerst in ijltempo de harten van de Spanjaarden gewonnen, en is –nog steeds– druk bezig de rest van de wereld te veroveren. Ruiz Zafón is ondertussen bezig met het tweede deel, van wat hij vanin het begin als een tetralogie heeft gezien.
De synopsis van de synopsis: Daniel Sempere wordt door zijn vader meegenomen naar het Kerkhof der Vergeten boeken. Op die mysterieuze plaats mag Daniel een boek uitzoeken, en hij kiest wat later het enig overblijvend exemplaar van Julián Carax ‘De schaduw van de wind’ blijkt. Het verhaal houdt hem in zijn greep, en zijn zoektocht naar de geheimzinnige auteur leidt ons door het harde Barcelona tijdens het Franco-regime.
Ruiz Zafóns stijl is zeer zintuiglijk; door zijn ervaring als scenarioschrijver zijn de scènes zeer gedetailleerd en tastbaar, maar vooral ook levendig. Voor de beschrijvingen van Barcelona heeft hij zich gebaseerd op zijn eigen ervaringen, maar ook op de overleveringen en de verhalen die hij oppikte in de buurten waar hij zijn inspiratie opdeed. Hoewel De Schaduw van de Wind een boek van omvang is, leest het, zoals dat heet, als een trein. Het is op geen moment saai of verwaand, en elk blad laat je verlangen naar meer. Sterk aangeraden!
Carlos Ruiz Zafón: De Schaduw van de Wind. Verkrijgbaar bij de boekhandelaar van uw voorkeur. (Boekhandel Walry houdt regelmatig literaire avonden; meer info ter plaatse, Zwijnaardsesteenweg 6, of via boekhandel@walry.be)
© 2005 GENTBLOGT VZW
Bedankt voor de leestip; ik had nog niet gehoord van Ruiz Zafon en heb alvast genoteerd voor mijn volgende boekentrip.
Ook doordat Barcelona er een hoofdrol in speelt.
Misschien kennen jullie het fijne programma R.A.M (uitzending op zondagavond ned3 om 19h20)? In de uitzending van 17 april jl. was er een interview met Ruiz Zafón waarin hij één en ander toelicht. Gelukkig valt het nog te bekijken via de site waar u ook nog ander interessante bijdrages vindt . http://www.vpro.nl/programma/ram/
..en dat op een televisietoestel of pc naar keuze …
Wow.. dit lijkt ideale zomerlectuur!
Met mijn favoriete wereldstad in geuren en kleuren beschreven.. ik ga het lezen met het stadsplan naast me, denk ik..
dank je Bruno voor deze neerslag
Ik kreeg dit boek vorige week voor m’n 21ste verjaardag cadeau en inderdaad…het is een zeldzame parel! Ik ben altijd op zoek naar goeie boeken die géén thrillers zijn en die me niet met een neerslachtig gevoel achterlaten, en daar is dit boek met glans in geslaagd. Het is als een heerlijk snoepje waar je zo traag mogelijk wil op zuigen om er toch zo lang mogelijk van te kunnen genieten…
Jammer dat ik niet eerder hoorde van het interview met de auteur, ik was zeker een kijkje komen nemen.
Zeldzaam mooi. Een boek wat alles in zich heeft; prachtige schrijfstijl, spanning, humor en ontroering. Voor mij het mooiste boek sinds jaren…
Dit boek is inderdaad een pareltje! Weet iemand soms wanneer het vervolg uit zou komen! Ik kan nu al niet meer wachten!!
De schaduw van de wind is inderdaad een prachtig meeslepend boek. Ik had Zafon ook wel graag ontmoet.
Heb het boek op vakantie in het Spaans gelezen. In één ruk uit, zelden zo’n meeslepend boek gelezen.
Ps: Bruno, “hola” is met een h.
(Schaduw van de wind)
Ik ben het helemaal eens met een ander lezer, het is een boek waar je niet in meegesleept wordt,op het begin en het laatste deel(ca. 150 bladzijden) na,het laatste deel van het boek wordt weer wat aangrijpender maar ik betrap me erop dat ik 50 bladzijden kan lezen zonder dat er iets tot me doordringt.Te gecomprimeerd geschreven, teveel beschrijvingen waardoor je de draad van het verhaal steeds kwijt raakt.
Bovendien vind ik de vertaling vaak hinderlijk ouderwets of weer te “vlot,” één van de personen drinkt het hele boek door “koffie verkeerd,” of termen als “wat ik je brom” die mij meer aan Swiebertje doen denken dan aan belezen mensen. Volgens een vriendin is dit taalgebruik begin 20e eeuw maar dat kan ik van zinnen als “krijg het heen en weer” niet vinden.Kortom ik heb wel eens betere boeken gelezen.
deze y. stricker heeft er duidelijk niets van begrepen. gelukkig zijn er genoeg mensen die een dergelijk literair hoogtepunt wel weten te waarderen.
Wel, beste mensen, ik heb over 5 minuten de laatste woorden van zijn ‘De schaduw van de wind’ verslonden. Hoewel ik een verwoed Stephen King verzamelaar/liefhebber ben, heeft dit boek mij geboeid tot de laatste minuut. Een absolute aanrader !!
hoi,
ik heb het boek moeten lezen voor school en ik vond het fantastisch! Nu moet ik hierover een werk schrijven en een van de vragen is : wat doet de stad met de personages. Ik vroeg me af of iemand deze vraag beter kan interpreteren dan ik , want ik zou niet echt weten hoe de vraag te beantwoorden
ik heb just vrijdag avond rond 17u15 een spaans boekie gekocht nivel 4 voor mijn spaanse avondschool lol
in de walry
ik heb een vraagje, ik moet samen met een vriendin een werkje maken voor school over dit boek en we moeten het volgende citaat uitleggen:
‘Ik voelde me omringd door miljoenen in de steek gelaten bladzijden, universums en zalen zonder eigenaar die in een oceaan van duisternis wegzakten terwijl de wereld die buiten de muren klopte dag na dag meer haar geheugen verloor en zich wijzer voelde naarmate ze meer vergat.’
ik begrijp het citaat wel maar het is nogal moeilijk uit te leggen en aangezien dit 1,5 blz lang moet zijn,…
nu zou ik willen vragen of iemand mij hier mee zou kunnen helpen of me links zou kunnen geven waarvan ik misschien informatie zou kunnen halen
bedankt
Gewoon fantastisch !!! Geweldig geschreven , zeer onderhoudend, spannend , intrigerend … TOP !
Fantastisch , intrigerend, spannend … TOP !
volens mij heb jij een ander boek gelezen …
mooie boekbespreking !
Vorig jaar hoorde ik voor het eerst van dit boek in de lessen Spaanse taalkunde (ik volg namelijk Taal & Letterkunde Nederlands-Spaans aan de universiteit) en toen ik het de zomer daarop aanschafte (in het Nederlands weliswaar) was ik meteen verkocht. Ik kon gewoon niet stoppen met lezen! Waarschijnlijk het beste boek dat ik de jongste jaren puur uit interesse las. Vorig week ben ik het boek tegengekomen in het spaans en het begint opnieuw te kriebelen…
geweldig boek, na een tijdje vraag je je af hoe alle gebeurtenissen nog op een logische manier met elkaar te verzoenen zijn maar vanaf de brief van Nuria Monfort aan Daniel wordt alles stilaan duidelijk. Wel vond ik het moeilijk om alle personages te onthouden (die heb ik dan ook op een apart blad geschreven) en is het niet simpel om het hele boek te ‘vatten’ want er zit verschrikkelijk veel in. De vele parallellen tussen het leven van Carax en Daniel, alle gebeurtenissen etc etc…