RSSElsschots mosterd
Alfons de Ridder, alias Willem Elsschot, vindt in mij een onvoorwaardelijke fan. Op dit eigenste moment ben ik voor de vijfde keer zijn verzameld werk aan het herlezen. Telkens opnieuw begin ik met frisse nieuwsgierigheid en vers verlangen aan De Verlossing, Lijmen, Het Been, Villa des Roses, Kaas, Tsjip, Het Dwaallicht, en ga zo maar door.
Elsschots taalgebruik is onberispelijk, eenvoudig en nuchter, en zijn inspiratie was grenzeloos – net zoals zijn inlevingsvermogen en zijn kennis van het zakenleven. Hij leidde zelf een reclamebureau, maar met die wereld liep hij naar het schijnt niet erg hoog op. Zo zou Elsschot met (het ethische aspect van) reclame en commercie een haat-liefdeverhouding gehad hebben: “In Boorman heb ik de moderne handelsgeest willen uitbeelden. Boorman bedriegt de mensen, neemt wat hij krijgen kan, [...] omdat iemand als hij in een kapitalistische maatschappij eenvoudig niet anders kan. Boorman moet bedriegen, zoals een bankier interest moet vragen. En een notaris die zijn hypotheken zo maar weggeeft, nou, die kan net zo goed heel zijn fortuin aan de armen geven en gek worden.” (Uit een beknopte, interessante biografie op Olaf Risee @ Home.)
Dankzij Willem Elsschot heeft ook Ferdinand Tierenteyn, de bekende Gentse mosterdmaker, een plaatsje in de literatuur verworven. Tussen 1949 en 1959 schreef Elsschot immers negen zogenaamde ‘mosterdverzen‘, waaronder deze:
Lofzang van de Mosterd
Het is vrij algemeen bekend
tot 1000 uren buiten Gent
dat allerlei grote en kleine heren
proberen mosterd te fabriceren.
Zij doen het met een ernstig gezicht
als deden zij zowaar hun plicht
door zaden te malen en te mengen
in de hoop van mosterd voort te brengen.
Maar tot hun allergrootst verdriet
gelijkt dat goedje op mosterd niet.
Het doet een mens niet niezen maar braken
en kreten van verwensing slaken.
Sa vrienden, neemt een kloek besluit,
smijt dat vergif het venster uit,
eet mosterd van TIERENTEYN FERDINAND,
veruit de bekwaamste fabrikant
van ons beminde Belgenland.
© 2005 GENTBLOGT VZW
Ik heb genoten van deze mooi geschreven lofzang op Elsschot. Ja, ik ben ook een fan.
Mooi!
En een volledige terechte ode aan Tierenteyn.
Ik geniet, blij verrast, van Elsschots ode aan onze Gentse mosterdkoning.
Zijn “Villa des Roses” vind ik persoonlijk een meesterwerk van menselijke manipulaties en typetjes, zoals het ook nog onze hedendaagse samenleving kenmerkt.
Ik heb het dan weer eerder voor “Kaas”, je weet wel voor bij de Tierenteyn.
Verschenen de negen “mosterd” verzen ooit in een afzonderlijke uitgave?
‘k ben kandidaat!
Ik geniet nog regelmatig van Elsschot en van Tierenteyn, eerstdaags moet ik me toch naar Gent begeven om mijn voorraad Ferdinand Tierenteyn aan te vullen
Zijn mosterdverzen zijn karamellenverzen :-)
Beste Tierenteyn-fans,
Ik ben een studente aan de UGent en in het kader van een onderzoeksproject zoek ik liefhebbers van Tierenteynmosterd voor een ‘interview’ over dit merk. (Uiteraard tegen een gepaste beloning!)
Bent u geïnteresseerd om mee te werken? Mail dan naar jolien.ryckaert@ugent.be
Alvast bedankt!
Beste Tierenteyn-fanaten,
het doet ons uiteraard veel plezier dat onze mosterd nog steeds gegeerd wordt !! In 2018 viert Ferdinand Tierenteyn z’n 200ste verjaardag. We zijn daarvoor op zoek naar historisch materiaal (foto’s, prentkaarten, akten, artikelen, getuigenissen, …) rond Ferdinand Tierenteyn op z’n diverse locaties (Brugschesteenweg=Bevrijdingsdreef=Seghersplein en Sparrestraat). Uiteraard zijn wij tevreden met kopieën of scans, het origineel mag in Uw bezit blijven. En natuurlijk, niets voor niets … Heb je iets? Laat dit gerust weten op ons mail-adres ferdinand@tierenteyn.be !