De Fobie
“Mannen eten maar zelden saladesâ€, wierp een van mijn vrouwelijke collega’s onlangs tijdens de middagpauze abrupt in de groep. Alle mannen? Tuurlijk niet. Haar oprechte bezorgdheid beoogde in de eerste plaats haar eigen mannelijke collegae. Met de hand in eigen boezem moest ik vaststellen dat het inmiddels al een half jaar geleden was dat ik nog eens een salade achter de kiezen stak. Hoog tijd om daar verandering in te brengen. Een avondmaal later leidt Grote Honger mij naar De Fobie.
Omdat mijn disgenote flink wat vertraging heeft opgelopen, besluit ik om eerst nog even een wandeling te maken doorheen het Begijnhof aan de Lange Violettestraat. Authentiek, groen, tijdloze kalmte. Een droom voor wie even totaal tot rust wil komen alvorens de benen onder tafel te steken.
In de schaduw van het Begijnhof ligt De Fobie, een bruin café dat een vleugje Afrika uitademt. Op de kaart ontdek je enerzijds snelle snacks als croques, uitsmijters, omeletten en spaghetti in alle vormen en maten (van 5 tot 9 euro), en anderzijds een lijst met zeer aantrekkelijk ogende salades (vanaf 10 euro). Alvorens de knoop door te hakken en om mijn eerder ingezette poging tot onthaasting verder te zetten, bestel ik eerst een portie olijven (1,5 euro). Of mijn knagende honger er voor iets tussenzit, weet ik niet, maar ik vind de groene ontpitte olijven overheerlijk. Intussen verdiep ik me in de uit de kluiten gewassen saladelijst. De kip tandoori viel vorige zomer reeds in mijn pikante smaak, maar ditmaal ga ik voor een van de salades op basis van geitenkaas. De combinatie met zwarte woudham lost de verwachtingen ruimschoots in. Mijn vriendin kiest eveneens voor geitenkaas, maar dan in combinatie met zalm. Minder verrassend qua smaak, leert enig heen en weer proeven, maar daarom niet minder lekker. De groenten en de stukken fruit zijn geslaagd op smaak gebracht met noten en de combinatie die ik voorgeschoteld krijg, is wat je noemt uitgebreid. Wie dacht dat een salade niet voor gevulde magen kan zorgen, ontdekt hier het tegendeel. Nog een suggestie voor de grote eter: probeer de weeksuggestie of ga helemaal voor het dagmenu.
Tot slot, dit is een eetcafé in de ware zin van het woord. Na het sluiten van de keuken, kan je er gezellig een pint drinken aan de toog of, als het weer dat toelaat, op het met druivenranken opgefleurde binnenhuisterras. De Fobie combineert het beste van twee werelden.
Info: De Fobie, Brusselsepoortstraat 61. Open: op weekdagen van 11u30 tot 14u; van 18u tot 22u30. Op maandag enkel ‘s avonds. Gesloten in het weekend.
© 2005 GENTBLOGT VZW
Even melden: wie, net als ik, grote fan was van de Fobie tentijde van de vorige eigenaars, moet nu in de Alainprovist zijn – die naam, ik weet het… – waar de keuken wat meer op een gegoed en chique publiek lijkt te mikken, maar waar niettemin nog altijd plaats is voor kinderen en jong volk. Het blijft er hoe dan ook verdomd lekker. Je moet er nu wel voor naar de Rozebroekstraat 63 in Sint-Amandsberg afzakken.
Sinds hun verhuis, ben ik nog niet in de ‘nieuwe’ Fobie geweest. Misschien binnenkort eens…
ik ben laatst ook in de fobie weest eten (verbaasd iemand? neen?) en ik vond het apertiefhapje super: fobiaballs. Yummi.
De rest ook zeer lekker, trouwens. En gezellig daar.
lol@i.: “weest eten”
ik heb het al eerder gezegd: in de comments van gent.blogt klap ik gelijk thuis.
Niets boven de Meetjeslandse vervoegingen van werkwoorden!
Mijn West-Vlaams lief heeft er nog altijd problemen mee!
Raar; ik ben maandag óók in het begijnhof binnengewandeld EN daarna in de Fobie gaan eten. Die twee maken blijkbaar deel uit van een vast parcours?
Eerlijk gezegd; ik vond het ontspannende gekuier binnen het begijhof beter dan de (zoute!) lasagne van de Fobie.
H.
Raar; ik ben maandag óók in het begijnhof binnengewandeld EN daarna in de Fobie gaan eten. Die twee maken blijkbaar deel uit van een vast parcours?
Eerlijk gezegd; ik vond het ontspannende gekuier binnen het begijnhof beter dan de (zoute!) lasagne van de Fobie.
H.
Ik was vaste klant van de ‘oude’ Fobie en mee verhuisd naar de AlainProvist in Sint-Amandsberg…
Als je de buitenkant van de AlainProvist bekijkt (prachtig herenhuis) denk je dat het een super chique duur restaurant is, maar niks van waar…super gezellig binnen met leuk terras en prachtige tuin en petanque baan…En ROOKVRIJ!!
Je moet eens proeven van de heerlijke gegrilde tonijn..Mmmm…héérlijk!
Tevreden klant van de (h)eerlijke keuken!
De Fobie is inderdaad lekker, maar je moet wel veel geluk hebben dat het open is. De huidige uitbaters hangen nogal graag een briefje aan het raam dat ze ‘uitzonderlijk gesloten’ zijn. Ik woonde vroeger in de Sint-Lievenspoortstraat en de Ommegangstraat en heb er meermaals voor een gesloten deur gestaan. Hoe die (jonge) mensen uit de kosten komen, is mij een raadsel…