RSSOchtendhumeur
Afgelopen week had ik ‘de vroege’-shift. Dat wil zeggen dat ik om 06:00 uur in Brussel fris en monter aan mijn bureau moet ‘verschijnen’. Dat wil ook zeggen dat ik te Gent Sint-Pieters de trein van 04:51 moet halen om op een deftig tijdstip op mijn werk aan te komen. De trein van 05:15 kan nog nipt maar dan is het in Brussel zoals het spelletje ‘ren-je-rot’ en daar heb ik een bloedhekel aan.
U raad het al liefste lezers ik ben deze morgen blijven liggen. “Vijf minuutjes maar!” Jaja, toen ik echt wakker werd waren we dik een halfuur later. “Potverpillepap!” Het was crossen om nog die trein van 05:15 te pakken te krijgen. Nauwelijks gewassen en geschoren, zonder ontbijt en met een humeur vér beneden het vriespunt storm ik op perron 7 af. Wat blijkt? Dat de volgende trein van 05:22 (ook naar Brussel) een halfuur vertraging heeft en dat we met zijn allen op de passagiers van de ’22 gaan wachten en dan pas gaan vertrekken. U kan zich inbeelden dat ik, nadat men dit bericht had omgeroepen – zowat op ontploffen stond. De logica van de NMBS is ver te zoeken: er is één trein in vertraging dus maken ze er nog een tweede bij in vertraging, schitterende service voor de mensen die wél op tijd komen. Om een lang verhaal kort te maken, ik was ferm mijn ‘kas aan het opfretten’ toen mijn lodderig oog plotseling viel op dit (lichtjes bijgewerkt) reclamebord:
Met de stomste moppen moet ik altijd het hardst lachen en dat was deze keer niet anders. Gek, maar het maakte mijn dag. Ik heb fluitend en helemaal relaxed aan de conducteur mijn plaatsbewijs getoond. Ik was tien minuutjes te laat in Brussel. Pfft… “Frankly my dear, I didn’t give a damn.”
© 2005 GENTBLOGT VZW