Terrassen in Gent
Gisteren kwam ik thuis van training en tot mijn verbazing was mijn vriendin nog niet thuis. Ze was nog een broek aan het passen in een winkel en vroeg of ik niet nog even naar het centrum kwam om samen een aperitiefje te nemen. Fantastisch idee. Gezellig samen op een terrasje een beetje kletsen en nog iets drinken alvorens thuis (niet de topsporthal) te gaan eten. Het zonnetje was nog een beetje flets en echt warm was het ook nog niet. Maar wel gezellig en het was alvast een goede voorbode op de komende dagen.
Eindelijk, het terrasjesweer is terug! Onze mooie stad leent zich toch zeer goed tot de sport van “terrassenâ€. Zelf doe ik er ook graag aan mee. Eerst een beetje rondkuieren en dan de middag afsluiten op een terras. Of gewoon heel de middag met vrienden in de zon zitten genieten, lekker niets doen.
De topper is ongetwijfeld de Graslei. Persoonlijk is dat ook mijn favoriet, maar soms is het toch heel erg druk. Je kunt ook geen half uur rustig langs de Graslei zitten of je bent minstens tien mensen tegengekomen die je kent en even een praatje komen slaan. Best wel vermoeiend als ik kom nagenieten van een zware training. Anderzijds ook wel tof want als je alleen naar de Graslei trekt weet je dat je wel iemand zal tegenkomen om bij te gaan zitten. Gelukkig zijn er tal van alternatieven, aan schone pleintjes geen gebrek in Gent.
Een ander terras waar ik graag zit is dat van de Marimain in de Sint-Pietersnieuwstraat. Leuke oranje stoelen, lekkere pintjes en tot laat in de namiddag zon. Alhoewel je daar ook niet moet gaan zitten om niet gezien te worden.
Enfin, wat zit ik hier eigenlijk nog te schrijven. Ik heb vandaag twee keer goed getraind, de zon schijnt en het is nog warm. Gasten, ik ga nog een terraske gaan doen!
© 2005 GENTBLOGT VZW
cool seffens zit ik daar op de marimain te zien en gezien te worden :-)
samen met nog creaturen die mss enkel willen zien zonder gezien te worden of eigenlijk best wel niet gezien mogen worden…
soit…
Ik weet een terrasje waar je echt niet gezien wordt : ‘t cafeetse op de binnenkoer van het Huis van Alijn; een mooi historisch, rustig en groen kader.
Meestal komen er enkel toeristen.
En de koffie is van Mokkabon, hmmm.
Je hebt er ook een ruime keuze aan bieren.
Oei, nu verklap ik hier ook mijn rustige stadsontdekking !
Zwijgt, tedju toch, als ik dit lees mis ik Gent toch wel!
Hier geen enkel café, terrasje in kiiiilooooometers omtrek, alleen een pizzeria die ‘s avonds om 6 uur al dicht is. Tedju, tedju toch!
Ben jij werkelijk Miss Zweden ? Wanneer kunnen we afspreken ? Getekend: de echte Cedric ….
aan Cedric (de enige echte) : morgenmiddag , lunch? Op 1300 km van Gent?
Welke tram ?
Miss Sverige, ik woon in Parijs, dus terrasjes genoeg zou je zeggen, maar ikmis Gent al evenveel als jou, niets boven een Gents terrasje, gelijk welk, om gezien te worden, om intiem te zijn, zalig.
een terrasje ? om intiem te zijn ? naar parijs, ikke !
Pingback: lamazone : WK 2006