Theater Zuidpool en Het muziek Lod – Yerma vraagt een toefeling
De mens die zich te allen tijde boven elke vorm van verlangen weet te stellen, zal zonder minutieus kloonwerk vermoedelijk nooit het levenslicht zien. Iedereen worstelt wel eens met een diepgaand, amechtig smachten naar ‘iets’.
Voor hoofdpersonage Yerma (effenaf subliem vertolkt door Wine Dierickx) is dat ‘iets’ een kindje…; niet niks en iets waar haar man Jean hoegenaamd geen oren, of welk lichaamsdeel dan ook, naar heeft. Hij weigert halsstarrig op haar kinderwens in te gaan (getuige uitspraken als: ‘Ik zal niet doder zijn zonder kindjes’), en snapt doodeenvoudig niet waarom zijn Yermaatje daar steeds obsessiever mee begaan is.
Als toeschouwer voel je van meet af aan dat de hele situatie serieus dreigt te ontsporen. Vóór het effectief zo ver komt, krijg je wel eerst een pakkende aaneenrijging van sterke emoties in de maag gesplitst. Liefde, passie, woede, jaloezie, verdriet en verlangen drijven vanwege hun onvermogen tot nuanceren een wig tussen bepaalde karakters en richten hen uiteindelijk ten gronde. Gans het stuk baadt hierdoor in een sfeer van melancholie.
Op zorgvuldig uitgekiende momenten zwengelt de levend(ig) aanwezige rockformatie de onontkoombare tristesse dan nog eens flink aan, ongepolijst maar o zo doeltreffend en recht vanuit het hart. Alhoewel flamencozangeres Amparo Cortés ons een overduidelijke link verschaft met het Spanje van schrijver Frederico GarcÃa Lorca, vormde Dimitri Verhulst diens oorspronkelijke tekst om tot een hedendaags en universeel gebeuren.
Waar wel bewust aan vastgehouden werd, is het wat landelijke karakter, eigen aan de tragedies in de traditie van Lorca. Vandaar ook dat actrice en regisseur Marijke Pinoy ervoor opteerde het stuk op locatie te spelen. Een opmerkelijke locatie…, het dient geschreven. Van zodra je de plaats des onheils, een aftandse loodsenrij aan de Gentse stadsrand, in de smiezen krijgt, bekruipt je een gevoel dat jou diezelfde avond niet meer zal loslaten.
Een avond van fietsen, castagnettekutten, vruchtbaarheidsrituelen, schaamteloos naakt, nog meer fietsen, acrobatieën, processies, oerelementen en niet te vergeten badwater en kinderen.
Geen wegwerpbeleving evenwel… Een blik in het rond na afloop bevestigt de teneur. Iedereen staat er wat desolaat en uitgeschud bij, simpelweg ten prooi gevallen aan een niet licht te vergeten toefeling.
Info
Yerma vraagt een toefeling
-Regie: Marijke Pinoy
-Tekst: Dimitri Verhulst, naar het gelijknamige werk van Frederico GarcÃa Lorca
-Spel: Wine Dierickx, Stefaan Degand, Arend Pinoy, Marijke Pinoy, Marie Koop, Amara Reta, Amparo Cortés
-Muzikanten: Lode Vercampt, Kristof Roseeuw, Wim Konink, Fabian Fiorini, Thomas De Prins
-Productie: Het muziek Lod & Theater Zuidpool
Voorstellingen Kunstencentrum Vooruit
Op locatie (LUMCO, Zeeschipstraat 107, 9000 Gent)
8, 9, 10, 11, 15, 16, 17, 22, 23, 24, 25 juni 2005 om 21u
(reservatie 09/267 28 28)
Meer info: www.hetmuzieklod.be; www.zuidpool.be; www.vooruit.be
© 2005 GENTBLOGT VZW
Wel, Wel, Will o’ well McKanny ma Kennykik U nie van bij O’ Connor k dama betalen ?
Toefeling is zo’n mooi woord, vind ik. Bij ons betekent het een klap ( Moeder tegen kind: “stopt daar mee, of moe’k u een toefeling geven?”), maar blijkbaar betekent het ook een knuffel.
Ik ben dankzij een cultuurcheque op deze voorstelling beland, en vond ze subliem, mede dankzij de schitterende locatie!
Wordt “Yerma vraagt een toefeling” nog hernomen? Het schijnt dat ik dat moet zien.
Prachtige voorstelling! Proficiat!
Mag ik ook iets anders vragen?
Kunt u mij misschien een adres geven waar Marijke Pinoy toneellessen of theaterworkshops geeft? En werkt ze ook met jongeren?
Dank u
Hartelijke groeten
Mieke