RSSJoost Zwegers sings Chet Baker
Maandag zou een hoogtepunt worden van deze Gentse Feesten, dat wisten wij wel zeker.Voor mezelf, omdat ik al jaren gek ben van de heer Baker Chet. Maar vooral voor klijn, want zoals u ondertussen wel al zult opgemerkt hebben, heeft zij het nogal voor Novastar-frontman Joost Zwegers. En met het nogal hebben voor maken we hier een behoorlijk understatement: de man staat hoog op haar lijst, een uitdrukking die de Friends-fans wel zullen begrijpen.
Het behoeft dan ook geen verdere toelichting dat we ruimschoots op tijd op de Bijloke-site waren gisterenavond en onze plaatsen al hadden ingenomen voor de zaal echt volliep. Mooie plaatsen, dus, met frontaal zicht op het gebeuren.
Voor Joost het podium beklom werden eerst de muzikanten aan ons voorgesteld, een uitmuntende selectie van het beste wat jazzend Vlaanderen te bieden heeft. Bert Joris, die zaterdag al met zijn eigen kwartet op het Blue Note-podium stond en die nauw betrokken is bij het werk van Marc Moulin, speelde trompet.
Bert Joris
Kurt Van Herck (Brussels Jazz Orchestra) zorgde voor de saxofoonpartij, jong supertalent Ewout Pierreux (die ook z’n eigen kwartet heeft) bespeelde de piano, Jos Machtel nam de contrabas voor zijn rekening en Martijn Vink zat achter de drums. Ook beide laatstgenoemden zijn deel van het Brussels Jazz Orchestra. De drijvende kracht van dit legendarische orkest, Frank Vaganée, tekende bovendien voor de arrangementen van deze Blue Note Special Night.
Tijdens het eerste nummer soleerden elk van bovengenoemde heren dat het een lieve lust was. Wij keken en zagen dat het goed was.
Ewout Pieruex en Joost Zwegers.
Beter werd het nog toen Joost het podium beklom, duidelijk behoorlijk zenuwachtig en naar wij denken ook ietwat geïmponeerd door de verzameling virtuoze jazz-musici waarmee hij de buhne deelde.
Deze nervositeit is naar ons inzien echter volledig overbodig, want Zwegers heeft een prachtige stem die ons in combinatie met de fijne arrangementen anderhalf uur lang meevoerde in een ietwat dromerig universum waar jammer genoeg ook veel pijn heerst. De bekendste nummers van Chet Baker passeerden de revue: Born to be blue, Old Devil Moon, Let’s Get lost en The Thrill is Gone, om er maar enkele te noemen, telkens voorzien van schitterende arrangementen. Daarnaast werd het publiek getrakteerd op een hartverscheurende versie van “Cry me a river”, bijzonder ontroerend gezongen en doordrenkt in passie en pijn. Mooi!
Joost Zwegers
Als bisnummer kregen Novastar-fans nog een fijn toemaatje: een heus jazz-arrangement van de Novastar-hit “Never Back Down”, met de sax van Kurt Van Herck als tweede stem.
Het hele concert was muzikaal dan ook dik de moeite, en we kijken nu al ongeduldig uit tot een schrandere platenfirma hier een CD of DVD van perst.
Besluiten doen we vandaag met de vrouwelijke visie op dit gebeuren. Joost ziet er bij momenten zo gekweld uit dat de moederfiguur in mij heel veel zin heeft om hem over zijn bol te aaien en te fluisteren: “het is allemaal zo erg niet, zoetjen”, onze Klijn hield het op een gedecideerd: “Joost is yummi”. En gelijk heeft ze.
Info:
De beelden bij deze recensie zijn van Bruno. Meer vindt u in onze Gentse Feesten groep.
Joost Zwegers zong Chet Baker maandagavond op het Blue Note Festival. U kunt dit weekend nog naar andere fijne optredens van oa. Solomon Burke, Vaya Con dios en Van Morrison bij hen.
Geruchten doen de ronde dat er geen tickets meer zijn voor sommige concertdagen. De organisatie benadrukt dat GEEN ENKELE DAG van het Blue Note Festival UITVERKOCHT is. Voor 23 en 24 juli , Van Morrison & Buena Vista Social Club, wordt de voorverkoop stilgelegd, maar de organisatie biedt ELKE AVOND nog honderden tickets aan de KASSA aan. Dit om late beslissers en spontane bezoekers van de Gentse Feesten uit binnen- en buitenland niet in de kou te laten staan.
© 2005 GENTBLOGT VZW
ik was er ook, en genoot met volle teugen. Zeer aangenaam en relaxerend, prachtig gebracht door alle artiesten.
maar, hoezeer ik Joost ook apprecieer, toch vond ik zijn stem net iets te licht uitvallen om me helemaal te raken met het Chet Baker repertoire.
Aangezien ik iets later toekwam, zat ik een beetje verder achteraan (ja i., ik zag je buitenwandelen, maar raakte niet tot bij jou), en mocht met een minder leuke kant van de sfeervolle tent kennismaken: hebben ze die reuzeschermen niet juist achter zo een kruin van een boom gehangen!
Maar indien Joost dit nog eens opnieuw doet: ga zelf even checken en zie dat het alleszins goed is!
Ik was er ook, en vond het al bij al vrij geslaagd, maar vond Joost toch niet altijd even overtuigend. Dat die bende muzikanten geweldig was, dat kon je van bij de eerste noot horen. Cry me a river en The thrill’s gone waren inderdaad onbetwiste hoogtepunten. De jazzversie van Never back down vond ik minder geslaagd, en Joosts stem had het zeker in de eerste nummers niet altijd even makkelijk.
Maar zeker een geslaagd experiment. Volgende keer in een klein rokerig zaaltje en tkan ni meer op.
Hoop dat Nouvelle Vague en Vaya Con Dios morgen minstens even goed zijn.
Minpunt aan Blue Note: het dranktentje valkbij de Concerttent serveert geen Duvel. En van het dranktentje verderop mag je je Duvel niet meebrengen in de Concerttent. Terwijl, muziek zonder Duvel…. ;-)