RSSHoe zagen de Gras- en Korenlei er vroeger uit?
Ik heb het nooit meegemaakt, maar het loont toch de moeite om te zien hoe de Gras- en Korenlei er uitzagen vóór de wereldtentoonstelling van 1913. De Vismijn waarover zoveel te doen was, is nog intakt. Ook de huizen links van de brug kregen een historiserend uiterlijk.
Pastiche en Bokrijk toestanden waren voor de wereltentoonstelling de norm. Je moet al heel het verhaal kennen om je daaraan te willen ergeren. Ook het Gravensteen, die lelijke fabriek, werd toen opgeknapt, tot glorie van God en klein pierken.
Postkaart en tekst werden ons bezorgd door Ignace Van der Kelen.
© 2005 GENTBLOGT VZW
Interessant vooral voor het beeld van de oude vismijn. Het renovatie project zoals dat nu op tafel ligt benadert die toestand.
Niemand een foto uit de jaren 70 en 80′tig? Ook interessant om te zien hoe papa Gilbert er een prachtige parking van gemaakt heeft.. vooral van de graslei. Weet nog da mijn pa met zijn witte Fiat (help zeg wit ja) daar parkeerde om dan een pint te pakken achter den hoek :-)
Heel mooi allemaal, maar dat is toch de Leie die daar stroomt en niet de Schelde, zoals op het kaartje aangegeven? Of heb ik het al de hele tijd mis?
Dacht ik ook, en links begint de Lieve.
Het is de Leie, zelfs voor de wereldtentoonstelling van 1913.
Heel juist, is inderdaad de Leie en zeker en vast niet de Schelde. De haven langs gras en korenlei gevormd is de leiehaven, ook vroeger genaamd ‘tussche twee brugghe haven’, verwijzend naar de origineel twee platte bruggen die de haven afsluiten. Eén van ddze bruggen werd vervangen door de monumentale St. Michielsbrug (kader wereldtentoonstelling). Een mooie postkaart
Die naamverwisselingen kwam zeer veel voor. Zo zie je “Ter Platen” op de “Sint-Antoniuskaai”, of “quai des moines” aan de “Visserij”.
Over het commentaar van de redactie: degelijke enormiteiten worden tegenwoordig de maat. Het is een leugen dat het Gravensteen een pastiche is: de restauratie is volledig historisch verantwoord en gestaafd. Zie je het niet graag verhuis dan en ga dan uw commentaar maken over de intimiteit van Rotterdam of Le Havre.
Over de Vismijn heb ik me al voldoende uitgedrukt: de fabrieksarchitectuur van Pauli werd in die tijd door 90% van Gentenaars verworpen op die plaats. Mogelijks kon hij dergelijke stijl in een landelijk station gebruiken, maar daar aan leie en Lieve houdt het geen steek. Het is nu nog moeilijker een degelijke functie aan dergelijk gebouw op die plaats te geven.
De “glorie van God en klein Pierke” zoals hierboven geschreven wordt elk jaar door honderdduizenden (smaaklozen?) bezocht. Dat kan Van de Velde met zijn bibliotheek nog niet op zijn agenda schrijven.
Ik walg van dergelijke betweterij! Dergelijke nestbevuiling zijn oorzaak van twijfel bij de administratie die over de dringende restauratiebudgetten beschikken. Ik heb de indruk dat dit hier in Gent meer dan elders gebeurt, omdat we gastvrije mensen zijn en tolerant. Zo’n commentaar zou in het chauvinistisch Antwerpen niet mogelijk zij.
@Jean Marie:
1) ik dacht dat het erg duidelijk was dat deze post geschreven was door Ignace, en niet door de redactie.
2) als redactielid vond ik dat de bijdrage van Ignace een meerwaarde was voor deze weblog en zeker de moeite om het te publiceren.
Gent.blogt is een weblog met persoonlijke meningen en die komen mogelijk niet overeen met uw standpunt. Gelieve daar nota van te nemen.
Jean Marie, wind je toch niet zo op man! Ook ik hou mijn hart vast wanneer men wil raken aan de oude gebouwen van Gent. Kijk maar wat men gedaan heeft met de ‘moderne’ aanbouw tegen het Metselaarshuis op de hoek van de Sint-Niklaasstraat. Op tekening oogde dit mooi, de werkelijkheid is evenwel anders. Zelfs beroepsmensen zijn er in getrapt. Versta mij nu niet opnieuw verkeerd. Deze ‘moderne’ aanbouwgevel is een vloek voor Gent en velen zullen het daar met mij eens zijn. Sint-Andrieskruisen zonder betekenis noch functie willen deze gevel een ‘Centre Pompidou’ look geven. Op de tentoonstelling van dit project in de Veldstraat werd de bedoeling van Bontinck uitgelegd. Hij wilde met deze glazen gevel het project onzichtbaar maken door de weerspiegeling van de tegenoverliggende straatzijde. Jammer, maar niet gelukt. De reconstructie van de oude gevel van het metselaarshuis rechtover St. Niklaaskerk is zonder twijfel een pluspunt (men had nog de oude plannen uit 1526), maar weet dat diezelfde gevel op de graslei daar nooit vroeger heeft gestaan. Mijn uitspraak over pastiche en Bokrijktoestanden is misschien wat oneerbiedig voor deze wondermooie plek en gelukkig waren reconstructies, zelfs uitgevoerd op een andere plaats, vóór de wereldtentoonstelling gemeengoed. Geloof toch niet dat het Gravensteen wetenschappelijk werd gerestaureerd. De fantasie van architect De Waele sloeg wel eens meer op hol. Thans kan een dergelijke werkwijze niet meer. Toch zie ik het graag in al zijn Violet-le-Duc inspiratie. Ik mag mij dan gelukkig prijzen dat men toen die ‘vuile fabriek’ heeft gered.
Sorry, beste redactie, maar zoals u het al zullen gemerkt hebben ben ik wel soms impulsief (?) en wel met reden in bepaalde gevallen.
Maar ik ben toch ook blij met het antwoord van Ignace, ik voel hem toch meer genuanceerd dan in zijn vorige presentatie. Inderdaad restauratie houdt steeds een interpretatie en een stukje verraad, maar toch zo systematisch en geaccentueerd dag in dag uit onze gidsen en bootjesgidsen horen zeggen dat alles wat ze zien”fake” is. Neen daar komen ze niet voor, de toeristen. Een dag in Blois(Fr) wist een gids ons van in het begin negatief te beinvloeden: “ici tout ce que vous voyez est faux”. Het is slechts deels juist, maar wij hadden er geen boodschap aan: wij wilde de sfeer snuiven en toch de essenciele stukken waren dan toch wel authentisch. Viollet-le-Duc was een meester in interpreteren en heeft ons geholpen tal van dingen te redden, zie Carcassonne, Notre Dame, alleen in “zijn” Pierrefond is hij naar onze maten wat te ver gegaan, meer dan een ‘Spielerei’.
Nu bij ons: het ziet er naar uit dat de restauratie van de Noord-West-gevel van Sint-Niklaas( klein Turkije) heel anders opgevat is als die van Oost- en transeptdelen? Het zou de gebrekkige reparaties van de laatste vorige eeuwen ‘saven’ maar niet terug willen gaan naar de oorsprong, het kan het vereeuwigen worden van een armoedige vervalsing.
Wij kunnen over dit thema uren spenderen, en dat wil ik wel graag doen, want uit het debat komt verzoening, uit het zwijgen de verbittering.
Maar geloof me vrij: het Gravensteen is veel getrouwer gerestaureerd dan men het wil wijsmaken. En die restaurateurs waren echte idealisten, dat is ook veel waard.
Open vraag: moet men ruines van de reuze Buddha’s in afghanistan restaureren?
De vraag is, kan men die Buddha beelden herstellen! Men wil nu projecties uitvoeren op de restanten van de beelden. Ik zie dat nog niet gebeuren met onze verdwenen Gentse monumenten. In Abou-Simbel ligt een volledig aangezicht van de Farao voor diens voeten kapotgeschoten doch vrij intakt en toch wil men de historie geen geweld aandoen. Is het de kostprijs? Welnee want in 1968 heeft men gans de tempel afgebroken, in stukken gezaagd en 60 meter hoger heropgebouwd voor de prijs van 63 miljoen dollar. Wat betekend de kostprijs voor het herstel van het aangezicht in de totaalsom van deze reconstructie. Belachelijk weinig, en toch hield men er aan de geschiedenis op dat punt niet te vervalsen. Je kunt je afvragen of er reeds geen vervalsing was door het monument 60 meter hoger te plaatsen in een kunstmatige heuvel waarin men vroeger binnenkon?
In elk geval vervalsing of niet, ik ben blij het ter plaatse gezien te hebben. Overweldigend!
Dank u Ignace !
Wat is er mis met historische architectuur?
Waarom krimpt men ineen van schaamte als men een reconstructie maakt van wat ooit (mogelijks) is geweest? (cfr. Gent-Gravensteen-Graslei, Ieper, Leuven enz.)
Ik stond gisteren versteld en er positief tegenover, toen ik vernam op Canvas dat het centrum van Warschau een volledige heropbouw is van wat ooit volledig in puin lag na de oorlog.
Ook dit was erfgoed en maar goed ook dat men het heeft heropgebouwd.
Wat zou Gent zijn mocht het vol staan met de doos- en glasarchitectuur zoals ze heden wordt bedreven.
Geert Beaert formuleert het zo in ‘RESURGAM, La reconstruction en Belgique’:
” Les modernistes n’ont pas mis leur échec à profit pour réfléchir mais ont condamné de plus belle le regionalisme comme étant rétrograde”.
Hieronder een nostaligische blik op Oud België 1913
http://www.freewebs.com/gent_fotos/Wereldtentoonstelling%20Gent%201913.pdf
Prachtig!
Prachtig! Wie heeft het oud België van expo58? Daar ook was het merkbaar dat het historische evenwaardige aandacht trok als het lang verwachte modernisme in onze belangstelling. Een wereldtentoonstelling is een weerspiegeling van de werkelijkheid.
OUD BELGIE 58
http://users.skynet.be/rentfarm/expo58/folklore/index.htm
EXPO 58
http://users.skynet.be/rentfarm/expo58/
Ach, alle commentaar eens doorgenomen en misschien zou ik erin slagen bladzijden commentaar en kritiek te geven, ik zou naderhand in elk geval toch moeten erkennen dat Gent een mooie stad is !
VROLIJK BELGIË 1958
http://www.freewebs.com/gent_fotos/Wereldexpositie%20Brussel%201958.pdf
Maybe,
Bedankt voor de expofoto’s. Mooie herinneringen, ik was toen twaalf.
Zo, dat zien we dan ook nog: België heeft altijd geBokrijkt!