Gemengd huwelijk

maandag 26 september 2005 8u08 | Peter Waterschoot | 5 reacties
Trefwoorden: , , , .

Ondergetekende was zaterdagavond binnengeglipt op het door Victoria De Luxe geënsceneerde gemengde huwelijk in het kader van het Festival Van Vlaanderen.
Tot mijn grote spijt was ik niet voorbereid en had ik mijn camera niet mee, vandaar dat ik zal proberen U een redelijk bloemrijke beschrijving te geven.

De jongens en meisjes van Festival Van Vlaanderen hadden dit jaar iets met trouwen.
In Gent kunnen we dat begrijpen, je kan hier geen 2 meter doen zonder over een trouwlustig koppel annex fotograaf te struikelen…

Zaterdag stond in de luisterrijke concertzaal van het NTG een heus trouwbanket met vele verschillende spijzen en een glitterend Marokkaans trouwdecor opgesteld.
Vertrekkend van een fictieve liefde, het meisje Laura (haar naam heb ik onthouden, ze was best wel heel erg mooi) en de jongen (zijn naam ben ik vergeten, foei P, maar een schone bruine atletische jongen) en ze gingen zogezegd samen trouwen. Alles was geacteerd natuurlijk, maar ze speelden het wel heel voortreffelijk. Je zou zowaar zweren dat er iets moois begon te groeien tussen die twee….misschien wel de mooiste dag van hun leven.

De talrijke genodigden speelden het spelletje glansrijk mee. Statige, prachtige, met gouddraad bestikte djellaba’s omhulden de weelderige lichamen van donker-ogige Magrebijnse dames. De Gentenaars waren ook op hun paasbest. De vele muzikanten speelden verschillende keren vurig ten dans. De loftrompetten toeterden, de bruid werd op traditionele wijze 7 keer, in telkens een ander bruidskleed ten tonele gevoerd. De ultieme verering van de ultieme band die een man en een vrouw kunnen aangaan, een totale ode aan de Liefde en het huwelijk. Maar vooral: een ode ook aan het harmonieus samenleven van culturen. Aan alle relaties moet je immers werkenen dat gebeurde hier alleszins.

Het sociaal artistiek werk van Victoria De Luxe mag er wezen. Ze verstevigen zeker het sociaal bindweefsel in deze stad.
Eén opvallend cultuurverschil, bij de aanwezige mensen van de Marokkaanse gemeenschap werd de innerlijke mens vooral versterkt met lekkere zoete muntthee. Ondergetekende daarentegen kweet zich van een Oervlaamse trouwfeesttraditie die liederlijk alcoholverbruik heet…… Dat pijnlijk opvallend cultuurverschilletje werd duidelijk uitgelegd door een mooie Marokkaanse, die me op het einde van het feest (toen de DJ er mee kapte, maar het volk toch bleef zingen en dansen en ritmes maken op dienschalen en aanverwanten) kwam vertellen hoe fantastisch ze het vond dat zij plezier konden maken ZONDER alcohol, en dat wij alcohol nodig hebben om ook maar een ietsiepietsie beetje sociaal en plezierig te worden. Ik kon haar dus geen ongelijk geven. Zatte sponsen zijn wij.

Groeten van de man met de kater.Tot op het volgende feest!

© 2005 GENTBLOGT VZW

5 reacties »

  1. Reactie van chris

    Ik heb het trouwfeest zelf niet meegemaakt (was uitverkocht) maar heb wel de optocht gezien die van de Zonder Naam straat naar het centrum trok. Een even mooi als kleurrijk gebeuren met die Balkan-muzikanten, Marokkaanse dansers en een Vlaamse fanfare, elk met hun gevolg er achteraan. Het was mooi te zien hoe de combinatie van zo uiteenlopende muziekculturen (zowel muzikaal als visueel) toch bij elkaar aansloten. De mensen langs het parcours konden het gebeuren blijkbaar ook smaken.

  2. Reactie van O.

    Moeten ze nog meer doen, leren we elkaar tenminste kennen.

  3. Reactie van Jean Marie de Wulf

    In onze buurt, aansluitend op het Rabot wordt ddor een buurtwerkings vereniging een bezoek georganiseerd in een moskee. Ik heb (onrechtstreeks) de wens uitgedrukt dat de pastoor aldaar, bv Sint-Jozef of vele anderen ook eens hun kerk zouden openstellen voor niet katholieken. Dit initatief kwam uit van een vzw aansluitend op de buurtwerking van de Stad.
    Uit neutraliteit of om te bewijzen dat de overheid zich de religie niet moet aantrekken zouden ze dat moeten doen (scheiding kerk en staat).

  4. Reactie van Tom Lievens

    Goedenavond,

    Mijn huwelijk houdt reeds 15 jaar stand en is ook gemengd. Ik Gentenaar, zij Barcelonese. Behalve dat ik mij een jaartje hier in Barcelona moeten aanpassen heb is een gemengd huwelijk niet zo moeilijk. Zulange dadde mekander gere ziet en alles over et veur elkaar. Maar ja, dat zal wel in alle huwelijken zo zijn, niet alleen bij de gemengde.

    Vriendelijke groet van de Spaanders voor de Vlaanders

  5. Reactie van m.r.

    Maar dat is al gebeurd ! Eén à twee jaar geleden kon je daar naar de wervelende Derwisjen uit Konya gaan zien. Meer dan de helft waren Turken. ‘t Is bovendien een prachtige kerk ! En zijn onze kerken niet open voor iedereen ? Ik heb nog nooit een pasje moeten laten zien dat ik gedoopt ben geweest om een kerk te bezichtigen !