RSSDe oesterprinses
Hoewel hij amper 55 jaar oud is geworden, heeft Ernst Lubitsch toch 74 films gedraaid. De Oesterprinses (Die Austernprinzessin) dateert van 1919, en de grappen en fratsen die erin voorkomen kunnen dan ook bezwaarlijk vernieuwend worden genoemd. De plot- en stijlelementen zijn (ondertussen) klassiek: persoonsverwarring, dronkenschap, en vooral overdrijving. De film is een satire op de nieuwe rijken: de dochter van de schatrijke Oesterkoning wil per se een prins als man, maar trouwt met diens onbenullige vriend, een knecht.
‘Stille’ films waren natuurlijk niet stil: er was geen geluidsband, maar de voorstelling werd opgeluisterd door op zijn minst een pianist, en vaak werden er ook ‘geluidseffecten’ voorzien bij de vertoning. De Oesterprinses schreeuwt om muziek en geluid, niet in het minst door de uitbraak van een ‘foxtrotepidemie’ tijdens de bruiloft. Peter Vermeersch heeft met zijn ‘big band’ een grote meerwaarde aan de film gegeven: film en geluid vormen een perfecte synthese. Noch de film, noch het geluid (de muziek) overstemmen elkaar, maar vullen elkaar perfect aan. Uiterst zelden ook krijgt de toeschouwer zo’n diversiteit aan muziekgenres te horen, van opera tot klassiek tot jazz tot foxtrot (in de epidemie waarvan sprake), zonder dat er ook maar een moment sprake is van chaos. De muziek is perfect getimed, de overgang naadloos, en de ‘live band’ enthousiast.
De scènes mogen dan niet ‘nieuw’ zijn, Vermeersch is erin geslaagd –door toevoeging van zijn muziek– deze film opnieuw grappig te maken. Het publiek heeft ervan genoten, en wij kunnen u dan ook alvast deze live uitvoering aanraden.
En dat treft, want u kan de Oesterprinses, met live band, nog aan het werk zien op zaterdag 8 oktober om 20u in de Theaterzaal van de Vooruit. Nadien trekt de productie naar Boedapest en De Singel, en voor 2006/2007 naar de Opéra de Paris. Een perfecte vooropening van het filmfestival.
Tickets voor zaterdag zijn te verkrijgen bij Vooruit (09 267 28 28) en kosten 10 EUR (vvk) en 12 EUR (kassa).
© 2005 GENTBLOGT VZW
De “stille film” moet een nog grotere opgave geweest zijn dan de huidige technische en computergestuurde snufjes; alles moest met, al dan niet over-acting, puur acteertalent gebeuren. Laat staan er de gepaste muziek “life” bij brengen.
Ik kan me dan ook best voorstellen dat die meerwaarde met een “live band” ook vandaag nog de moeite is.
Ik zie bvb. Laurel en Hardy graag bezig en ik vind ze nog steeds billenkletsers en niet te vergeten de meesterwerken van Charlie Chaplin die in zijn grappig genre nog ‘t meest van al ontroert en up-to-date blijft.
We mogen ook al eens achteruit blikken en stilstaan bij vroegere kunstwaarden, vind ik.
ik was er, en de film + de muziek was heerlijk,
de oesterprinses moet niet onderdoen voor de huidige humor die
her en der te zien en te beluisteren valt, zelfs Kamagurka en Herr Zeele zijn schatplichtig aan der Ernst en vrienden