RSSLonesome Jim
Een groot deel van het publiek kent Steve Buscemi als een acteur die meestal ietwat rare (maar sterke) personages speelt – denk aan pakweg Reservoir Dogs, Fargo, The Big Lebowski, Ghost World, en Big Fish. Maar Buscemi regisseert ook. Zo blikte hij eerder al de kortfilm What Happened to Pete in, en de langspeelfilms Trees Lounge en Animal Factory.
Met Lonesome Jim is Buscemi dus niet aan zijn proefstuk toe. Het begin van het verhaal: Jim (Casey Affleck) is een wannabe schrijver die er niet in slaagt zich te redden in de grote stad. Na een mislukte poging tot een carrière (en na het opsouperen van al zijn geld) keert hij dik tegen zijn zin terug naar zijn familie op het platteland. Jim kan ze eigenlijk niet uitstaan: zijn moeder is overbezorgd en irritant optimistisch, zijn vader is streng, en zijn broer Tim is helemaal niet blij met zijn thuiskomst. Wanneer Tim echter met zijn wagen tegen een boom knalt, wordt Jim gedwongen om Tims werk in de fabriek van zijn ouders over te nemen. Daar ontmoet hij Stacy (“call me Evil”), een geschifte oom met een drug- en een hoerverslaving. De nogal depressieve Jim, getergerd door zijn disfunctionele familie en een gebrek aan een levensdoel, moddert maar wat aan – tot wanneer hij Anika (Liv Tyler) ontmoet, die een beetje hoop in zijn leven binnenbrengt.
De plot heeft op zich niet zóveel om het lijf. Maar! Hij is slechts te zien als een deeltje van een groter geheel: de som van de – mogen we een eufemisme gebruiken – uitmuntende individuele bijdragen van zowat elke acteur maakt van deze indie film een echte parel. Affleck is met zijn slome uitstraling geknipt als Jim, Tyler zorgt voor evenwicht, Mary Kay Place is schitterend als de overbezorgde moeder, en Mark Boone Junior geeft als uncle Evil aan de film de nodige pit. Zowel de regisseur als de acteurs slagen erin om van een depressief thema als levensmoeheid iets… levendigs te maken. Lonesome Jim is namelijk ook uitermate grappig. De mix van tragedie en komedie helpt het publiek – mits wat inlevingsvermogen – beter te begrijpen waarom Jim bijvoorbeeld nogal egoïstisch is, en waarom hij zijn omgeving slecht behandelt (tegen zijn moeder: “some people just shouldn’t have children”). Buscemi omschrijft zijn film trouwens zelf als “a dark comedy”.
Ik ben in ieder geval met een voldaan gevoel de bioscoop uitgestapt. Frisse, amusante dialogen (die tegelijk soms verontwaardiging oproepen) en een aangename score maken van Lonesome Jim wat mij betreft een van de betere films van 2005.
Leuk om weten is dat Lonesome Jim, dat gefilmd is met twee Panasonic AG-DVX100A mini-DV camera’s, in amper zestien dagen werd ingeblikt. De prent werd genomineerd voor de Grand Jury Award tijdens het Sundance Filmfestival 2005.
Info en tickets
Lonesome Jim (een film – in competitie – van Steve Buscemi) speelt
- vanavond 13/10 om 19.30u in Capitole;
- vrijdag 14/10 om 12.15u in Kinepolis;
- zondag 16/10 om 17.00u in Kinepolis.
© 2005 GENTBLOGT VZW
Het thema van de film bevalt me wel, doet me denken aan de “foto van vandaag” : What are you doing to make things better.
Amai, nu ik weet met wat beperkte middelen er gewerkt is heb ik nog meer respect voor het camerawerk van Phil Parmet! Een mooie, kleine film die hopelijk wordt opgepikt door een wat ruimer publiek en die de start van het filmfestival voor ons alvast heeft doen slagen.