Le temps qui reste
“Le temps qui reste”, de allernieuwste van François Ozon , is op dit filmfestival te zien in avant-première. Ozon leverde de laatste jaren prima films af met “Sous le sable” (2001), “8 femmes” (2002), “Swimming Pool” (2003) en “5×2″ (2004).
“Le temps qui reste” vertelt het verhaal van de dertigjarige succesvolle modefotograaf Romain, die totaal onverwacht te horen dat hij ongeneeslijk ziek is en nog maar een paar maanden te leven heeft. Hij besluit om aan niemand iets te zeggen, behalve aan zijn grootmoeder. Romain probeert om de mensen rondom zich af te stoten: hij behandelt zijn zus op een brutale manier, breekt met zijn vriend en besluit zijn ouders niet te informeren. Het lijkt alsof hij geen gevoelens heeft en gewoon keihard tot het einde zal doorgaan.
Maar dan verandert de toon. Romain begint afscheid te nemen van de mensen waar hij echt van houdt. Hij begint foto’s te maken van zijn favoriete plaatsen en van de mensen van wie hij houdt en die hij zal moeten achterlaten. De zachte kant wordt nog is extra in de verf gezet door fashbacks met beelden van zijn eigen gelukkige jeugd. Maar het einde is al in zicht…
De film begint veelbelovend: een 31-jarige knappe succesvolle man die besluit om de strijd met zijn ongeneesbare kanker niet aan te gaan. Gevoelsmatig toont de film een sterk karakter dat stilaan breekt en overgaat naar aanvaarding, om uiteindelijk afscheid te nemen. Dit proces wordt goed in beeld gebracht, met humor en een mooie fotografie, maar toch kon de film mij niet raken. De toeschouwer in de rol van observator, zonder medeleven voor het personnage. Misschien wat dit wel net de bedoeling…
Le temps qui reste van François Ozon. Festival preview – Buiten Competitie. Nog te zien op het filmfestival op 15/10 om 20u en op 18/10 om 14u30, beiden in de Kinepolis.
© 2005 GENTBLOGT VZW