Overrompeling in Uitgelezen

vrijdag 11 november 2005 21u59 | jm | 2 reacties
Trefwoorden: , .

De balzaal van de Vooruit is nu echt te klein geworden. Ik was er om stipt acht uur, maar de zaal zat barstensvol. Niet één vrij stoeltje viel er nog te bespeuren. Gelukkig kennen we de geplogenheden van het huis en wisten we nog een stoel op te duikelen vanachter het gordijn. Wat een verschil met de beginperiode toen er enkele tientallen luisteraars gezellig aan tafeltjes konden bijschuiven. Dit was een overrompeling. Een te groot succes, want gezellig kon je het niet bepaald noemen.

Christophe Vekemans zorgde voor goede muziek en opende de avond als herlezer van W.F. Hermans’ Onder Professoren. Een stuk dat al evenzeer over Vekemans ging als over Hermans. U kunt het overigens opnieuw beluisteren!

Over het nieuwe boek van Bret Easton Ellis was het panel vrij positief, maar tegelijk kritisch. Een goed boek, dat wel, maar toch bekende Jos Gheysels maar meteen dat hij niet tot de fans behoort. Het is hem allemaal te Amerikaans, inclusief de pose van de bekeerling, en het einde (dat hij deze keer niet zelf heeft verklapt) vond hij maar melig. Saskia De Coster zag in Lunar Park een goede conventionele horrorstory, al had ze haar twijfels over de authenticiteit. Volgens Wouter Deprez’ verleent de horror een zekere diepte aan de personages, terwijl Anna Luyten er veeleer een ‘autofiction’ boek in zag over het vaderschap.

Kritischer waren de lezers over Hermans Brusselmans zoveelste roman Het Spook van Toetegaai. Wouter leek het allemaal weinig amusant, Sakia noemde het boek moderne heimatliteratuur, wel ontspannend, maar tegelijk kinderlijk en als los zand. Anna Luyten bleek ontdaan door zoveel kritiek en riep uit dat je in Brusselmans moet zwemmen. Enige consternatie bij het panel en in de zaal. Hier werd het voorstellingsvermogen van het publiek zwaar op de proef gesteld. Jos werd er voorwaar stil van. Zelf zag hij in het boek veeleer een combinatie van o.m. Man bijt hond en de detectiveserie Merlina.

Dan kwam het echte enfant terrible Michel Houellebecq op tafel. Iedereen vond De mogelijkheid van een eiland een sterk boek. Sakia dacht dat het provocerende perspectief vanuit de klonen goed had gewerkt, Wouter vond het boek krachtig, maar verontrustend, Anna leek het soms te belerend. Jos zag de auteur als de hofnar van de samenleving en Houellebecqs levensbeschouwelijk cynisme als een mengeling van economisch nut en seksuele aantrekkingskracht.

Tijdens de pauze kon je mooie foto’s bekijken van Stephan Vanfleteren, als je tenminste de strijd om een glaasje heelhuids had overleefd.
Erna kwam het filmfragment over het bezoek van zanger en schrijver Luc De Vos aan schrijver JMH Berckmans. De totale ontreddering van Berckmans stak schril af tegen het simpele geleuter van De Vos. Een pijnlijk fragment.

Dan was het tijd voor de favorieten van het panel. Anna Luyten had gekozen voor de verzamelde verzen van Reve, Wouter Deprez was vol lof over Al te luide eenzaamheid van Bohumil Hrabal. Saskia De Coster las een voorbereid stukje af over Zaterdag van Ian McEwan. Jos Gheysels presenteerde zijn boek als het beste en aangrijpendste van de avond, Meneer Han van Hwang Sok Yong, een Zuid-Koreaanse schrijver.

Bij de klassieke afsluitende tombola bleek dat al heel wat mensen de drukte waren ontvlucht. Uitgelezen lijkt door het eigen succes uitgeteld. Tijd om es iets aan de formule te doen? Of heeft Gent Blogt voor iets te veel enthousiasme gezorgd?

Info
Uitgelezen: Enfants Terribles 8/11
Vooruit, Balzaal
Volgende: 6/12 20 u over Russische Literatuur

© 2005 GENTBLOGT VZW

2 reacties »

  1. Reactie van Alma

    Uitgelezen uitgeteld? Integendeel… Men zou moeten blij zijn met de massale opkomst én belangstelling voor literatuur. Heerlijk: een avondje “gratis en voor niets” ondergedompeld worden in de letteren en vooral… veel goesting opdoen om nog meer te lezen! Volgende keer op tijd komen hé ;-)

  2. Reactie van tom

    Jos Gheysels, voorzitter van boek.be. Het laatste wat ik van hem heb gehoord is dat hij voorzitter was van een comissie die het Belgisch democratisch model ging promoten in het buitenland. Walen en Vlamingen verdragen elkaar zonder oorlog te maken en dat zou tot voorbeeld moeten zijn van andere naties.
    Geneesheer heel jezelf. Men zou voor minder voorzitter worden van een boekenclub tijdens deze federale crisis, je kan wat lullen en het hoeft niets te betekenen; Dat de beide functies inwisselbaar zijn zegt ook genoeg over ZIJN politiek niveau .
    Groet,
    Tom