RSSL’envol
Langs de autostrade op het grondgebied van Groot-Bijgaarden staat sedert 1963 een reusachtige 23 meter hoge betonsculptuur “L’Envol” van de Brusselse architect en kunstenaar Jacques Moeschal (1963-2004). Dat monument kent elke Gentenaar die ooit per auto naar Brussel reed.
Maar dat er ook een mini uitvoering van dit monument op Gentse bodem staat, zoals blijkt uit de foto in bijlage, is veel minder gekend.
Foto: Arthur De Decker.
Ter aanvulling : de Pijl van de burgerlijke bouwkunde zoals door Arthur beloofd werd in een van zijn comments.
» Meer foto's in het foto van de dag-archief.
© 2005 GENTBLOGT VZW
waar staat deze mini-me van het brusselse grote broertje ?
Dat lijkt op een of andere plantentuin, universiteit?
Leg nog eens de juiste betekenis uit van de monument.
en
Is dit geen makette die de ingenieursfaculteit gemaakt heeft in opdracht van de architect om de juiste wapening en krachten te kunnen bepalen vooraleer het monument op ware grootte te plaatsen op de kop van de snelweg.
Waar deze mini-uitvoering juist staat in Gent laat ik nog even in het midden kwestie van er de spanning in te houden. Of dit een ingenieursmakette is weet ik zelf niet. Hopelijk kom ik dat via Gent Blogt te weten.
Het Gentse monument komt qua vorm niet volledig overeen met de grote uitvoering op het verkeersplein in Groot-Bijgaarden.
l’Envol is in ieder geval het bekendste nog bestaande werk van Jacques Moeschal. Hij zag er een modern herkenningspunt in, een merkteken dat de reiziger een behouden reis wenst. In feite krijgt het “teken” van Groot Bijgaarden enkel zijn volle betekenis als het niet als geisoleerd kunstwxerk, maar als een onderdeel van de autoweg wordt gezien. Het lag in de bedoeling een andere, even belangrijke sculptuur te plaatsen bij het andere uiteinde van het trajekt, te Oostende, en misschien ook nog op enige andere plaatsen onderweg, zoals Gent. Op die wijze zou men dan werkelijk kunnen spreken van bakens, van mijlpalen dioe de eentonigheid van de weg zouden breken. “De kunstenaar, werkend in opdracht van het Ministerie van Openbare Werken, beoogt niet alleen een artistiek maar ook een utilitair doel. Getracht wordt de psychologie van de automobilist te beinvloeden en zijn verveling-achter-het-stuur te verdrijven, en mede hierdoor zijn aandacht wakker te houden en de verkeersveiligheid te verhogen.” dixit kunstcriticus Marc Callewaert in Openbaar kunstbezit in Vlaanderen, 1968.
J. Moeschal was ook een van de architecten van de beroemde “Pijl van de burgerlijke bouwkunde” op de Expo 58 te Brussel, dat spijtig genoeg in 1965-1966 werd afgebroken. Deze pijl was 35 meter hoog en had een duizelingwekkende spanwijdte van 80 meter. Een tentoonstellingshal diende als tegengewicht aan de basis van de pijl. Het evenwicht werd verzekerd door een centrale droepoot. Dit stoutmoedig en opvallend silhouet van beton stond symbool voor het ongebreidelde geloof dat men had in de vooruitgang en de technologie. Ik stuurde foto naar de redactie van Gent Blogt
Inderdaad, te Groot Bijgaarden heeft het bovenstuk zowat de vorm van een groetende hand. Ik heb het altijd als een meesterwerk beschouwd, en ook rouw ik om de verdwijning van het paviljoen der burgelijke bouwkund van 1958. Dat zijn werken die volledig pas(s)(t)en in hun omgeving.
Zou dit niet in het domein Hartmann te Sint-Amansberg staan?
@JM, inderdaad ik beschouw dat “geval” in Groot Bijgaarden ook als zeer geslaagd. Wat is er trouwens geworden van het project van Verhofstadt om Gent met een soort stadspoort te bekronen over of langs de snelwegen naar de stad ?
Zie ook URL:
http://www.arto.be/CONTENT/NL/01_HISTORIEK/01_HISTORIEK.cfm?LEX=6481
Architect en beeldhouwer Jacques Moeschal overleden
De bekende architect en beeldhouwer Jacques Moeschal is op 91-jarige leeftijd overleden.(29 dec. 2004) Hij werd bekend door zijn “tekens”, zoals het drieëntwintig meter hoge betonnen kunstwerk op het verkeersplein van Groot-Bijgaarden en het hiernaast afgebeelde “Signe de lumière”, een drie meter hoge ondersteboven gezette driepoot, op het rondpunt van de Naamsepoort in Brussel. Begin jaren ’50 ontwierp hij ook het huis van de Belgische musicus Arthur Grimiaux. Zuivere lijnen en een perfect evenwicht in de vaak technisch en estethisch vooruitstrevende volumes kenmerkten zijn oeuvre. Jacques moeschal (°Ukkel, 1913) was een gedreven vertegenwoordiger van een abstract-geometrische kunstrichting.
Bron: http://www.theartserver.be/theartserver/nlbe/10_index_Q_pag_E_98.asp
De miniuitvoering op Gentse bodem staat op het domein van de Broeders van Liefde aan de Evarist De Deynestraat.
Foto’s van de meesterlijke Pijl van de Burgerlijke Bouwkunde zijn te vinden op
http://www.atomium.be/HTMLsite/EN/AlbumPhoto/album.php?idLanguage=1&Cat01=3&Cat02=22&Cat03=&Cat04=&cur_row=26
Blijft de vraag : hoe en wanneer ontstond die miniuitvoering van L’Envol daar in Zwijnaarde.
Volgens de eerste zin van dit artikel was Jacques Moeschal net geboren toen hij zijn beroemste kunstwerk maakte. Van een kindgenie gesproken! Spijtig genoeg is hij in de kleuterklas op het slechte pad gekomen.
Stefaan heeft gelijk, de kunstenaar Jacques Moeschal is inderdaad niet geboren in 1963 doch wel in 1913 zoals Maybe reeds openbaarde. Mijn excuses voor de tijpfout.
Ondertussen heeft een werknemer van het betrokken Sint Jozefinstituut in de Evarist De Deynestraat ook reeds onthuld hoe dat mini-monument is ontstaan: het werd gemaakt door de leerlingen van het instituut naar aanleiding van een opendeurdag.
In welk jaar dit juist gebeurde heb ik nog niet achterhaald.
bonjour,je suis la fille de moeschal,mon néerlandais étant basic,je me permet de vous contacter en français.
serait il possible qsue nous puissions nous rencontrer, a fin de parler de la vie de mon pére,et,de la perpétuer.
je vous en remercie .
Helemaal eens met de vele reacties. Het paviljoen van de burgerlijke bouwkunde roept een oer emotie op, wat ik niet kan zeggen van het saaie en grove gebouw van de Trade Markt. Zoals altijd, en ook in Nederland hebben de projectontwikkelaars en speculanten het laatste woord. Het Atomium is leuk, maar het paviljoen van de burgerlijke bouwkunde was fenomenaal. Een geheimzinnig, dreigend oermonster als belichaming van een technische tour de force. Nog nooit zo iets gezien in moderne architectuur. Alleen sommige werken van Le Corbusier evenaren het. Op mijn architectuurwebsite over Expo 58 heb ik er een tekening aan gewijd. Zie http://www.cedesign.biz/intromenu.htm en surf naar de paviljoen pagina/ expokaart.
Ik heb een vraag.Naast De beroemde Pijl op de expo 58 stond een gebouw met metalen construcie waar het dak aanhing.
Deze constructie werd later overgebracht en verwerkt in het gebouw van het KTA te Vilvoorde. Graag meer gegevens over dit gebouw op de expo en wie was de architect van de constructie. Wat is het Céno-procédé?
Het zou me veel plezier doen hierop een antwoord te krijgen
Jan
Vermoedelijk gaat het over het gebouw van het Frans paviljoen. daar hield een tweepoot het volledig dak in evenwicht: zeer gedurfde architectuur doch kwam het als zodanig niet voor. Geen idee of het dat is dat ge bedoelt?
dit is een school te zwijnaarde langst de autostrade.en het staat er al heel lang en zeker weten.gr mariano
Het staat eerder langs de R4, Binnenring Ewijnaarde.Doch het is niet te zien van daar.
Weet u ook toevallig sedert wanneer dat monumentje er staat?
Ik heb eindelijk vernomen sedert wanneer dat namaak-monumentje daar staat: 1985.
Mijn ouderlijke woning bevindt zich te Groot-Bijgaarden.
Als kind noemden wij dit kunstwerk “De Suikertang”
Dit monument is na al die jaren nog puntgaaf.Door het werk van Jaques Moeschal heb ik als zeefdrukker/graficus een grote bewondering gekregen voor de ongekende schoonheid van het beton.