Gabriel Rios – Live Vooruit review

woensdag 21 december 2005 13u49 | Wim Backx | 10 reacties
Trefwoorden: , , , .

Wim Backx zond ons zijn belevenis van Gabriel Rios (Theaterzaal Vooruit 20 december 2005): geniet u even mee?

Kan sneeuw en koude plots zon en warmte worden? Kan de grijze, donkere lucht plots een open, blauwe hemel worden? Kortom, kan de winter eensklaps zomer worden? Frank Deboosere zou zich in het haar krabben. Sabine Haagedoorn zou zich even over haar te dikke buik wrijven. Moeilijke vragen. Niet voor de hand liggende antwoorden zijn het resultaat. Harry Potter zou het misschien kunnen. Hij zou deze plotselinge ommezwaai in klimatologische omstandigheden kunnen bewerkstelligen. Zit hij immers niet in het vijfde jaar ‘magie’? Wordt hij in kasteel Zweinstein niet onderricht door de beste tovenaars? Hij moet dan toch het niveau van het konijn uit de hoed reeds ver voorbij zijn. Harry zou het dus kunnen. Maar hij is een romanfiguur. Hij resideert dus enkel in onze hoofden. In het echte, dagdagelijkse leven moeten wij hem ontberen. Harry Potter bestaat enkel in onze verbeelding. Tenzij wij hem verwarren met Jan-Peter Balkenende. Dan is Harry geen romanfiguur meer maar wel een diplomatiek incident.

Gabriel Rios kan het. Hij kan de zon even laten schijnen in deze koude tijden. Wij hebben het gezien. In de theaterzaal van de Vooruit. Een prachtige locatie. Als jij de zon uitnodigt, moet jij er iets tegenover stellen. De zaal was uitverkocht. Velen wilden zich blijkbaar warmen aan de latinoklanken van deze Gentse Puertoricaan.

Het concert begon ingetogen. Het eerste nummer droeg hij op aan een pas overleden vriendin. Om even later een liedje te zingen voor het kersverse dochtertje van de bassist. Leven en dood. Twee uitersten. Maar toch onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het leven kan niet zonder dood. De dood kan niet zonder leven. Simpele romantiek maar kunnen wij zonder?

Een sober begin. Gabriel Rios alleen op het podium. Met zijn gitaar. Met zijn breekbare stem. Het concert zou een feest worden. Zo beloofde hij ons. Want is feesten niet de schoonste manier om te rouwen? Cicero zei het al in zijn filosofisch traktaat ‘De Amicitia’, een lofzang op de ideale vriendschap. Enkel door het leven nog inniger te omarmen kan men de overleden vriend(in) op de meest passende wijze eren. Als dat het criterium zou zijn, heeft Gabriel de hoogste en grootste eer betoond aan zijn vriendin.

Ik kende de muziek van Gabriel Rios niet echt. Behalve de twee hits ‘Broad daylight’ en ‘Unrock’ was Gabriel voor mij een onbekende. Ik had dan ook totaal geen verwachtingen. Ik was onbevangen. Ik stond open. En ik ben aangenaam verrast. Meer dan aangenaam verrast. Zijn muziek swingt, rockt. Maar grijpt ook naar de keel. En telkens weer, in alle liedjes, speelde zijn prachtige stem de hoofdrol. Een hoofdrol, dat kans maakt op een Oscarnominatie.

Een zittend concert. Ik vind het altijd een beetje raar. Ervaar het als een hinderpaal tot deelname aan het feesten. Maar hier stoorde het mij niet. Het deed mij nog meer verlangen naar de zomer. Het deed mij zelfs dromen van groene velden, met daarop dansende en zwetende lijven. Iedereen volgens een eigen choreografie. Maar allen springend en swingend op de muziek van Gabriel Rios. Die avond was de winter ver weg. Gisterenavond werden zomerse recordtemperaturen genoteerd. Harry Potter blijkt niet meer nodig te zijn.

Gabriel, ik ben een fan.

© 2005 GENTBLOGT VZW

10 reacties »

  1. Reactie van Lies

    vaneigens dat gabriel kan zorgen voor warmte in barre tijden!!

  2. Reactie van Peter

    goed geschreven!! / Mindere muziek.

  3. Reactie van straatloper

    hartverwarmende muziek… minder geschreven… ga je mond spoelen met je oeverloze verloren gelopen stijlfiguren… Maar wel fijn dat tussen heel die Harry Potter analogie (die niet strookte) toch nog een verslag van de avond te lezen is…

  4. Reactie van Peter

    @ stratenloper; zo grof jonge, heeft er iemand op uw teen gestaan? en aldus; ….wie niet volge kan ni volge dan. basta.

  5. Reactie van straatloper

    neen, niemand op mijn teen gestaan… gewoon ik vond de inleiding en de vergelijking met potter nogal “poetisch” … springen op een hype… Niet dat ik tegen poëzie ben , ook niet tegen een persoonlijk verslag van de avond… maar dit vond ik qua tekst nogal voorspelbaar , doelgroepgericht… het hype aspekt sprak van onzekerheid van zelfbevestiging zoeken terwijl gabriel rios al lang begrepen heeft dat je met bevestiging geen knijt kan en je gewoon je eigen lied moet brengen, dat dat nog het meest waarde heeft…
    en inderdaad… wat niet mee kan kan niet mee.. misschien lees ik op een ander niveau… dat kan je zo hebben met forums en blogs…. en dan best basta inderdaad….

  6. Reactie van straatloper

    een paar dagen later… met kerst even het licht gezien… ja misschien was het wel misplaats om een hobieistisch tekstje dat met veel plezier geschreven is, af te kraken met mijn aangekweekt proffessioneel standunt… Sorrie Wim… doe je ding maar ;) het is niet evident van de zaken luchtig te bekijken als je dagelijks heel kritisch moet zijn… misschien had er toch wat op mijn teen getrapt dan (eigen frustratie waarschijnlijk) al had ik het niet echt door.. maar in de geest van kerstmis… ben ik weer even bij gedraaid…. beste wensen…

  7. Reactie van piepkonijn

    daaaaaaamnnn, gabriel, das nen hete!
    die mag bij mij thuis wel keer langskome hoor.
    Jammer voor zijn lengte(hij is nogal klein van gestalte..) , maar deze gentse puerticaan mag er beste wezen……en zijn muziek ook!
    :p
    kom hier, lekker dier:)
    XXXXXXXXXXXXXXXXXxxxx….

  8. Reactie van juijkont

    fack me bitch! hmmmmmmmmmm…..

  9. Reactie van Non

    das mijn vriendin haren nonkel!!

  10. Reactie van jaadurt

    da was mijn vriend zijn tuinman!