RSSKrijst Mass
Zo. Terug, van een etentje van bij mijn ouders met mijn zus en hare vent en de kleine. Leuk.
Nu.
Alleen.
Thuis.
Niet dat ik het erg vind hoor, nee. Ik ben graag alleen. Zoals bijvoorbeeld: onderweg op de fiets terug naar huis. Langs de Coupure naar huis rijden en geen kat zien. Niemand, niets. Stilte. Oorverdovende stilte. Ik dacht: “Allez, nog een ‘toerken’ doen langs de Korenmarkt. ”
Niemand, niets. Geen levende ziel op straat. Raar gevoel hoor.
Onderweg bij het binnenkijken zag ik hier en daar iedereen aan tafel zitten bij de koffie. Ruzie maken? Of eindelijk eens de waarheid op tafel gooien? Of hun mantels aandoen om naar de middernachtmis te gaan? De middernachtmis? Wie gaat er daarnog naartoe? Ik kijk al fietsend in de huizen binnen en voel me gelukkig. He, ja. Gelukkig. Ik weet niet waarom, alhoewel:
Al die mensen. Al die mensen. Stoppen. Eindelijk. Eens met die ‘frenzy’. Eindelijk staat alles stil. Het zou meer moeten gebeuren.
Had U een gelukkige Kerst? Ik wens het U.
© 2005 GENTBLOGT VZW
hey ben ook juist terug van familie dinner, heb ook den tour gedaan vele cafés gesloten, ik vind dat niet zo tof,
where’s the party at?
mah ja hellukih kerstfeest allesinds
Kerstmis, kerstgebeuren……’t zal bij de meesten ongeveer wel zo zijn : een familie- of vriendengebeuren met een dineetje en pakskes, al dan niet gevolgd door een kerkbezoek. That’s all.
En ‘t is niet bij iedereen pal op kerstavond; zeker niet bij families die zich door scheidingen “gekwadrateerd” hebben en waar de kinderen en kleinkinderen zich moeten verdelen.
Wij genoten op kerstavond met ons tweetjes van de straat- en verkeersstilte hier in ‘t centrum en hoorden in onze middernachtslaap van verre klokkengeluid met het zalig gevoel dat we niet meer buiten moesten.
Vandaag, Kerstdag, is onze familie-pakjes-dag.
Kerstmis…..niet voor iedereen dezelfde betekenis trouwens, dat moet ook wel eens gezegd.
Sti-ille nacht, dat was het wel degelijk,… een grote kwaliteit is dat.
mijn am vroeg daarnet of er kerstsfeer zou zijn in Gent, ik zie: ma ’tis zondag en ovendien kerstmis, de kraampkes zullen nit open zijn en de winkels ook niet en hoogstens een tearoom vol oude bomma’s…
weet niet wat hun plannen nog zijn
merry x-ams huugie!
Na maanden van luidruchtig schreeuwen van bouwvakkers in de straat, eindelijk eens weer verbazend rustig wakkerworden. De stilte niet meer gewoon. Dan om eten gaan in de supermarkt… Waarom niet? Ja neem toch dat hertekalf met appeltjes en veenbesjes dan maar mee… Kleine microgolf verwenning maar daarom niet gelaten. Nog even een strik rond de pakjes aansnoeren terwijl zelfs kanaal 2 probeert lief te zijn… en dan overspoeld door kerstgevoelens proberen grip te krijgen op de dag… Grip is misplaatst vandaag… loslaten en knuffelen is de kerstgedachte…
“Peter lief, luister naar mijn nieuwjaarsbrief…” komt er ook weer aan…
geen cafees nu … veel maan en veel sterren… maar geen gekte in de nacht…. vooral dat nu even echt niet….
laat me de maan maar , daar zit meer heil in…