Il Mezzogiorno
Haast dagelijks passeren wij voorbij het gezellig aandoende Siciliaans restaurant, “Il Mezzogiorno”, op de Baudelokaai. Het was zeer lang geleden dat we er nog hadden gegeten en wat ik me ervan herinnerde was dat ik er zeer lekker gegeten had, maar dat de rekening niet echt geschikt was voor mijn (toen nog studenten-) budget. Ondertussen ben ik echter een voorbeeldig werkmens, dus is budget niet zo’n groot probleem meer. Tijd om Il Mezzogiorno nog eens te proberen.
Het eerste dat opvalt, is dat dit zowat het enige Gentse restaurant is (tenminste dat ik ken) waar rokers en niet-rokers zeer strikt gescheiden zijn: er zijn twee aparte zaaltjes, en de keuken ligt er midden tussen. Knap opgelost!
We beginnen onze date met een droge witte wijn als aperitief (met de obligatoire olijfjes erbij…) en bestuderen de kaart. De prijzen zijn niet gedaald sinds mijn laatste bezoek, maar alles klinkt gelukkig nog steeds overheerlijk. Om u een idee te geven: er zijn antipasti tussen 10 en 15 euro, pasta tussen 12 en 16 euro en vis-en vleesspecialiteiten tussen 18 en 20 euro. Er wordt ook een menu-formule aangeboden, waarbij u vier gangen krijgt voor 45 euro, of drie voor 30 euro.
Na lang wikken en wegen kiezen voorgerechtsgewijs voor de truuk die elke eeuwige twijfelaar wel zal kennen: we doen half om half. Hij begint met de Crostine Mediterranei en ikzelf met de Antipasta Rustica. Halverwege worden de borden gewisseld.
In ons glas komt een rode wijn van het huis, die – voor zover ik daarover als leek kan oordelen – van uitstekende kwaliteit is. Verder nemen we ook een half litertje San Pellegrino.
Beide voorgerechten blijken een verwennerij voor onze smaakpapillen: de crostini zijn belegd met Siciliaanse heerlijkheden in interessante combinaties. Alle ingrediënten van de crostini’s zijn ook op de “antipasta rustica” terug te vinden, maar dan zonder de getoaste stokbroodjes: ingelegde artisjokken, aubergines, champignons en tomaat, een harde kaas en een roomkaasje, heerlijke sla met balsamico,…
Zeer lekker, is ons oordeel. Hoewel een stukje brood bij de antipasti het helemaal had afgemaakt.
Over de hoofdgerechten hebben we niets dan lof. Mijn tafelgenoot koos voor de “Spada Agli Agrumi di Sicilia” en krijgt drie uit de kluiten gewassen opgerolde zwaardvisfilets, met een ansjovis-vulling. De vis wordt geserveerd met een heerlijk licht sausje van citrusvruchten en een slaatje van venkel. Een zeer geslaagde combinatie.
Ikzelf koos voor de “Invaltini Al Marsala” en krijg drie kalfsrolletjes, gevuld met Pecorino en ham, in een subliem zoet sausje van Marsala-wijn. Verder op mijn bord: een stronkje witloof in dezelfde saus meegebakken en een flinke portie aardappelgratin.
Ruimte voor dessert is er niet meer. De overkant sluit af met een kop Italiaanse koffie, ikzelf kies voor een verse muntthee.
De rekening klokt af op 93,40 euro. Mijn oordeel blijft hetzelfde als in mijn vervlogen studentenjaren: bijzonder lekker, maar toch wel wat prijzig. Het verschil met toen is dat in die tijd het tweede argument het belangrijkste was, terwijl nu het eerste zwaar doorweegt….
Ik kan u Il Mezzogiorno dan ook warm aanbevelen.
Info:
Il Mezzogiorno, Baudelokaai 17
tel 09/224 33 29
Open van 12 tot 14h en van 18h tot 22.30h
Gesloten op zaterdagmiddag, zondag en maandag.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Ik vind dit , nog altijd, een van de meest originele (mogelijk ook één van de meest auhentieke, dat kan ik niet inschatten) resto’s van Gent. Ik ben er nog nooit teleurgesteld en de zwaardvisbereidingen vind je, denk ik, nergens anders in Gent. Het is inderdaad aardig in prijs gestegen sinds zijn begindagen, maar niet meer dan de meeste andere restaurants. Ik neem er regelmatig mensen mee naartoe tijdens de middag voor de lunch en dan is het aanbod wat portemonneevriendelijker.
Ik ben er één keer geweest, een jaar of twee. We kozen enkel voor een hoofdgerecht. Het moet gezegd worden: het was zeer lekker. Maar absoluut niet genoeg! We hebben gebedeld om nog een mandje brood en dan met honger naar buiten gegaan. Voor die prijs is dat jammer.
Ik ben er dit weekend gaan eten en was aangenaam verrast door de twee ruimtes. We waren nog vroeg op de avond, het (hippe) personeel stond nog volop te keuvelen.
Soit, inderdaad héél smaakvolle pasta’s met verse ingrediënten, maar verre van voldoende porties. Met honger buitengekomen, ondanks het mandje brood.
We kregen een tafeltje op een halve meter van een -letterlijk- volle gaas brandende stoof. Van het frisse buitenweer komende, doet dit deugd… voor even, maar tijdens het eten eerder als storend overkwam. Is het echt nodig elke hoekje vol te stouwen?
Verder: idd prijzig in vergelijking met andere ‘originele’ italianen, maar chapeau voor de kok en vlotte bediening.
Anderzijds (en off topic): dit weekend terecht gekomen in “de kleine burgemeester”. Ook lékker, eerlijk, vers, origineel, héél sympathiek en zeer betaalbaar.
Zeer lekker restaurant! Voor wie van plan is in het weekend of met een grotere companie te gaan: zeker reserveren!
@Martino: “De Kleine Burgemeester” (naar een vogel, niets te maken met politieke ambities) is indeed heel goed, vooral de vis. Je vindt er Spaanse specialiteiten, meer bepaald uit het noordelijke Navarra, waar blijkbaar een Gentse burgmeester is van een dorpje, én schotels op basis van Belgisch bier. Het ligt in de Waalstraat, naast de Vrijdagmarkt.
Ik ben twee keer in Mezzogiorno geweest en helaas twee keer teleur gesteld. De eerste keer was het heel lekker maar veel te zout, maar dat is al lang geleden.
De tweede keer was vorig jaar in januari. We waren we met een groep van 15 en hadden gereserveerd voor een verjaardagsdineetje. Bij onze aankomst bleek er geen plaats te zijn en moesten we een half uur later terugkomen. De tweede poging was beter, maar: het gevraagde brood hebben we nooit kregen, drank pas na een half uur en voor het eten moesten we maar verdelen wat nog overbleef in de keuken.
Lekker was het wel, maar in groep komen is dus blijkbaar geen goed idee. Maar dat geeft ons weinig zin om nog terug te gaan. Beetje zonde als je weet dat we een rekening van bijna 500 euro hadden…
Omtrent Il Mezzogiorno heb ik ook gemengde gevoelens.
‘t Eten an sich is erg lekker, maar de rest is voor verbetering vatbaar.
bv. : De laatste keer kregen we in de niet-rokers ruimte het centrale tafeltje voor 2 personen in het midden. Elke keer als er mensen binnenkwamen of de bediening 1 van de tafeltjes in onze nabijheid wenste te bereiken, dienden we onze stoelen erg dicht bij de tafel te schuiven. Zeer storend.
TRIESTIG en KINDONVRIENDELIJK
Kijk, ik ben zot van Italië, ben er sedert 1977 – zelfs nog de tijd met mijn ouders – minstens 15 keer geweest… maar als DAT restaurant hier in Gent een afspiegeling is van een authentieke Italiaanse mentaliteit… dan weet ik het niet meer…
We zijn er vanavond geweest -en ik ben nog boos… boos omdat ik niets gezegd heb tegen de uiterst onvriendelijke ober die ons ontving (mijn dochter van 6 was precies gelijkgesteld met een ambetante mug terwijl ik weet dat Italianen het absoluut hebben voor leuke meisjes met blond krulhaar van 6 jaar) en we dus maar snel afgeleid werden naar de stoofbuiszone links van het restaurant)…
We vroegen naast onze eigen volwassen keuze of er een kleine pasta afkon voor de dochter en ‘t was allemaal téveel gevraagd.
De kwailteit dan die op ons bord kwam (en ondergetekende is iemand die wegens zaken véél gaat eten en die wegens uitermate geïnteresseerd in eten en koken net drie jaar hotelschool achter der rug heeft en zichzelf kok mag noemen op zijn 47-tigste) : het eten was ondermaats qua prijs/kwaliteit…
Mijn geitelam was ronduit stoofvlees (maar wel méér dan 20 EUR), wat mijn vrouwe kreeg (ze vroeg een gerecht met kaas) hield het midden tussen een groentenschotel met erop twee flinterdunne kaasreepjes (15 EUR) en wat mijn dochter uiteindelijk kreeg was een soort spaghetti met tomatenpuree (weliswaar lekker gekruid) maar die miniportie was nog wel 8 EUR.
Met de slappe landwijn erbij: Zowat 75 EUR kwijt op 45 minuten en met honger naar buiten.
Ik schrijf zelden iets op internet en zal als kok en halve wereldreiziger niet snel iets of iemand afbreken, maar dit was er ZWAAR over…
LUC
Een paar keer gepasseerd. Telkens veel volk, dus ook maar eens gereserveerd. Jammer van de ruimte: er is zeer weinig plaats om comfortabel te zitten. de luide, weliswaar italiaanse, muziek werkt storend voor de gasten. Het eten is siciliaans en lekker, maar jammer genoeg niet warm (zowel de visschotel als de pastaschotel). De portie is net gepast, maar zeker niet royaal. Voor de prijs hadden we toch iets meer verwacht dan 2 scampi’s, 3 venusschelpen, een stukje gerookte vis en een gemarineerde (uitstekende) viscompositie. BTWbriefje moesten we op het eind zelf vragen. Spijtig: getest, geproefd en te licht bevonden.
Gemengde gevoelens over dit restaurant..ben er twee keer geweest.. de eerste keer was de pasta echt overheerlijk (met inktvis, scampi, mosselen en nog wat vis), maar helaas niet voldoende zodat we brood bij vroegen. we zaten ook in de niet-rokers ruimte, en deze vind ik toch minder gezellig dan de rokersruimte (=discriminatie), je zit er een beetje opeengepakt. Tweede maal was het eten ook lekker maar weerom heel kleine porties, zodat je wel verplicht bent er n dessert bij te nemen, wat het totaal aanzienlijk verhoogt (en de prijs is al niet min)
Geen probleem maak ik over de hoge prijs, maar kvind wel dat je dan tenminste niet met honger naar buiten mag gaan. Mijn vriend is nadien nog n pak friet gaan kopen, ocharme.
Ik ben er al drie keer geweest en ondanks het daar prijzig is, hebben wij nog nooit te klagen gehad. Het is er steeds druk en iedereen die het restaurant kent, weet dat je op voorhand moet reserveren. Ik ben een vegetariër en een fijnproever, iedere keer wij kwamen eten was het bijzonder lekker. Qua porties hebben wij nog geen klagen gehad. Op een avond zijn we na het eten nog even op een bankje moeten gaan zitten daar onze maag te vol was om veel te doen. Ofwel hebben wij een kleine maag en zijn we niet veel gewend op het gebied van hoeveelheden voedsel, ofwel hebben wij al iedere keer geluk gehad met het eten.
Vol verwachting ben ik gisterenavond gaan eten in Il Mezzogiorno met mijn vrouw en enkele vrienden. Wat een ontgoocheling!
Mijn vrouw had zeebaars gevraagd met kappers en zwarte olijven, maar kreeg enkel de zeebaars voorgeschoteld. Toen ze vroeg waar de kappers en olijven waren gebleven, kreeg ze als antwoord dat ze dit in de keuken waren vergeten!
De andere gerechten (lasagne met Siciliaanse worst, kastanjeravioli en pasta met lamsragout) waren héél kleine porties, die onze honger zeker niet heeft gestild, ook niet na een extra mandje brood.
Om af te sluiten hebben we een koffie/digestif genomen (mijn vrouw kreeg één koffie van het huis aangeboden ter compensatie). Een vriend waagde zich aan een dessert : de sorbet met vers fruit. Deze bestond uit twee bollen sorbet en één enkele framboos, wat wel kan tellen als vers fruit.
Conclusie, Il Mezzogiorno is zijn geld zeker niet waard!
Pstt..een tip: in de winter beter niets met vers fruit bestellen. Echt hoor, dat slaat altijd tegen. Want weet u..er is geen vers inlands fruit in de winter.
beter dan dit vind je niet als je op zoek gaat naar de authentieke italiaanse -siciliaanse- keuken. ik heb het leren kennen door vrienden van italiaanse afkomst met een grote culinaire achtergrond. ze voeren zelfs rechtstreeks bepaalde producten in om die authenticiteit te kunnen bekomen en alles is biologisch.
en ja, een paar organisatorische zaken moet je erbij nemen. maar ook dat is italiaanse authenticiteit.
en van zodra al het heerlijks je tegemoet komt is dat zeer snel vergeten. bij wie dat niet het geval is, heeft er helaas niets van begrepen…
veel goeds kan k er niet over vertellen, buiten dat het daar lekker warm was en dat we voldoende plaats hadden om te zitten.
Maar wat wij voorgezet kregen, bevatte zeker niet de ingrediënten die vermeld stonden op de kaart (misschien was dit om de gerechten te verfijnen)
we waren met een 10tal mensen, maar werden vriendelijk verplicht per 3 mensen toch dezelfde schotel te kiezen,
het brood dat we vroegen, daar ben k nog op aan het wachten,
en inderdaad, met honger naar huis na een grondige kuising van ons centen.
t voordeel is dat dit één van de restaurantbezoeken is die ik nooit zal vergeten
is dat organisatie, tja, ne mens moet het op iets steken é
Il mezzogiorno gaat er prat op de cucina povera te serveren … de armemensenkeuken m.a.w. … alleen worden er dure restaurantprijzen op gekleefd en ga je er vaak met honger naar buiten.
Een veel authentieker, vriendelijker en correcter geprijsd alternatief is La Bussola, maar die is natuurlijk wél minder “hip” dan Il mezzogiorno…