RSSKatrienspekken
Voor al de snoepers onder jullie heeft Arthur De Decker een vraagje:
De foto toont de laatste uitbaters van het ondertussen verdwenen piepklein winkeltje Katrien in Onderbergen nr 1. Volgens een gevelopschrift bestond dit “oud huis” sedert 1870. Het is hier dat de enige echte katrienspekken werden gemaakt en verkocht. Deze werden naar verluidt zo’n 150 jaar geleden uitgevonden door ene Katrien Vandermaelen. Die spekken waren een mengsel van bruine rietsuiker en glucose en waren een Gentse specialiteit die vooral goeie diensten bewees bij ruwe keel.
Zijn er nu nog Katrienspekken ergens te koop?
© 2006 GENTBLOGT VZW
Als ik me niet vergis moeten de familie Temmerman, vroeger uit de hoek Sint Pietersnieuwstraat en Lammerstraat, maar nu : Korte Dagsteeg en Oudburg een zeer degelijke analyse gemaakt hebben van wat de Katrienespekken waren. Ze trekken er zeer goed op, of zijn gewoon de opvolgers van, dat recept.
Ik dacht ook: bij Temmerman op de Kraanlei.
Het waren inderdaad lekkere spekken maar de uitbaatster zei destijds dat ze het recept zou meenemen in haar graf. voor Katrienspekken ben ik bij Temmerman nog niet langs geweest, maar ze zullen wel lekker zijn. Maar ik dacht dat ‘Katrien de Spekke’ in 1984 nog een handsje kreeg. Dat was 2 jaar nadat de Gentsche Sosseteit opgericht werd.
Volgens de Gentsche Sosseteit is de ware naam van Katrien de Spekke “Elsa Gyssen”, die inderdaad 2 jaar na de oprichting ervan haar handje mocht afdrukken.
“Den 28 november 1984 worden in ‘t Bijlokemuseum de “Gentsche Handen†verieuwigd van Elsa Gyssen, alias “Katrien de Spekkeâ€, de 96-jaorige oud-acteur Edmond “Eedje†Dupont, actrice Tilly Bruggen, schilder-kunsteneere Jef Wauters en Frits Meyvaert van de Internationale Jaarbuzze. Ter worden “Katrienspekken†uitgedield.”
zie de volledige site van de Sosseteit :
http://www.sosseteit.centerall.com/page365_1.php
@jeanMarie: Temmerman op de Oudburg? Is (was) dat snoepwinkeltje niet op de Kraanlei in het huis “De werken van barmhartigheid” naast “De Hel”?
wie heeft deze foto gemaakt,? cool! zo’n mooi document! schuun mensen! De laatste der mohikanen van de flandriens….. hij met kamerjas en alpinootje …….zij haar krulspelden en haarnetje…fantastisch!
@ADD: Temmerman is inderdaad op de Kraanlei, nu nog steeds trouwens. En Katrienspekken of niet, dat winkeltje blijft zowiezo een bezoekje waard! mmmmm….
En ook ik werd plotsklaps verliefd op die foto, prachtig!
echt wel mijn goesting, zeker met die herhaling van het koppel in de foto in de achtergrond. leuk als de puzzelstukken zo samenvallen in een foto.
Natuurlijk is het winkeltje van “Madammeke” Temmerman op de Kraanlei. Ik biedt u allen hier mijn zeer bescheiden maar gemeende excuses aan. Ik woon hier waarschijnlijk te dichtbij om de juiste adressen te kennen. Tuur, ge ziet toch alles , he?
Zoveel warmte, zoveel nostalgie, zoveel liefde al dan niet voor het “spekkenberoep”, straalt die foto uit.
Voor mijn part DE mooiste van de maand !
Ik woon al 8 jaar in Gent maar ging heel lang geleden naar Dendermonde naar school, onze juf godsdienst, haar naam ontsnapt mij, was van Gent en bracht voor ons Katrienespekken mee….oh zo lekker…. wat een nostalgie :) en dat zo ver van Gent toen…. misschien is mijn liefde voor de stad wel ontstaan door het eten van zo’n spek !!!
Wie de maker is van deze sprekende foto weet ik niet. Ik vond deze foto ca. 20 jaar geleden in een papiercontainer in de Forelstraat aan drukkerij Het Volk. Achteraan op de foto staan de initialen “BDG” geschreven, die vermoedelijk verwijzen naar de fotograaf. Kan iemand daar een naam op plakken?
In het boek “Gent van Toen en Nu” (2003) p. 52 staat een foto van de 13de-eeuwse kelder onder het vroegere Hof van Ravenstein dat tot 1985 werd gebruikt door de op de foto afgebeelde uitbaatster van het piepklein winkeltje. Volgens die bron noemde die winkelierster wel Elza Guyssens wat dus niet volledig hetzelfde is als de naam vermeld op de website van de Gentsche Sosseteit. De boodschap van de winkel was “Gij allen die hoest, wendt u zonder uitstel tot het oud gekend Huis Katrien”. De voornoemde kelder was gedurende meer dan 100 jaar verboden terrein want Katrien en haar opvolgster beschermden hun geheim recept angstvallig en dulden er geen pottenkijkers.
Vandaag herinnert enkel een gedenkplaatje op die plaats nog aan het kleinste winkeltje van Gent. Dit moet je echter niet zoeken op het huisnummer 1 van Onderbergen zoals verkeerdelijk aangegeven onder de foto hier boven, doch wel op de hoek van Onderbergen 2 en Sint- Michielsplein 1,2,3. Het maakt deel uit van het beschermde Hotel Ligy (besluit 26/3/1990).
waw. een obscure fotograaf die toen al wist wat we nu wijs gingen vinden. de max.
Volgens het opschrift van mevr. Guyssen(s) :
“Gij allen die hoest, wendt u zonder uitstel tot het oud gekend Huis Katrienâ€
kan eruit worden verstaan dat het “spekkenrecept” als ingrediënt ook vlierextract bevatte.
De bloesems van de vlierboom zijn een kenmerkend hulpmiddel bij hoest en in die tijd maakte praktisch ieder gezin zijn eigen vliersiroop.
Ik herinner mij nog dat ik van mijn grootvader ‘s winters, voor het naar school gaan, eerst een lepel vliersiroop moest slikken en dat hijzelf altijd Katrienspekken op zak had “voor de koude en den hoest”….en volgens mij ook voor de goesting :-)
Ik ben wel niet oorspronkelijk uit het Gentse, maar ik vind de anekdote desondanks PRACHTIG (en idd; zo ook de foto!)
dat winkeltje is me steeds bijgebleven. een waardige vervangster is op de kraanlei. of die spekken nu hetzelfde smaken? ik weet dat niet: of er zou iemand nog een paar van “katrien” moeten hebben, en dan een vergelijking maken. er zijn veel dingen die vroeger “beter” smaakten!
in de middeleeuwen, toen ik in gent studeerde, heb ik van die spekken meegenomen naar familie in scherpenheuvel. mijn tante maakte suikergoed voor die kraampjes daar rond de basliek.
volgens haar was de samenstelling: kandijsuiker, vlier, zoethout(maar wel van die zwarte, harde dingen, calische of zo genaamd) en een klein beetje honing. glucose zou in tegenspraak zijn: bij ons is dat afkomstig van de suikerbiet, en dat is slecht voor de keel, dixit tante. zij hield het op geraffineerde suiker, ook van bieten, maar door het raffineren gaan de “slechte” bestanddelen er uit. zij maakte ook zoiets, maar om te zeggen dat het hetzelfde was?
nu ja, prachtige foto, nostalgie in de hoogste graad.
ik heb dat niet kunnen volgen, maar waarom is dat winkeltje verdwenen? ik geef toe, het is nu niet de meest toeristische hoek van gent, maar stond wel in verschillende buitenlandse reisgidsen.
‘t Is nu wel een tijdje geleden dat ik die nog “gezogen” heb, maar mijn smaakgeheugen zegt me dat de spekken bij Temmerman wel dezelfde smaak hebben als de Katrienespekken. Ik kan me niet voorstellen dat het nu nog rendabel zou zijn zo’n winkeltje te runnen, zelfs met een spaarlamp! Administratief en hygiënsisch zouden er zoveel reglementen komen meespelen dat het voor het begin al veroordeeld zou zijn.
Misschien kunnen we die uit China importeren. Maar dan heeft Temmerman problemen.
dat zou ik nu eens niet doen. zelf als je ze een recept geeft, slagen ze erin het te verknoeien. boterkoeken met gedroogde vis, croissants met gedroogd vlees, en wat je denkt rozijnen te zijn, zijn stukjes gepekelde kool. ijslolly’s op basis van kool, wortelen of, nogal duur, tomaat. snoepjes met hopen, alle mogelijke smaken, maar ik ben er zeker van dat ik in gent geen vrijwilligers vind om ze te eten. of het moet zijn dat een “spek” met palingsmaak iemand aanspreekt.
mars probeert hier “chocolade” onder het merk dove, te lanceren. als ik met zo’n reep aan de kassa kom, zie je gewoon die jonge dame denken: die langneuzen vreten ook alles.
Doet me denken aan de tijd (1985) dat ik in het Sint Amands College op internaat zat. Katrien haar spekkenwinkel was om de hoek, als ik me goed herinner smaakten de katrienspekkeen een beetje naar babbeluten. Ze leek me toen al een anachronisme, als je de eerste keer de hoek om kwam was het wel even schrikken. Als je in Brugge een kantklossende madam ziet weet je dat het voor de show is, maar dit was ECHT.
Boeiend om lezen.
ik ben 60 en heb zo’n mooie herrinnering aan de ‘katrienespekken’ !
de zaterdagmiddag kwam mijn grootvader mij van school halen maar voor wij naar huis gingen moest hij steeds langs ‘katrientje’.
voor hem een zak zwarte katrienespekken ( nogal hard) en voor mij een zak blonde katrienespekken. hééééérlijk !
nù zoek ik naar het recept van de katrienespekken …
die van rony’s tante uit scherpenheuvel zal ik toch eens proberen.
Op het kadertje aan de muur zien we Elza en Prosper dat was de laatste generatie die de spekken maakte. Op de foto zien we Prosper met een vriendin. Prosper heeft na het overlijden van Elza de spekken nog verder gemaakt en het winkeltje open gehouden tot aan de sluiting.
Ikzelf ben familie.
mooie foto Mr. De Decker. Prosper is intussen ook al enkele jaren overleden.
beste mr colman,
sinds mijn vader(Luc Laget, nu 66j) met pensioen is gegaan heeft hij zich toegespitst op het vervolledigen van een ooit gestarte stamboom. Iedere zondag komt mijn Oma (Mariette Nollé, nu 94j) erbij en wordt er hevig gediscussieerd over wie gelinkt wordt aan welk familie lid.
Deze maal was het Ray Colman, die was uitgeweken naar amerika met zijn ouders.
Later vertrok mijn tante Mieke (Anne Marie Laget Crosy) ook naar Amerika en wanneer mijn ouders op bezoek gingen, deden ze samen met Ray en Jo Sue(zijn tweede vrouw) een road trip door de States.
De naam Ray Colman klonk altijd zeer familiaal, zonder te weten of er wel een familie link was. In die zoektocht kwam “katrien spekke” ter sprake, wat me uiteindelijk terug bij een Colman bracht.
Bent u familie van Ray? Kan u misschien de link aanvullen tussen Colman en Nollé?
met vriendelijke groeten,
de familie Laget
Zou het niet mogelijk zijn om te vragen aan de eigenaars van dit pand om terug de naam boven de ingangsdeur te plaatsen , geschilderd natuurlijk in zwarte letters zoals het vroeger was….de gidsen kunnen dan de uitleg doen…..en een geschilderde tekst kunnen zij niet mee nemen. IK WIL HET ZELF SCHILDEREN…..want ik doe kalligrafie en heb al dikwijls letters gezet
Prosper en Katrien waren vrienden van onze familie, als kind ben ik in de kelder geweest waar ze hun snoepen bakten. Prosper was de kotbaas geweest van mijn Franse nonkel die in Gent studeerde. Er waren de zwarte snoepen die bitterder smaakten en de caramelsnoepen die smolten op je tong. Katrien wou haar recepten niet laten commercialiseren en heeft haar recept meegenomen in haar graf. Fijn dat ik op deze manier terug wat meer te weten kom over bepaalde jeugdherinneringen.
Katrien en Prosper waren vrienden van onze familie. Het waren zeer lieve mensen. Als kind mocht ik mee in de kelder waar ze de snoepen maakten. Het rook er naar zoetigheid en was donker doch gezellig. Er waren de zwarte en de beige snoepen. De zwarte smaakten iets meer door en waren een tikkeltje bitterder. We gingen elk jaar langs en kregen van elk een zakje mee. Katrien heeft haar originele recept meegenomen in haar graf want ze wou het niet laten commercialiseren. Mooie en zoete herinneringen zijn dat.