De démaquillage van de Borinage – een column
Jawel, AA Gent heeft afgelopen weekend weer gewonnen (2-1 tegen Germinal Beerschot, met alweer Boussoufa en Grégoire als uitblinkers) en is opgeklommen naar een gedeelde vijfde plaats in de rangschikking. Op acht punten van leider Club Brugge, dus kan je wel zeggen dat de voetbalcompetitie dit jaar op het hoogste niveau zeer spannend is. Niet dat blauw-wit nu titelambities moet koesteren, maar ik wil maar zeggen dat alle dicht bijeen ligt in de huidige tijden.
Waar Gent wel ambities mag koesteren, is in de Beker van België. In de heenmatch van de kwartfinale werd Standard geklopt met 2-1 en volgens de stemmende surfers op de Sporza-site hebben de Buffalo’s 12 procent kans op de trofee. Voor wat het waard is natuurlijk… Dat bekerverhaal krijgt trouwens vanavond geen vervolg. De terugmatch in Standard is afgelast. Afgelopen weekend werd al niet gespeeld op Sclessin wegens de slechte (ijzige) staat van het veld. Nu is dat ijs broeikaseffectgewijs omgezet in grote waterplassen. Spelen is onmogelijk. Onvoorstelbaar toch hoe één van de grootste clubs van het land er niet in slaagt een deftig terrein te hebben!
Ondertussen is de Belgische voetbalwereld volledig in de ban van Chinezen, gokmaffiosi, corruptie, twijfelachtige spelers en bestuurders, verkochte wedstrijden en diets meer. Canvas stuurde zondag een veelbesproken “Panoramaâ€-reportage de ether in. De tongen zijn losgemaakt, iedereen heeft zijn mening klaar (met als overheersende teneur “mooi gemaakt, maar geen enkele bewijsvoeringâ€) en de controverse regeert. Voor alle duidelijkheid: AA Gent komt in het verhaal totaal niet voor. Best maar.
Het is wraakroepend hoe de sportwereld zichzelf vaak de das omdoet door extra-sportieve esbattementen. In het wielrennen is Duivel Doping de boosdoener, in de voetballerij is de mogelijke verkoop van matchen de kwelgeest. Weinig of niets is bewezen, zoveel is zeker, maar een beetje Fingerspitzengefühl en ietwat gezonde deductie leidt ertoe dat je kan zeggen dat het niet altijd even koosjer verloopt. Money makes the world go round! Voor het zoete gevoel van ritselende en gekleurde vellen slijk der aarde zijn veel sporters vatbaar. En dan dreigen ze nogal eens de eerlijkheid te vergeten. Het is van alle tijden en daarom zal het ook nooit veranderen. Het weze zo en het is zo.
Eergisteren was ik –in opdracht van mijn werkgever- in La Louvière. Om de voorzitter en de advocaat van de eersteklasseclub daar (door de “Panoramaâ€-makers ferm in opspraak gebracht) te aanhoren en aan de tand te voelen. Objectiviteit en deontologie gebieden me geen standpunt in te nemen, maar ik kan me niet van de indruk ontdoen dat er iets niet helemaal pluis is. Maar ik ben geen rechter, geen Man des Oordeels, geen Alwetende en hou me aan een simpele juridische regel die onder meer de Romeinen ons overleverden: geen bewijzen = geen beschuldigden = geen winnaars = geen mensen met het grote gelijk.
Vreemd tafereeltje trouwens daar in de Borinage. Een boel perslui die wachten op mededelingen. Allemaal omgeven door ademwolken die de koude lucht likken. Een trieste en sombere omgeving, de landschapsinvulling van de eeuwigdurende depressie. Somberheid troef, grijsheid ten top. Een grauwe en rauwe sfeer ten opzichte van de flamands die het weer eens beter weten en “het bloed van de Waalse haan willen drinkenâ€. Gekonkelfoes en gekrakeel. Wrijving en wrevel. De vloek en de vlucht. De démaquillage van de Borinage. Via de Reyerslaan terugkeren naar Gent deed deugd. Bezuiden de landgrens is het niet echt heerlijk toeven. In Gent wel. Daar heerst nog rust. En blijheid. En schoonheid. En objectiviteit. Of toch een poging tot…
En nu maar hopen op eerlijkheid in de sport. En triomfen. En 100 medailles op de Spelen. En minstens evenveel wereldtitels. En kampioenen. En helden. En minder winstbejag. Ave!
© 2006 GENTBLOGT VZW
sorry hoor Peter, maar als ik in Vlaanderen de triestige lintbebouwing aanschouw bij grijs weer zoals gisteren, word ik ook depressief. Ik zit zelf regelmatig in Dour en als het weer wat meezit, is de Borinage een heel mooie streek (Le Grand Hornu!, de terrils!, …). Je moet natuurlijk wel wat moeite doen om even “onder het oppervlak” te kijken. Ik weet wel: niet evident uiteraard als je er enkel bent om je job te doen. Trouwens: ook de Ardennen liggen ten zuiden van de taalgrens (ik denk dat je dat bedoelt met landgrens)
Het boek van De Decker lezen! Er zit veel waarheid in!
Ik heb het moeilijk met de uitlating: “Bezuiden de ‘landgrens’ is het niet echt heerlijk te vertoeven”. Ik heb jaren bezuiden de ‘taalgrens’ mogen werken. Mijn contacten aldaar, ondanks minder rentabel waren des te jovialer, zowat omgekeerd evenredig. Dat men zich in La Louviere niet al te lekker vind kan ik me wel wat voorstellen, maar veralgemeen toch niet! Dat er een wereldje bestaat van mensen die eerder maffieus leven, dat hebben we hier toch ook, of willen we het nog steeds niet inzien dat de wielersporten voor 80% via doping gemanipuleerd is. Van Noppen werd toch niet door Walen vermoord, Openbare Werken werden ook bij ons vervalst, enz…..
Kennen we de cijfers van de transfers tussen Limburg en Antwerpen, tussen de Kempen, de Westhoek, het Meetjesland en Vlaams Brabant? Daaraan heeft men nog nooit gedacht. Zijn Limburgers en de mensen van Bachten de Kupe dan zo gelijkaardig? Nee, want niemand is gelijk.
Volgens het Ministerie van Financien is de armste gemeente eentje uit de Westhoek, maar er zijn er bijna geen OCMW steuntrekkers. Zou er daar eerder aan fiscale fraude gedaan worden? Is dat ook geen oneerlijk spel?