RSSEd is dead forever yours
Edward II, Ed is dead forever yours is een van de stukken waar in het NTGent rijkhalzend werd naar uitgekeken. Oorspronkelijk van de 16de eeuwse Britse dichter Christopher Marlowe, maar ondergedompeld in een sausje van Peter Verhelst en uitgevoerd door een regisseur met een reputatie, Domien Van Der Meiren. De cast is bovendien jong en talentvol en dat alles resulteert in een uiterst frisse bewerking.
Edward I, koning van Engeland, had een droom: de man ging voor een Verenigd Koninkrijk, veroverde Wales en zou ook die lastige Schotten wel over de knie leggen. Zijn zoon, Edward II, heeft echter andere dromen. Machtswellust is niet aan hem besteed, als koning wil hij vooral heersen over een op liefde gebouwd rijk. Edward richt zijn liefdespijlen met name op Gaveston, die ooit door Ed I het koninkrijk werd uitgekegeld wegens zijn slechte invloed op zoonlief. Eens zijn vader er niet meer is, haalt Edward Gaveston terug en besluiten ze zich als minnaars enkel nog aan de liefde te wijden.
De bewerking die Peter Verhelst – dichter, romanschrijver, toneelauteur en nog zoveel meer – maakte van Marlowes stuk accentueert sterk de homoseksualiteit van Ed II en meer bepaald in de moedige betekenis van het woord. Edward is geen dappere koning omwille van zijn oorlogsdaden, maar wel omdat hij er zeer opportunistisch voor kiest om zich helemaal voor zijn liefde te smijten. Alle pogingen van alle machten in het koninkrijk (de generaal Mortimer, de geestelijke Monseigneur of bovenal de koningin) zijn vergeefs: de passie haalt het van de macht.
We zien prima acteerprestaties van een jonge bende die, een uitzondering niet te na gesproken, de stiel leerde aan de toneelacademie van Maastricht. Servé Hermans is een geloofwaardige Ed II en ook de niet evidente rol van diens zoon Ed III, wordt knap vertolkt door Kristof Van Boven. Het verhaal en het stuk kennen hun climax wanneer deze troonopvolger via een ‘waarheid, durven of doen’-spel de verhoudingen in een definitieve plooi legt en alle overblijvende personages laat sterven. Doorheen dit alles is een hoofdrol weggelegd voor de taal. Terwijl Van Der Meiren zijn acteurs ogenschijnlijk verdwaald over het podium laat lopen, vinden prachtige stukjes tekst hun weg naar het publiek. Peter Verhelst tovert met taal en het is de verdienste van het acterende zevental dat ze de prachtige poëtische tekst geloofwaardig ten berde brengen. Wanneer je de zinnen hoort, lijkt het evident, maar als je weet dat bijvoorbeeld Edward II en Gaveston in sonnetten praten, dan zegt iets me dat het verdomd lastig moet zijn om zo’n tekst op een goede manier te brengen.
Ed is dead forever yours is geen banaal toneelstuk over liefde en macht maar een oefening in nadenken over hoe eeuwig liefde, macht of zelfs geloof zijn. Wie bereid is mee te gaan in die oefening krijgt van Johan Simons en de zijnen echter een paar dingen om over na te denken mee naar huis.
Info: ‘Edward II, Ed is dead forever yours” door Domien Van der Meiren. Gezien op 11 februari. Nog tot 18 februari te zien in het NT Gent (reservaties via 09/269.35.33)
© 2006 GENTBLOGT VZW
Ben een paar weken geleden naar de premiere geweest, en ik vond het een bijzonder goed stuk. Wel jammer dat het nogal kort is, en de acteurs hun nogal Hollands profiel moeilijk kunnen verbergen.
dat overwegend hollands karakter van het stuk vond ik ook wat storend,
maar ik denk dat we ons daar een beetje moeten mee verzoenen. Als een stuk in Nederland speelt met vlaamse acteurs zeggen ze ginder waarschijnlijk net het omgekeerde.
na een halfuur vertrokken, niet om aan te zien !!! het is echt niet nodig om het zo platvloers te brengen. Wat is de zin van spuwen in elkaars gezicht, in onderbroeken over het podium lopen, cola-automaten uit de tijd van Ed II ? Toneel zou verheffend kunnen zijn, maar deze keer echt niet. Publiek zat trouwens constant te praten en onder elkaar te lachen, maar zal voor de goede orde toch wel geapplaudiseerd hebben, zo lang ben ik niet gebleven.