FOOR
“Gij stom wijf gij!”: riep hij, terwijl hij aan haar blond haar trok, met één hand, en haar woest in d’ogen keek en terwijl ook nog om haar te vernederen zijn stoerewerkmansspuug op de grond naast haar voeten spuugde.
Hij liet haar daar zo staan, verbouwereerd, met tranen die nog moesten komen in d’ogen, en stampte het af. Weg. Compleet lomp.
Twas wel héél anders dan den eerste keer dat ze samen naar de foor gingen, ze waren toen nog maar just tesamen, en hij dee wel héél lief toennog.
Twas koud. Maart kan nog koud zijn. Hij verwarmde haar met te wrijven over hare rug. En ze aten toen ‘pommes d’amour’ en ze likten ook nog ne keer tesamen van een suikerspin. Nen barbe à papa. En zijn maten waren dan ook mee. En hij stoefen mée haar jong. En heel den tijd aan haar borsten zitten en al, terwijl dat zij der zaten naar te kijken, en te lachen, en om te zeveren over ulder kruis zaten te wrijven.
D’onnozele geil bokken. Maar zij vond da wel wijs……, natuurlijk da. Twas een compliment eigenlijk. Ze zagen haar zitten. Ze vonden haar sexy…!
Twas wel ne wree geweldigaard, da wel, en da wist ze, want ze was bekanst een stuk tand kwijt toen hij in de botsauto’s, met haar derbij, tegen die ander, zo fel vrijwillig, tegen die marrokaanse knalde, die hij eigenlijk OOk zag zitten, knipoog, knipoog, knipoog, weettewel, en al, maar ja, dat had ze toen nog nie door, weette, ze was te zot van hem, altijd geweest, vannas da ze hem kende, vannas da hij haar den eerste keer vastgepakt had, in tdonker daar.
Hij was zo schoon. Zo bruut. Zo puur. Nen echten. Op de foor. Een ventje. Met spieren. Toen.Toen.toen. En nu dan,…kijk..KIJK!., verdOmme…!!!!!
Zout nat parelt haar wang naar beneden, en voert zwarte mascara en lichtblauwe oogschaduw mee.
Alles rond haar tuut en claxonneert. Mensen botsen tegen haar. Links en rechts. Ze staat in de weg. Aan de grond genageld. Alleen. Op de foor. Dood vanbinnen.
“Klootzak!”.
“Gij, klooooooootzak, gij !!!”.
De Halfvastenfoor langs de Watersportbaan start nu zaterdag, meer info vind je hier.
Kroniekje Peter Waterschoot, fotowerk O.
© 2006 GENTBLOGT VZW
leuk verhaal hoor, illustraties zijn mooi; goed gedaan.
mijn complimenten
Super tekst Peter! En mooie foto’s natuurlijk, eigenlijk goed dat de kramen nog toe zijn, past beter bij de tekst
Zalig geschreven!!! Nog zo’n dingen!
waw.. ik was direct volledig mee, heel visueel geschreven, chapeau
‘t kan eigenlijk nog beter, zo denk ik nu; er zijn altijd mensen die achterblijven of niet?
doet me wat denken aan Arne Sierens (wat absoluut een compliment is hoor)
@marc, thx. ja achteraf, bij het herlezen, moest ik ook fel terugdenken aan Bernadetje, met de botsauto’s op scène, was toen een wreed wijs stukje theater !
@ peter en O. Wanneer jullie nog eens naar de kermis gaan (wanneer ze open is) wil ik mee!
Vaneygens pakken we je dan mee! ;-)
we gaan schieten hé.
Geb mecha veel zin om ernaartoe te chaan om da ig dan e al mijn frienden samén ben en da vordt CHALIG !!!!!!
Chie je daar,man!
ik kan ook goed schieten mag ik ook mee met jullie?