The Descent
The Descent is pas de tweede film van Britse regisseur Neil Marshall, de tweede ook waarvoor hij het scenario zelf heeft geschreven. Hij stuurt zes jonge vrouwen op een speleologietocht. De focus ligt min of meer op Sarah, die een jaar voordien haar man en dochtertje is verloren in een ongeval. Deze inleiding is to the point: genoeg en duidelijke informatie, maar zonder overbodige details of opsmuk. Niettemin heeft de regisseur de kijker reeds van bij het begin in zijn greep, die hij overigens maar zelden zal lossen in de rest van de film.
De tocht wordt geleid door Juno, die de groep zonder hun medeweten in een onbekende grot loodst. De waarheid komt pas aan het licht, wanneer een smalle tunnel net niet op hun hoofden instort, en een uitgang niet meteen wordt gevonden. De vrouwen hebben geen andere keuze dan dieper in de grotten af te dalen, en daar begint de horror pas echt. In een van de grotten worden ze belaagd door witte, mensachtige wezens, die best zin hebben in het verse vlees dat hen onverwacht bijna letterlijk de mond inloopt.
Marshall haalt de kracht van zijn griezelverhaal nochtans niet uit de wezens alleen. De angst in het verhaal is heel herkenbaar, zoals wantrouwen, claustrofobie, angst voor het donker, en paniek. De wezens zelf werden niet gecreëerd als échte monsters, maar vertonen duidelijk herkenbare menselijke vormen. De regisseur verlaagt zich evenmin tot de gratuite schrikeffecten wanneer die niet nodig zijn. De angst en de paniek is heel reëel, en al wordt er al eens geflirt met de overdrijving, de nadruk ligt zeker niet op blood and gore. Al is het onvermijdelijk in het genre.
De film wordt vertoond in zaal 12 van Decascoop (een van de twee kleine zaaltjes in het bioscoopcomplex), en dat was zeer bevorderend voor de beklemmende sfeer. Er waren overigens maar 10 mensen aanwezig, en ook dat droeg bij tot de beleving.
The Descent behoort zeker tot het beter griezelwerk. Het is verbazingwekkend wat Marshall met de beperktheid van de locatie weet aan te vangen (tunnels en grotten), en hoe hij erin slaagt daarmee een snelle en beklemmende film te maken.
The Descent, van Neil Marshall, te zien in Kinepolis Gent (Decascoop), aan Ter Platen.
© 2006 GENTBLOGT VZW
allez meen je dat bruno? ik had gehoord dat deze film niet veel beter was dan een onnozele achterlijke B-film…
dus als ik het goed begrijp is de publieke opninie die ik tot nu toe hoorde the “descent” is stukken beter dan “hostel”
(allez voor mensen die de avantpremieres of de releases meemaakten)
Ooit eens in “avant-premiere op het internet” gezien, en een goeie film is dit niet hoor. Heel voorspelbaar, klassieke truukjes om het allemaal wat spannend proberen te houden (bevende camera, een te luid effect, voorbijzwiepende onbeschrijfbare dingen, …), en de actrices leveren ook maar seriewerk (ze spelen allerminst overtuigend).
@laundro: waarschijnlijk heb je gelijk, want er komen zelfs geen tieten in voor voorzekers…
Ik zou het zelfs niet meer weten…