RSSHet laatste lijk – Londersele.
Dat de lente nu eindelijk in al haar uitbundigheid begonnen is, zal na deze stralende dag niemand meer betwisten. Fantastisch nieuws is dat. Nog beter nieuws is dat na de lente de zomer ook gauw komen zal en dat de tijd van zon, zee, strand en zwembad alweer is aangebroken. Vakantie! Traditioneel gaan veel lezers in die maanden voor een iets luchtiger boek dan gewoonlijk…bij zwaarmoedige en filosofische geschriften hoort nu eenmaal een schemerlamp, een haardvuur en een glas donkere bourgogne. Bij voorkeur terwijl het buiten guur en koud is.
Bij zomer hoort een heel ander soort leesvoer: spannende boeken, die lezen als een trein en met een intrigerende plot. Boeken waarbij u de tijd vergeet en die u het liefst in één ruk wilt uithebben.
Als u nog op zoek bent naar een dergelijk boek om mee te nemen op vakantie, hebben wij een gouden tip voor u: Londersele heeft met “Het Laatste Lijk” een wel zeer fijne thriller afgeleverd.
Vorige week gingen wij al praten met Gentse schrijver, de bespreking had u echter nog van ons te goed.
“Het Laatste Lijk” is de tweede thriller van schrijver/dichter Roel Richelieu van Londersele, die voor de gelegenheid enkel het laatste deel van zijn naam gebruikt. Opnieuw gaat (ex-)flik Vereecken in een minitieus geschetst Gent de strijd aan met de lokale maffia-discipelen. De hoofdrolspelers in deze crimi zijn trouwens grotendeels dezelfde als uit voorloper “Onzichtbaar” uit 2004, maar u hoeft dat boek echter niet gelezen te hebben om de verhaallijn te kunnen volgen.
Over de plot zelf vertellen we liever niet te veel: hoe minder u weet, hoe spannender het lezen immers wordt.
Het verhaal begint als De Wilde, Vereeckens ex-partner, wordt neergeschoten. Verdachte is een zeker Capone, een meedogenloze maffiosi die in onze stad is neergestreken. Dezelfde Capone wordt ook vernoemd in verband met de moord op een belangrijk politicus en hele reeks andere onfrisse praktijken.
Als Vereecken een louche zaak probeert op te lossen, die ogenschijnlijk niets met de maffia te maken heeft, stuit hij toch op Capone. De ex-flik graaft en komt terecht in een politiek web, waar grote belangen op het spel staan en mensenlevens niets waard zijn….
Zelf hadden wij het boek na amper een dag uit, wat meteen bewijst dat dit een vlot geschreven en meeslepende thriller is. Behalve spanning heeft deze politieroman echter nog een aantal troeven: ten eerste zijn de personages mooier getekend dan men doorgaans mag verwachten van dit soort boeken. De lezer leeft makkelijk mee met Vereecken en dat komt vooral omdat er ruimschoots de tijd en ruimte wordt genomen om zijn karaktertrekjes uit te werken. Geen vlakke typeringen voor Londersele, en dat siert hem.
Verder is het taalgebruik in “Het Laatste Lijk” een dichter waardig: de gebalde zinnen en treffende beschrijvingen getuigen van vakmanschap en geven deze crimi een extra dimensie.
Tot slot vermelden we nog een troef die vooral voor Gentse lezers zeer aangenaam en amusant is: de setting. Zoals Aspe de misdaden in zijn eigen Brugge beschrijft, zo gebruikt Londersele zijn Gent als decor. Het hele verhaal speelt in en om de Arteveldestad: een heleboel straten, plekjes, pleinen, huizen en personages zult u – als Gentenaar- vast herkennen. Ons ontlokte het alleszins regelmatig een brede grijns. Als burgemeester Beke plots een ziekenhuiskamer binnenkomt bijvoorbeeld en een rol gaat spelen in het verhaal, dan is dat niet alleen grappig maar wordt de plot er actueler en realistischer door.
Een goede thriller hoort realistisch, snel en spannend te zijn en al deze elementen zijn in overvloede aanwezig in “Het Laatste Lijk”. Dit boek hoort thuis in uw handbagage, straks tijdens uw zomervakantie…
Info:
Het Laatste Lijk – Londersele
verschenen bij Manteau
© 2006 GENTBLOGT VZW
Volledig akkoord ( zie ook 26/04/2006)
‘Het laatste lijk’ – Londersele’
Als gedreven lezer van talloze misdaadromans kan ik het enkel volmondig eens zijn met de redactie. Het personnage van Vereecken intrigeert. Als niet-Gentenaar kan ik zo ‘onzichtbaar’ meelopen door de Artevelde stad, terrasje doen, de angst voelen in de kelder en soms lachen met zijn cynische eigenzinnige humor. Kortom een boek dat trekt van begin tot eind. Een must voor warme zomerdagen op een windstil terras.
De redactie van gentblogt heeft overschot van gelijk. Vooral het personage Dirk Vereecken, wispelturig, eigenzinnig, slim en subversief, heeft me heel erg geboeid, hoewel ik geen fervente crimilezer ben. Dus wil ik nu “Onzichtbaar” toch gaan lezen. Als dat dan in de zon naast een zwembad met zicht op een mooi landschap is, zoveel te beter! Onder de boom in mijn tuin mag ook, ik zal sowieso virtueel toch in Gent zitten terwijl ik lees.
Kan iemand met de nodige contacten eens op het idee komen dat dit verfilmd moet worden? Brugge heeft Aspe, Gent heeft Londersele en ideaal materiaal voor het vervolg op “Flikken”, nl.EX-FLIK!
Ik heb het al gereserveerd bij i.
Zoveel goeds over één boek, dat moet ik lezen!
Akkoord met de redactie. Londersele torent met zijn 2 thrillers inderdaad aan de top van onze misdaadauterus (stukken beter dan Aspe en consoorten). Maar al dat gefliklooi met de Gentse flikken is er voor mij wat te veel aan (en de persoon van de neergeschoten flik De Wilde doorspekt het boek randje af te melig). En toch: Londersele’s thrillers zijn echte aanraders, en als aangespoelde Gentenaar heb ik enorm genoten van de couleur locale van en rond Gent.
Een vergelijking met internationale thrillerauteurs is altijd gevaarlijk. Omdat de eerste Londersele zich voor een deel afspeelt in Italie, had ik de neiging hem te vergelijken met M Dibdin, maar dat is (voorlopig?) nog te hoog gegrepen.
De voorstelling van het boek was al een voltreffer.
Het boek zelf was nog beter.
Spannende goed “getekende” beschrijvingen van mensen, plaatsen en situaties.
En spannend!
Ik kan alleen maar beamen wat er over “Het laatste lijk” gezegd en geschreven wordt,maar dit boek is volgens mij méér dan alleen maar ‘spannnende vakantie-lektuur’,voor de rest niets dan lof voor RRL,zie ook besprekingen op https://www.misdaadauteurs.be
grt,uit gent
Als grote fan van de midaadboeken van Pieter Aspe, kan ik zeggen dat er eindelijk een Nederlandstalige auteur is die zoals Aspe “spinnenweb”-plots maakt. Bij beide auteurs moet je met verschillende personages rekening houden die allen aanvankelijk niets met elkaar te maken lijken te hebben, maar waarbij je beetje bij beetje het verband begint te zien, om tenslotte te beseffen dat het eigenlijk allemaal redelijk logisch (maar wel goed bedacht!) in elkaar zit. Bij beiden is het spannend tot op de allerlaatste pagina en blijft elk element ook belangrijk om de puzzel volledig te kunnen maken.
Ik hoop echt dat Londersele in dit genre verder doet, want naast Aspe (en vroeger ook Geeraerts) zijn er momenteel geen andere Vlaamse/Nederlandstalige misdaadauteurs die mij voldoende kunnen boeien (behalve dan de misdaadroman van die Gentse advocate, maar ben de naam kwijt). De nieuwkomers die de laatste jaren in dit genre hun intrede deden, kunnen niet tippen aan Aspe, noch aan Londersele. Enerzijds omdat hun verhaal/plot mager is in vergelijking met Aspe en Londersele, anderzijds omdat het taalgebruik van Aspe en Londersele van een ander niveau is (rijkere woordenschat en doordachte zinsconstructies). Vaak worden misdaadromans door de “literaire” wereld als minderwaardig beschouwd, maar persoonlijk vind ik dat je een boek niet kan beoordelen op basis van het genre, maar op basis van het verhaal én van het taalgebruik. Die 2 factoren zorgen er -althans bij mij- voor dat ik mij echt inleef in het verhaal en mij visueel een beeld kan vormen over de personages, de plaatsen, en de sfeer: precies alsof ik het in mijn hoofd verfilm.
Kortom, een aanrader!
Hoe komt het dat de thrillers van ‘Londersele’ dat ietsje meer hebben dan de vele andere thrillers die onze markten overspoelen? Het komt door De Dichter in Londersele.
Als fervente fan van de poëzie van R.R.Van Londersele was het normaal dat ik ook eens een kijkje ging nemen in die andere wereld waar hij met Vereecken vele spannende uren doorbrengt.
Ik was meer dan aangenaam verrast. Blij dat ik de dichter herkende in Vereecken en zijn andere personages.
De dichter dicht uit een onvrede met de werkelijkheid. Hij graaft, gaat op zoek naar zijn waarheid. Zo ook Vereecken: een gepasseerde ex-flik die zich als een buldog vastbijt in een schijnbaar ongelijke strijd.
Ik herken vele eigenschappen van zijn poëzie in zijn thrillers, :
weemoed en zeggingskracht van de beelden: in onzichtbaar blz 146: lees ik: zij gingen zitten, de oude Scheldearm lag erbij als een rustige spiegel die je gemakkelijk in je ziel liet kijken. In Het laatste lijk blz 207 lees ik: ze zag eruit als een perfecte,net gerijpte vrouw maar ze was niet bekleed met de schors van het dagelijkse leven.
In zijn poëzie word ik getroffen door zijn dichterlijke zelfbeheersing. In zijn thrillers door een goed doordacht plot dat meesterlijk is opgebouwd.
Een dichter in een thrillerauteur: schiet altijd raak.
Londersele verdient een ereplaats in de lange rij van Vlaamse misdaadauteurs.
Yerna Van Den Driessche
Londersele schrijft niet alleen wondermooie gedichten maar ook schitterend proza. In zijn tweede thriller Het laatste Lijk bewijst hij weer eens hoe meesterlijk hij met het geschreven woord omgaat; kortom hoe hij zijn vak kent.
Sterke verhaalkracht en spanningsopbouw tot op het einde zijn troefkaarten. Het boek is niet alleen spannend, geloofwaardig en leuk , maar stijlvol en to the point geschreven.
Londersele schrijft vlees. Zijn personages zijn echte mensen.
Het Laatste Lijk heeft eenvoud en klasse.
Astrid Dewancker