Dagdromerij over de toekomst
Het eerste examen zit er ondertussen reeds op. Nog twee te gaan. En nog een thesis afwerken en verdedigen ook natuurlijk. En dan, tja, dan zit het erop hé. Dan is dit hier een afgesloten hoofdstuk. Het einde komt steeds dichterbij.
Een van mijn typische bezigheden tijdens examenperiodes, is de dagdromerij. Zoals Jonas hier reeds uitvoerig beschreven heeft, zijn er duizenden interessantere zaken om mee bezig te zijn als je met je hoofd boven die cursus hangt. Dagdromerij is daar slechts één van. Eén van die typische dagdromerij-onderwerpen is steevast de toekomst. Tijdens examenperiodes worden allerlei toekomstplannetjes gesmeed. De afgelopen jaren waren dat steeds studentgerelateerde zaken: ideetjes over de Gentse StudentenRaad die op de proppen kwamen en waar ik mij dan ook compleet in gegooid heb, ideetjes rond de studentenkring VTK waar ik twee jaar als praesidiumlid in meegedraaid heb, andere ideetjes rond persoonlijke interesses waarrond met enkele gelijkgestemde zielen wel iets te doen valt,…
Nu, met het einde zo dichtbij, maar vooral in januari/februari, wijkt het onderwerp wel een beetje af van de tradities. De toekomst spookt door het hoofd. Wat na die laatste dans, die Stijn zo uitvoerig beschreef? De meesten van mijn medestudenten in het laatste jaar burgie hebben gedurende het hele jaar reeds heel wat sollicitatiegesprekken achter de rug, waardoor de meesten onder hen nu ook al vrij zeker zijn van wat hen volgend jaar te wachten staat bij welk bedrijf. Ik ben daar nooit echt mee bezig geweest, met werk zoeken. De typische ingenieursjob in het bedrijfsleven spreekt mij niet zozeer aan. OK, je kan er veel meer dan je brood verdienen, maar het werk is er ook naar.
Ik heb dan ook lang met het idee gespeeld om nog een extra jaartje bij te studeren. Economie, dat zou mijn ding wel eens kunnen zijn. Vooral de aanvullende opleiding Algemene Economie, met Macro-economie en Sociale-economie, spreekt mij aan. De interesse is ontzettend groot, zowel inhoudelijk als de mogelijkheid om hier nog een jaartje langer te vertoeven. De vraag rijst echter: wat voor meerwaarde biedt dit, buiten het invullen van mijn persoonlijke interesse? En dan begin je dat af te wegen tegenover andere mogelijkheden. Een van die andere mogelijkheden is ondertussen reeds een bijna-zekerheid geworden. Men heeft mij een functie als wetenschappelijk medewerker aangeboden bij de onderzoeksgroep waar ik mijn thesis doe. En dat spreekt me ook best aan. Dat het onderwerp mij interesseert, spreekt voor zich. Aangezien mijn thesis niet zo’n hoogvlieger is, gaat het in eerste instantie om een proefperiode van zes maanden, maar met de intentie tot verlenging en de mogelijkheid tot een andere finaliteit, zoals een doctoraat bijvoorbeeld. Tja, zo’n kans laat ik liever niet liggen.
Iets waar ik echter wel vrij zeker van ben, is dat ik volgend jaar de AILO-opleiding hier bij neem. Gespreid over 2 Ã 3 jaar natuurlijk. Onderwijs en onderzoek, een combinatie die mij best wel aanspreekt. En meteen heb ik iets om op terug te vallen. Die economie, tja, dat zal voor in de vrije tijd zijn, net zoals zoveel andere interesses. Misschien pik ik wel een vakje mee als vrij student of zo, maar dat zijn zorgen voor later. Ik blijf alleszins nog een tijdje in Gent rondhangen, dat staat vast!
© 2006 GENTBLOGT VZW
Gij gaat in elk geval altijd onlosmakelijk verbonden blijven met mijn studententijd. Hoewel we er een totaal andere stijl op nahouden en al, we zullen nooit samen op reis gaan, maar toch behoor je tot een categorie van mensen waar ik zot van ben door hun positieve drive (net zoals bij bijv. Fré, de huidige VEK-praeses); je hebt je de afgelopen maanden en jaren getoond als iemand die altijd bereid is om de handen uit de mouwen te steken, nooit voor jezelf, maar altijd voor de goede zaak, voor alle studenten en de Gentse in het bijzonder. Ge zijt een bovenstebeste gast, een referentie-figuur en ik denk dat iedereen, zelfs mensen waarvan je het nooit zou durven verwachten of dromen, dat vinden!
Mss meeten we wel volgend jaar, wie weet zelfs in de lessen Macro. En anders elders he zeg.
Stijntje, jongen, ge moet er hier ook genen bleitfilm van maken hé. Gij zult toch ook een van mijn hoogtepunten van de afgelopen jaren blijven zenne. Geëvolueerd van een illustere onbekende, tot ineens een van de meest geëngageerde en actieve personen, gedreven door een gezonde, positieve visie. ‘t Zal wel zijn dat we mekaar nog zullen tegenkomen, ik zal wel eens binnenspringen tijdens een of ander lesje.
Ow, en om niet te vergeten: ge zult nog lang herinnerd worden als partner-in-crime :-)
En zo eindigen we weer waar we begonnen zijn… De theatrale patheticus en de realistische no-nonsence-man.