RSSStudenteniconen (deel 1)
Studenten hebben helden nodig: voorbeelden en peters, meters en voortrekkers. Sommigen gaan één studentenleven mee, anderen overleven generaties. Hieronder som ik enkele mensen op waarvan ik denk dat vele studenten van de huidige generatie deze big peoples nooit zullen vergeten…
BETTY. Naar men fluistert stal Betty, die kultcafé Rococo in het Patershol uitbaat, ooit in Parijs alle mannenharten, waarschijnlijk met meer dan haar zang- en acteerkwaliteiten! De Rococo is eigenlijk geen café, maar gewoon de huiskamer van Betty waar je binnenstapt zonder kloppen. Met veel overgave en wijsheid luistert deze vrouw naar je diepste zieleroerselen. Dat in Betty’s woonkamer zich vaak Gentse kultfiguren bevinden, zoals Danny Vandenbossche en Bob De Moor, dat hoeft niet te verbazen! Betalen hoef je enkel als je écht genoten hebt. Betty kent haar wereld immers.
JULIËN. Welke student kent de joviale uitbater van “De Gouden Saté”, het frietkot aan het rond punt dat de Overpoort inleidt, nu niet? Ook al smaken de frieten elders misschien net iets beter, bij Juliën kun je smullen met passie! Problematisch is wel dat De Gouden Saté zo kult en studentikoos is, dat sommigen er elke dag passeren en dan tenonder gaan aan vroegtijdige dementie (het vergeten van geplaceerde kniezwengels in De Coulissen enzo). Niet dat De Gouden Saté nu een “hip” meelopersplekje of matuvudorp is geworden zoals de Limonada, de Culture Club of de Sweet Sixteen… Bij Juliën komen quasi enkel toffe mensen. De man zou indien dat niet zo was nog liever zijn zaak sluiten!
RITA. Wie zorgt ervoor dat je gegaarde kipfilet, je pladijs meuniere of je kampernoelieroomsoep in studentenresto De Brug ‘s avonds heel wat lekkerder smaakt dan ‘s middags? Rita, de vrolijke vrouw die sinds jaar en dag één van de kassa’s “doet” tijdens de avondresto. Rita kun je niet beschrijven, je moet ze meemaken. En dan nog de 10 cent! En smakelijk!
© 2006 GENTBLOGT VZW
Nood aan peters, meters, voortrekkers!? Nooit iets van gemerkt. Iconen tot daaraan toe. Voor mij was eerste kan vooral de laatste stap in het ten grave dragen van de meters, peters, enz. Ze hadden al vaak genoeg teleurgesteld of blijk gegeven van menselijkheid.
Eindelijk kan je wat op eigen benen staan. Ik zie er dan ook tegen op om na de zomer terug thuis te gaan wonen in afwachting van een job. Niets hotel mama, allemaal gezever; later kan ik op zondag ook goedkoop gaan mee eten.
Ik zou graag nog een persoon toevoegen aan je lijstje.
PATRICK. Elke student die ooit zelf de handen uit de mouwen heeft gestoken om een platte fietsband te plakken of een gebroken trapas te reparen kent Patrick uit de fietsherstelplaats. Onvermoeibaar zorgt hij ervoor dat de organisatie van de fietsherstelplaats steeds even gesmeerd verloopt als een vers ingeoliede ketting. Dit laatste kost je dan wel 10 eurocentjes, service van een van Patricks onderdanen inbegrepen. Onder de deskundige leiding van Patrick blijft iedere studentenfiets tip top in orde, al moeten mensen met twee linkerhanden daarvoor de nodige commentaar trotseren…
@ Stijn: Rita is inderdaad hilarisch. Ze zal nooit van haar zinnetjes afwijken :-)
ik zal nooit vergeten hoe rita bij mij vergat de extra groenten aan te rekenen en dan maar besloot degene achter mij ervoor te laten betalen :-)
Twee keer drukken op de koude saus voor de warme saus…
@Bertel: met peters en meters alludeerde ik eerder op meters annex iconen als Rita van de Salamander en peters annex iconen als Juliën.
Met een beetje geluk krijg je szomers ook nog een gratis Julien-borsthaar bij je frieten. Als dat niet koel is..
Alweer met dampende Juliën-boucht (zonder borsthaar!) voor mijn neus groet ik u…
U bedoelt ongetwijfeld Rita Mostaert! Die doet mij elke keer lachen (en mij niet alleen blijkbaar).
En niet te vergeten: WILFRIED, wellicht niet iedereen bekend, maar degenen die al hebben kennisgemaakt met de bibliothecaris van de vakgroep Wijsbegeerte zullen hem nooit vergeten. De man die eeuwig klaagt over proffen die boeken achterhouden, die man die alles wil doen om je aan het boek dat je zoekt te helpen en die de verstrooide wijsbegeerte student al eens vergiffenis schenkt als hij te laat zijn boek terugbrengt. Leve Wilfried!
De man van de jobdienst van UGent! Geen idee wat z’n naam is, maar hij is grappig.
en der komt bij ons (faculteit van de ‘burgies’) ook soms zo’n rare kwiet die komt verkondigen dat ruimtevaart niet bestaat en die hele theorieën verkondigt met cijfers en datums (ben de precieze inhoud al vergeten)
ROBERT van de jobdienst is inderdaad bijzonder vriendelijk en amusant.
Ik ben zijn naam vergeten maar, naast Rita M, is ook de frietenbakker in de brug, de enige man daar in het gezelschap, toch erg aandoenlijk?
En die geschifte vrouw die met de regelmaat van de klok naar de Brug komt om de vrouwelijke populatie te waarschuwen voor de gevaarlijke man..
TIP: Ga er niet mee in discussie; ze is zo zot als n achterdeur!
Ja, Robert is echt te gek. Ik hoop dat ik mijn job ook later met zoveel humor weet in te vullen.
Roger, frieten!
De ‘Rita Mostaert’-blues
Zoals jij er zit
numeriek toetsend te wezen
met die glazen ogen
starend naar overvloed
aan bewerkte landbouwproducten
alles luidop declamerend,
zoals jij mij aankijkt, Rita
prinses van De Brug,
ontken het maar niet
het is gewoon:
‘en schmakkelijk’
Rita van de Salamander. Meer Rita bestaat er niet in Gent.