RSSING Stadsloop: zweet in de straten.
Maandag was er dus de Gentse stadsloop, zoals al wel duidelijk geworden op deze blog.Twee Gentblogt-reporters liepen mee en schrijven hun persoonlijke ervaringen neer. Een of andere oranje bank sponsorde het evenement dat maar liefst 3.600 mensen uit hun zetel joeg. Zo’n 500 daarvan waren kinderen, de rest mensen die hun plechtige communie al hebben gedaan. Een mooi cijfer toch, meer zelfs, een recordopkomst. Jawel, Sire, er zijn nog atleten!
Peter loopt
Zelf was ik dus een van de mensen in beweging. Het gevolg van een grote bek een jaar geleden op diezelfde stadsloop. “Ik kan dat ook”, orakelde ik toen. En dat heeft kwaad bloed gezet, of toch, een eis om het te bewijzen. Vier weken heb ik getraind (een keer of acht gaan lopen, een totaal van 50 kilometer of zo) en het heeft opgeleverd. Ik leef nog, ik heb de 10.000meter uitgelopen en jawel, zelfs binnen het uur! Handgeklokt kwam ik uit op 59 minuten en 24 seconden. Wonderlijk, supersonisch, Olympisch of buitenaards is dat niet, maar het heeft me wel een bak tevredenheid opgeleverd.
Maar, ik heb afgezien als nooit tevoren. Het begin liep vlot (“liep!” -woeha!), maar net voor halfweg doemde de Sint-Kwintensberg op. De finale bult ervan deed me, even sterretjes zien, even moest ik passen, maar dan werd ik teruggeloodst door mijn lopende vrouw en de twee compagnons die de hele tijd bij haar liepen. Als student pijnigde die heuvel me al wel eens, nu jaren later weer, verdomd. Daarna schoot het weer goed op, adem nummer twee leek gevonden, maar ter hoogte van de Lousbergkaai kreeg ik het weer moeilijk. Ik moest mijn gezelschap laten gaan en er wachtten mij nog drie helse kilometers. Zweten, hijgen, reutelen, puffen, kreunen, spugen, vloeken en vervloeken. Hoe kan een mens een hoop werkwoorden in één fysieke beweging proppen? Wel, zo is het gebeurd. Ik kreeg weer vleugels toen ik langs het Van Eyck-zwembad passeerde: de streep op de Vrijdagmarkt kon niet ver meer zijn. Dacht ik. Het bord “8 kilometer” bezorgde me een immense hoeveelheid lood in de schoenen. Maar “den boer ploegde voort” en strompelde uiteindelijk nog naar de aankomststreep. Twee minuten later binnengekomen dan mijn kompanen. Maar zeker twee minuten langer gegrijnsd van “contentement”.
Volgend jaar weer? Geen idee. Maar ik heb nu toch nog eens gevoeld wat pijn is tijdens de inspanning, het kan me wellicht helpen als ik nog eens een beschrijving nodig heb voor mijn werkgever. En ik zal de lyriek en de bombast proberen te beperken, hihi. Ik heb het mijn chef beloofd. Hoe dan ook ben ik wel van plan te blijven lopen, een prille dertiger als ik kan wat beweging stilaan gebruiken. Wie weet komt er ooit nog eens een geweldige stunt van.
Toch vermelden dat het “lijden van de jonge Peter” danig verzacht werd door de zon, de vele mensen langs het parcours, de applausjes, de knappe organisatie, de toejuichingen van mijn (bloed ruikende?) supporters en de druk van de omgeving.
Mja, best een leuk moment. Maar geef me toch maar een microfoon, een tekstverwerker, een podium of een kolkend stadion met perszitjes.
Lien loopt
De Stadsloop Gent. Misschien niet de mooiste wedstrijd, maar persoonlijk vind ik het toch een hoogdag in een loopjaar. Gewoon al omdat het zo leuk is om op 500 meter van de streep te wonen. In de twee jaar dat ik loop heb ik al wat vriendjes aangestoken met het loopvirus en die verzamelen dan allemaal bij ons. Omkleden, nummers opspelden, toiletbezoek en vertrekken.
De vrienden die ik nog niet heb kunnen besmetten om te lopen waren wel massaal op post om te komen supporteren. Wat het dus een zeer gezellige loop maakt.
De start. Nog verder te vertrekken dan vorig jaar wegens meer volk. Het duurt dan ook nog een aantal minuten voor je de effectieve start bereikt.
Het parcours is helemaal omgedraaid in vergelijking met vorig jaar. Een goeie zet, want eindigen via de Lange Munt bleek vorig jaar geen goed idee, dat was dit jaar veel beter. Voor de auto’s was het misschien minder leuk, maar hé, de Stadsloop duurt maar een goed uurtje, één keer per jaar.
Een zwaar parcours wel. Beginnen in de Belfortstraat. Direct kasseien en licht omhoog dan. Kronkelende Gentse straatjes. De Sint-Kwintensberg en de brug aan Ledeberg zorgden voor wat hoogteverschillen. Halverwege drankbevoorrading. En het is leuk dat een mens het parcours kent…
De organisatie dan. Voor zover ik kon volgen prima
organisatie. Ook de mindere goden werden deze keer niet over het hoofd gezien. Persoonlijk had ik mijn eigen faciliteiten, thuis. Maar voor de vrouwen was geen (!) douche voorzien. Voor de mannen was er een koude douche, maar da’s meestal het geval. Blijkbaar was er ook voldoende kinderanimatie, een pluspunt!
Ik vond het een leuke, ontspannen loop, en het was leuk om tussen zoveel gekend volk te lopen. Door het mooie weer stond er veel volk aan de kant van de weg die ook allemaal supporterden. Leuk en zelden zoveel ambiance meegemaakt in een wedstrijd. Tot volgend jaar!
De uitslagen kan je hier downloaden.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Was een prachtige dag, mooi avontuur.
Ik ben fier dat ik de 10 km door het fantastische Gent in minder dan 52min getrotseerd heb :)
@Lien
Je hebt duidelijk genoten van jouw loop. Best zo want volgend jaar wordt het misschien wat moeilijker voor jou. Eénmaal in de gemeenteraad blijft er weinig tijd over om te trainen. Misschien moeten we een loopploegje oprichten om tussen twee commissies te gaan lopen.
Ik was tevreden over mijn tijd maar had het al vanaf de eerste honderd meter moeilijk. Door deze stad lopen is natuurlijk wel schitterend maar het parcours vond ik wat slordig dit jaar.
ghet gulder da weeral vree goe gedaan gelijkdammezeggen, ulder kieten zullen alleene maar kloeker worden. wien hadder da gepeist da gulder uit zo’n sterk leer gesneen zijt!