RSSStudenteniconen (2)
HANS. In een andere blogtekst omschreef ik Hans Pijpelink al als de Gentse student der studenten. Hans is al jaren alomtegenwoordig in het Gentse studentenleven en na de prachtprestatie die hij leverde bij de organisatie van de studentenbetoging in april werd hij dan ook zondermeer terecht geselecteerd als UGentse kandidaat voor de Gentse “student van het jaar”. Vele jaren reeds, de cantussen afschuimend en brullend en lullend aanwezig in de Therminal en vroeger in De Brug, lijkt hij op weg naar het mandaat dat hij volgend jaar zal bekleden: Hans wordt Nicholas. De komende twee jaar zal hij er dus als
DSA-coördinator oftewel studentenbeheerder nauwlettend op toezien dat de verenigingen de regels naleven. Indien ze buiten de lijntjes kleuren, dan zal Hans ze waarschijnlijk, in zijn gekende stijl, “even apart nemen”. Hans heeft een oventje staan op zijn kot. De verhalen over wat hij daar allemaal in bakt, geven mee vorm aan de mythe.
RITA. De baarmoeder van De Salamander. Soms zijn mensen kult zonder dat je ze echt kent. Ik heb de vrouw nog maar drie keer gezien, amper horen spreken, laat staan ermee gebabbeld. Toch is ze ook voor mij de vrouwelijke tegenhanger van Juliën (Studenteniconen (1)). De Salamander is het authentieke café waar je terechtkomt als je al te hevig begint te kniezwengelen in De Coulissen, los door de deur, de Overpoort over. Als je, eenmaal bij Rita aangekomen, je hevig langs de toog verderzwengelt, dan kom je uiteindelijk terecht in de cantusplaats der Gentse cantusplaatsen. Net als in het kleine café aan de haven, dat Vader
Abraham zo gaarne bezingt, is een pintje bij Rita niet duur en een gesprek, al dan niet met haar, snel aangeknoopt. Rita is naar schatting even vaak meter geweest van studentenclubs als er lekkernijen passeerden door het oventje van Hans Pijpelink. Wat een hoop lintjes, zowel hangend achter de toog als op een barkruk, in De Salamander!
ROBERT. De sterke man van de jobdienst van de UGent. Als ik me vandaag op iemand jaloers heb gevoeld, dan is het wel op Robert. Naast de vele leuke verhaaltjes die ik al over hem hoorde, vernam ik vandaag van Stefaan hoe Robert, toen Stefaan voor het eerst op de jobdienst langsging om zijn contract als medewerker van de DSA te ondertekenen, zich uitgaf voor iemand anders en begon te klagen dat “die Robert Mendonck” amper aanwezig was en geen goed werk leverde. In tussentijd vroeg hij Stefaan uit over alle modaliteiten van het DSA-contract. Ik hoop dat ik later, bij het uitvoeren van mijn job, ook zoveel humor aan de dag
zal kunnen leggen, maar ik vrees ervoor… Robert kènt zijn jobstudenten. Mocht je ooit een studentenjob aan de UGent ambiëren, ga dan zeker eens langs bij Robert. Wie weet mag je de ovens in de resto De Brug dan bedienen. Vergis je echter niet: de ovens in De Brug overstijgen ruimschoots de capaciteit van het oventje van Hans Pijpelink. Je kan er echter vanop aan dat Robert dit ook weet, want hij gaat zelf vaak tafelen in de studentenresto’s.
© 2006 GENTBLOGT VZW
allez, in mijn studententijd waren er geen iconen onder de studenten…al dachten sommigen dat wel van zichzelf natuurlijk ;-)
In uwen tijd moest de oven nog uitgevonden worden. :D
Rita wordt hier terecht vernoemd. Iedere student die het in deze periode even niet meer ziet zitten, kan steeds bij haar terecht. Ook als je nog nooit bij haar binnen geweest ben, ga je maar gewoon aan de toog zitten, een pintje bestellen, en je beklag doen over die veel te dikke cursussen en veel te moeilijke vragen.