Gentblogt

Un nouveau Gentenaar est arrivé

zaterdag 17 juni 2006 22u15 | Tony | 11 reacties
Trefwoorden: nieuw.

Na 29 jaar, 4 maand en 26 dagen werd ik officieel Gentenaar: Op 1 januari 2006. Na mijn registratie op het Internet en afhalen van mijn nieuw paspoort, werden naar aloude traditie de nieuwe bewoners van Gent plechtig ontvangen op het stadhuis.

Ik had 12 jaar school gelopen in Gent, vele uren in de uitgaansbuurt gespendeerd en al jaren woon ik elke thuismatch van AA Gent bij, dus het stadhuis had ik snel gevonden. Ik had het natuurlijk ook altijd aan mijn lief kunnen vragen, die al langer in Gent woont en ook was meegekomen.

Alle nieuwe bewoners kregen een verwelkomingpakket, met informatie over de Stad Gent en als meest waardevol item een tas. Daarna een korte toespraak van Burgemeester Frank Beke. Hij vond de opkomst van nieuwe Gentenaren aan de magere kant, maar zag dat enkel als voordeel. Zo kon hij iedereen persoonlijk te woord staan. Ook verschillende Schepenen en Gemeenteraadsleden waren aanwezig.

Bij een frisse pint hadden we een gesprek met gemeenteraadslid Filip Watteeuw, voor wie vooral groen, mobiliteit en wonen belangrijk zijn. Dat laatste kunnen we beamen in onze zoektocht naar een eigen (t)huis. Instapklare huizen met een leuk tuintje zijn enkel betaalbaar voor de happy few.
Over het onderwerp mobiliteit – de autoverbindingen naar het St. Pietersstation bijvoorbeeld – kunnen we niet echt meepraten. Voor mij is de fiets vervoersmiddel numero uno. Naar het werk, zo’n 18 kilometer ver, ga ik met de fiets. De auto is enkel voor nog verdere verplaatsingen.

Bij een tweede fris pintje werden we aangesproken door Catharina Segers, Schepen van Bevolking en Ambtenaar van de Burgerlijke Stand. Na de ING Stadsloop in Gent mocht ik een appel van haar in ontvangst nemen, dus haar kende ik al. Ze had het over de sportmogelijkheden in het Stad Gent en haar eigen passie voor lopen. De idéale sport, zo zegt ze. Je doet het wanneer je wil, waar je wil en met wie je wil. Of gewoon alleen. Catharina heeft ooit nog competitie gelopen en heeft zelfs nú nog een wereldrecord op haar naam staan! Welk record weet ik niet meer. Sorry, Catharina.

Op één punt heeft Catharina alvast gelijk: de sportmogelijkheden in Gent zijn divers. We maken er dan ook veelvuldig gebruik van: badmintonnen via de Sportlijn, af en toe een toertje in de Blaarmeersen en minivoetbal met clubje St. Pierre. Enkel zwemmen is nog niet gelukt. Dat heeft waarschijnlijk veel te maken met mijn herinneringen aan het schoolzwemmen in het Van Eyck zwembad. Nochtans, na de renovatie van het Van Ecyk zou dit het ideale moment zijn om aan dat trauma te werken…

Het babbeluurtje was vrij snel om en na een dankwoordje van Frank Beke en het tekenen van het gastboek, kregen we als extraatje een rondleiding in het stadhuis door een gids van de dienst Monumentenzorg. De gids had waarschijnlijk nog een date in een Gents café, want ze holde van de ene zaal naar de andere. Ze toonde ons enkel de mooiste zalen van het stadhuis. Hoewel, de mooiste… Het stadhuis is een gebouw dat beetje bij beetje is opgetrokken vanaf de 12de eeuw. Het vertoont daardoor zowel eigenschappen van de Renaissance, de Gotiek, de… en het resultaat is niet echt aantrekkelijk. Het zou bovendien een likje verf kunnen gebruiken. Na een halfuurtje stonden we alweer buiten, in de Belfortstraat.

Volgens Frank Beke hadden de afwezigen ongelijk, maar wij dachten er anders over. Gezellig was het wel, ‘niet te missen’ was het niet. Bon, we lieten het niet aan ons hart komen en hebben de avond afgesloten met een etentje bij Marco Polo in de Serpentstraat. Want de goede restaurantjes, die hebben we zélf gevonden. Daarvoor hebben we geen officieel ontvangst op het Stadhuis nodig!

© 2006 GENTBLOGT VZW