RSSForever Young – Zomerfilms in Vooruit
Forever Young is een cinefielinitiatief van Kunstencentrum Vooruit. Nu de zon gezapig staat te stralen aan de horizon komen ook de zomerfilms weer op de proppen.
Sinds deze zondag kan je in het Vooruit Kafee gratis en voor niets op een stoeltje gaan zitten en reikhalzend uitkijken naar acht kwaliteitsvolle langspelers op groot scherm. Deze kleppers worden telkens vooraf gegaan door een kortfilm van eigen bodem.
The Edukators beet zondagavond de spits af. Zelf was ik gisterenavond van de partij voor de Iraaks-Iraanse coproductie “Turtles can flyâ€. De kortfilm die deze film voorafging heette “Dans met mij” van Lenny Van Wesemael, met Liesje Patteet (nu in Vidange Perdue) in een charmante hoofdrol, dat het cliché uitbeeldt dat er koppels op trouwfeesten ontstaan.
Turtles can fly: een aangrijpend schitterend docudrama over het leven van door mijnen en oorlog verminkte kinderen in een vluchtelingenkamp vlak voor de oorlog tussen de VS en Saddam. Aangezien het vandaag Wereld Vluchtelingendag is, was deze film er zeker niet naast.
We volgen het leven van enkele kinderen. Satelliet is een jonge knaap die zich het lot van de kinderen in het kamp aantrekt en zich opwerpt als een soort van leider en ICT-specialist in het opzetten van antennes. Wanneer een jongen zonder armen, zijn zusje en haar kleine broertje het kamp binnen komen, raakt hij gefascineerd door hun verhaal. Ondanks de ellende die het leven in zo’n kamp in dergelijke ermbarmelijke omstandigheden met zich mee moet brengen, focust de regisseur zich vooral op de levenslust en het enthousiasme van Satelliet en zijn companen. Het is grappig, confronterend en ontroerend tegelijk. Stukje bij beetje leren we ook meer over de achtergrond van de jongen zonder armen, zijn zus en het kleine broertje. Van vrij entertainende bijna feel-good-movie slaat de sfeer langzaam om naar een dramatische tragedie. Ik kan er niet aan doen, maar dergelijke films geven me altijd een klap in het gezicht.
Enkele films die ik zeker zal proberen te bekijken zijn Temporada de Patos, Lila dit ça en Samaritan Girl.
Gaat dat zien:
- di 20/06: Temporada De Patos (MX, Fernando Eimbcke, 2005) + Kortfilm: Cinema Central (19′, Elias Grootaers, 2005)
- wo 21/06: Lila dit ça (FR, Ziad Doueiri, 2004) + Kortfilm: Dans met mij (17′, Lenny van Wesemael, 2004)
- zo 25/06: La Mala Educación (ES, Pedro Almodóvar, 2003) + Kortfilm: My Bonnie (24′, Nele Meirhaeghe, 2004)
- ma 26/06: Samaritan Girl (KR, Kim Ki-duk, 2004 –bespreking) + Kortfilm: Fernsehturm (19′, Alexander Van Waes, 2006)
- di 27/06: Machuca (CL, Andrés Woods, 2004) + Kortfilm: Lijn 72 (19′, Regina Demartelaere, 2006)
- wo 28/06: Dopo Mezzanotte (IT, Davide Ferrario, 2003) + Korfilm: Nowhere (12′, Tim Blancke, 2006)
Forever Young, telkens om 22:00, Kafee Vooruit. Toegang gratis.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Dju toch, ik had graag the Edukators gezien, maar heb ‘t gemist.
Ik ben zoals aangekondigd met jazz-kenner en dito fotograaf Bruintje de beer naar “temporada de Patos” gaan zien in de Vooruit. Deze film werd voorafgegaan door de kortfilm “Cinema central” van Elias Grootaers. Een korte documentaire over een kleine cinema in Ninove die uitgebaat wordt door enkele bejaarde mensen. Authentiek, curieus en bezienswaardig.Het “eendenseizoen” is een langdradige zwart-wit film uit Mexico. twee jongens mogen alleen thuisblivjen en raken opgescheept met het buurmeisje dat een taart komt bakken in hun keuken en de pizzabezorger die niet wil weggaan voor ze betalen want volgens hem was hij er binnen de 30 minuten maar volgens de jongens niet. Constant zien we de jongens in de zetel zich vervelen en de scenens worden afgewisseld met scenes tussen een van de jonge en het meisje in de keuken en de andere jongen met de pizzabezorger. Het wordt eigenlijk nogal abstract en het gaat nergens naartoe. Toch is het zo’n film waar je bljift naar zien tot het eind gewoon om hem gezien te hebben en wie weet wat er nog komt. Gemiddeld dus. Gisterenavond was er Lila dit ça een film die een stuk speelser en pittigerzou geacht worden te zijn.
Dus nog eens met Bruno en zijn madam naar Lila dit ça gaan kijken. De review op DiGG, daar kan ik heel goed inkomen, al is het eerder een jeugdfilm. Ontluikende seksualiteit bij tienermeisjes en hun fantasieën en hoe ze daarmee het hoofd op hol brengen van de jongens. De jonge actrice is echt wel heel goed gecast, ze bezit die onschuldige kinderlijke uitstraling en haar expliciete uitdagende uitspraken over seks komen daardoor inderdaad niet vulgair en plat over, maar zoals bij het hoofdpersonage intrigrerend en ja opwindend misschien wel. Het is niet echt een bijzonder origineel scenario en zo voorspelbaar als het maar kan zijn. Niettemin is het vrij genietbaar door de goeie fotografie en het acteerspel. Wie echter blote of hete scenes verwacht: go somwhere else.. hier speelt de seksualiteit zich vooral tussen je twee oren af. En dat is mss nog het leukste van al.
waar ik niet over te psreken ben dat ik net zoals maandag “dans met mij” voorgeschoteld kreeg als kortfilm…fukk maat.
ik wou zo graag “love’s lost en happinees zien”, deze speelde ze gistren nacht wle op tv maar ik ben wel niet opgebleven.
samaritan girl staat nog op het programma en mss nog die twee andere films erna.