Gentblogt

Blacky zoekt een huisje

vrijdag 23 juni 2006 14u00 | Eline Strik | 4 reacties
Trefwoorden: Citadelpark, dierenasiel.

Van alle parken in Gent heeft het Citadelpark misschien wel de slechtste naam. Dat is jammer, want het door zijn 19e eeuwse Engelse Landschapsstijl heeft het een monumentale waarde. Wist u bijvoorbeeld dat er 108 verschillende soorten bomen staan? Bovendien biedt het park een hoop mogelijkheden tot ontspanning voor de blokstudent. Met de goede weersvoorspellingen voor de komende dagen zal ik er dan ook vaak te vinden zijn.

Terwijl ik op mijn picknickkleed in het gras lig, kijk ik graag naar de getrouwde koppels die hun huwelijksfoto’s komen nemen en naar de West-Vlaamse studenten die komen voetballen. Als de ijskar van Pierino langskomt, trakteer ik mijzelf op een ijsje. Framboos met yoghurt is een combinatie die ik iedereen kan aanraden. Maar het Citadelpark leent zich ook uitstekend voor meer actief vermaak.

Zo ben ik vanmiddag met mijn partner in crime naar het dierenasiel geweest. We hebben hem ‘vriend van het asiel’ gemaakt, zodat hij een jaar lang recht heeft op een dagelijkse wandeling met een hond. Een vrolijke punker nodigde ons uit een keuze te maken. We twijfelde een beetje over de jonge herder, die vast veel te sterk voor ons was, en de oerlelijke chihuahua, die vast veel te weinig gekozen werd. Maar ons oog viel toch op een zwarte vuilbakkenhond, of ‘a dog of mixed races’ om het politiek correcter uit te drukken. Hij droeg het nummer 21, en we besloten hem Blacky te noemen.

We mochten Blacky niet meenemen uit het park, dus een bezoekje aan de plantentuin naast de Ledeganck was uitgesloten. Jammer, want je kunt daar onder een palmboom zitten en je in de tropen wanen. Ook hangt er een zwoele geur waarvan je hooguit een klein beetje misselijk wordt. Bovendien kun je een bezoekje aan de plantentuin combineren met het beklimmen van de Ledeganck. Op het dakterras heb je een uitstekend zicht over Gent. Ik heb nog een uurtje geprobeerd er te blokken aan een tafeltje dat netjes in de schaduw staat. Letterlijk het hoogtepunt van mijn blok, maar na een tijdje kreeg mijn hoogtevrees toch de bovenhand.

Blacky bleek een zeer enthousiaste wandelaar, die ons in de richting van het S.M.A.K. trok. Ook dat is een must voor de blokkende student, alleen al omdat ze er een toilet hebben. Het terras is een aanrader, over het museum zelf spreek ik mij niet uit. Al hebben ze er een leuke installatie met een film van een galopperende buffel. Ik had er afgelopen woensdag heen willen gaan met mijn cultuurcheque, in de hoop mijn koningin te kunnen begroeten. Helaas had ik mij overslapen. Patriottisme is leuk en aardig, maar het moet niet ten koste gaan van mijn nachtrust.

Gentenaars die hun kunst liever wat toegankelijker hebben, kunnen overigens gratis naar het museumpaviljoen aan de Leopoldkazerne. Dat vervangt tijdelijk het Museum voor Schone Kunsten. De kleine tentoonstelling ‘Moderne Meesters’ is een uitstekende blokpauze.

Helaas was Blacky niet geïnteresseerd in het spelletje ‘vang een eend’. We dachten de onrustige hond wat te kalmeren door in het gras te gaan zitten, en dat werkte. Plots smeet het beest zich tegen mij aan met alle affectie die hij maar had. En dat terwijl hij mij daarvoor geen enkele blik had gegund. Helaas schoot hij daarbij uit zijn leiband, en was het aan de alerte reactie van mijn wandelgenoot te danken dat we Blacky niet voorgoed kwijtraakten. Een beetje beduusd besloot Blacky dan maar van het gras te gaan eten.

Ik weet niet wie aan het eind van de wandeling vermoeider was, wij of de hond. Blacky sleepte ons zelf het asiel binnen, kennelijk was het tijd voor zijn brokjes. Wie op zoek is naar een guitige jonge hond met ogen die je doen smelten, moet in het Citadelpark zijn. Vraag naar hond 21. Dan nemen wij volgende keer de chihuahua mee.

© 2006 GENTBLOGT VZW