RSSStudent in Gent.
Student in Gent. De reeks gaat onverdroten verder. Sommige lezers raken het waarschijnlijk ondertussen al een beetje beu: al dat gejammer en geweeklaag over blok en examens en zo. Ik kan het U echter op een blaadje geven: dat is slechts klein bier in vergelijking met het gevoel dat momenteel doorheen de gelederen van de studenten waart… Niets ergers dan het einde van een examenreeks. En beste lezer, geloof mij vrij: ik baseer mij voor deze uitspraak op jarenlange ervaring. Een overzichtje van enkele van de grootste pijnpunten:
a) nog examens hebben terwijl uw collega’s/andere studenten er al van af zijn…
In één woord te omschrijven als: ha-te-lijk… Gij zit daar achter uw bureau te zwoegen, in het volle besef dat die anderen zich ondertussen zitten te amuseren… Op slag is alle interesse voor de cursus verdwenen als sneeuw voor de zon. Enkel zelfbeklag blijft nog over: “waarom heb ik nog examens en zij niet”… Vooral als je van die sympathieke kameraden hebt die je uitnodigen om mee iets te gaan drinken – goed in het besef dat je toch niet kan… grrr… Garantie is het ook 25 graden, schitterend terrasjesweer, worden er overal lekker geurende bbq’s georganiseerd…
b) Sport op tv (in dit geval: Weltmeisterschaft)
Waarom worden dergelijke sportevenementen altijd georganiseerd tijdens de examens? Er zijn immers slechts twee mogelijkheden: ofwel kijk je, waarna dat je je schuldig voelt over het feit dat je gekeken hebt in plaats van te blokken. Ofwel kijk je niet, waarbij je je voortdurend zit af te vragen of het een toffe match zou zijn of niet en waardoor je toch niet aan blokken toe komt. In beide gevallen: niet goed. Ik vraag mij trouwens af of ze nog nooit geen studies zouden gevoerd hebben die aantonen dat de slaagcijfers lager liggen in jaren met wereld- of Europese kampioenschappen voetbal. Dat kan toch bijna niet anders?
c) burn out
Typisch naar het einde van de examens toe. Ofwel waren de examens tot dan goed, waarop je de neiging hebt om de teugels te laten vieren. Ofwel waren er al enkele slechte tussen, waardoor de moed je vanzelf al in de schoenen gezakt is en je geen zin meer hebt om nog moeite te doen voor de laatste examens “omdat het toch al om zeep is”.
Vaak is het ook gewoon een kwestie van afgepeigerd te zijn door die
maandenlange uitputtingsslag. Wanneer je al enkele duizenden bladzijden achter de kiezen hebt, is het alles behalve evident om er nog rap een paar honderden bij te lappen. Het geheugen wil niet meer mee. Als je dan zo’n luie student bent die heel het jaar niets gedaan hebt, dan kan zoiets wel eens dramatisch aflopen. Zeker als je laatste examens mondeling zijn. Aaargh…
En dan… het laatste examen. Het einde. Alle lasten vallen van je af.
Gelukkig is het schoon weer, kan je volop terrasjes gaan doen, bbq’s
bijwonen en bovenal zonder wroeging enkele spannende voetbalmatchen op tv bekijken. Als je op zo’n ogenblik dan nog een sms-je kan sturen naar één van je kameraden die nog examens heeft… zaaaaa-lig… hehehe…
© 2006 GENTBLOGT VZW
Uit persoonlijke ervaring: het ‘zwarte gat’ na het einde van de examens. Wekenlang vrijwel niets anders gedaan dan gestudeerd en dan plots van de ene seconde op de andere breekt een periode van volledige vrijheid aan: instant plezier (en vaak dito kater) uiteraard verzekerd, maar de volgende dagen voelen toch maar raar aan, écht niets betekenisvols te doen hebben…De shock met het studerende bestaan is groot…
Inderdaad, zo echt een onwezenlijk gevoel!
ik was altijd zo’n sukkel die examens had van 29 mei tot en met 3 of 4 juli…
gelukkig in dien tijd was het meestal wreed slecht weer :p
Voor mij is het zo ver, het zwarte gat. Mijn laatste examen in de filosofie ooit zelfs (tenzij er een tweede zit aankomt…) Maar tot zover vind ik het best ok – ik ben al bijna zat ;)
ik ben nog nooit in ‘t zwart gat geraakt, een tof café naar ‘t schijnt
Zwart gat? Nooit gekend, of toch niet in overdrachtelijke zin.
Jaloezie op de reeds-plezier-makenden? Evenmin.
WK op TV’s slecht voor de blok? Maar neen! Ik denk dat daar trouwens al onderzoek naar gebeurd is. Volgens mij is het juist beter: de ontspanning is op dat moment ook totaal, waardoor de student nadien met volle moed opnieuw kan beginnen (behalve als het thuisland verloren heeft, natuurlijk)
En dat mooie weer. Ach, liever blokken in een park, zonnetje op het gras, kleurtje op de huid, liever dat dan dat druilerige weer waar een mens als vanzelf depressief van wordt in de junimaanden.
Maar de tijd tussen de examens enerzijds en de proclamatie anderzijds, met het besef dat het op het randje zal zijn: DAT is de merde!
Ik heb dat gevoel van “het zwarte gat” ook altijd.
Na een periode waarin je op automatische piloot leeft (opstaan-studeren-eten-studeren-slapen) komt dan de dag waarop je je afvraagt: “Wat ga ik vandaag eens doen?”
Wat niet wil zeggen dat ik slecht ben in het beantwoorden van deze vraag. Mijn agenda zit al weer propvol :-)
Wat b)Welmeisterschaft betreft heb ik ooit eens gelezen in een krantenartikel, enkele jaren geleden al, dat de slaagkansen niet lager liggen. Dat werd verklaard doordat de studenten die van voetbal, tennis, … etc. houden in hun planning rekening houden met die sportactiviteiten op tv. M.a.w. ze bouwen voldoende bufferdagen in die dan ‘toevallig’ op de sporthoogdagen opgenomen kunnen worden.
Dat zwarte gat raakt dit jaar aardig opgevuld, een thesis schrijven is nogal zinvol.