Gentblogt

Student in Gent

dinsdag 27 juni 2006 14u00 | Peter Dedecker | 3 reacties
Trefwoorden: thesis.

Morgen is het zo ver. Dan is het tijd voor mijn laatste wapenfeit: de presentatie en verdediging van mijn thesis. Nu de meesten al gedaan hebben met hun examens, is het ook bij mij zo ver, gevolgd door het beruchte zwarte gat. Tijd voor een korte roud-up, in de aanloop naar die andere spannende momenten: de proclamaties.

Ja, bij mij is dat “proclamaties”, in het meervoud. Door omstandigheden dien ik enkele jaren te combineren. Dit alles omdat twee proffen mij zo graag nog eens op hun examen wilden terugzien. Dat worden dan vier proclamaties in totaal, plus de plechtige proclamatie als afsluiting van de opleiding.

De eerste proclamatie, die van de tweede kandidatuur, vormt normaal geen probleem. De bewuste vakken vielen in het eerste semester en leverden beiden een B op. Daar word ik dus alvast bij de geslaagden afgeroepen. De eerste proef was reeds enkele jaren terug volledig afgewerkt, maar door mijn niet-slagen voor de tweede kandidatuur, werd ik afgeroepen als “voorlopig niet ontvankelijk”. Deze keer wordt dit ongetwijfeld “geslaagd”. De tweede proef, dat belooft het spannende moment van dit jaar te worden. Ik moest nog één vak herdoen, waarover ik reeds bijzonder negatief berichtte. Er wordt wel gezegd “voor één vak zullen ze u wel geen tweede zit geven, zeker niet in een laatste jaar”, maar ik ben er toch helemaal niet gerust in, integendeel. Na dat moment van spanning, is de uitslag van de proclamatie van de derde proef ook zo goed als gekend: alles is vrij goed gegaan dit jaar, slechts van één vak en de thesis zijn de uitslagen nog onbekend, maar daar verwacht ik geen problemen.

Nog even een korte periode van spanning dus. Er zijn ongetwijfeld nog veel studenten die de komende dagen in spanning leven. Voor sommigen is de spanning van het moment zelf er te veel aan: zij gaan dan ook niet naar de proclamatie en komen hun puntenbriefje nadien afhalen of laten het meenemen door een vriend of vriendin. Een andere groep trekt het zich allemaal niet aan en vertrekt gewoon al op vakantie. Groot gelijk hebben ze! Je kan er toch niets meer aan veranderen.

Nadien volgt de ontlading: bij vier afroepen bij de geslaagden, geef ik meteen een feestje. Een vaatje bier zal eraan geloven. Na de kater komt dan de val in dat zwarte gat: eindelijk tijd om te doen wat ik wil, zonder mij schuldig te moeten voelen omdat ik weeral niets gedaan heb voor dat komende examen of die thesis. Al vrees ik dat mijn agenda wel snel genoeg gevuld zal zijn. Een reisje moet daar ook nog in te proppen zijn. Bij één afroep bij de niet-geslaagden (gevolgd door een afroep bij “voorlopig niet ontvankelijk”) zal ik eventjes niet om aan te spreken zijn. Maar hopelijk komt het niet zo ver.

De sfeer zit er alvast redelijk goed in, de vakantiestemming is door het lage examentempo reeds geruime tijd aanwezig. Wat een verschil met de stressbeesten met een jaarsysteem :-P Vandaag was het alvast weer van dat: in het gewaardeerde gezelschap van chocofoon-Joke lekker gegeten, terrasje gedaan en het designmuseum bezocht. Er zal zeker nog meer van dat volgen, na morgen. Ik doe alvast mijn best om de proclamatiespanningen zo diep mogelijk te verdringen!

© 2006 GENTBLOGT VZW