RSSOranje, blijf daarboven
Nu deze reeks ten einde loopt, wordt het toch eens tijd om mij voor te stellen: ik ben Eline, een Nederlandse studente in Gent. Voordat er misverstanden ontstaan: ik doe geen geneeskunde, ik drink geen Heineken en het aantal oranje kledingstukken in mijn kast bedraagt nul. Wel ben ik na mijn laatste examen naar mijn ouderlijk huis in Den Haag getrokken en ik heb gemerkt dat het slecht gaat met mijn land.
Het is misschien daarom dat er de laatste tijd zoveel Hollanders naar Gent komen. Toen ik vier jaar terug verhuisde, verklaarde iedereen mij voor gek. Nu begint iedereen die hoor waar ik studeer meteen te glimmen en te vertellen over hun laatste weekendje in Gent. Zelfs de koningin heeft inmiddels Gent ontdekt. Dat vind ik knap vervelend. Nederlanders in Vlaanderen hebben de pijnlijke gewoonte om zich compleet belachelijk te maken. Hun kwalijke reputatie straalt op mij af. Want ik hoef mijn mond maar open te doen, of ik val door de mand vanwege mijn accent.
Zo zat ik rustig te ontsnappen aan Kant op de Graslei, komt daar opeens een boot vol mensen in het oranje langs. Die waren luidkeels liedjes aan het brallen over hun favoriete voetbalteam. De natuurlijke reactie van de studenten aan de kant was dan ook xenofoob commentaar te geven. Ik kan hen daar geen ongelijk in geven. De Hollanders in de boot verwarden minachtig echter met enthousiasme, en zwaaiden vrolijk terug naar al die koddige Belgjes. Van weeromstuit heb ik de rest van de avond Engels gepraat.
Toch merk ik dat de liefde voor het vaderland zelfs mij niet helemaal vreemd is. De avond voor mijn laatste examen heb ik speciaal de radio aangezet om te horen hoe het Nederland was vergaan. Slecht, dus. Johan Cruijff gaf minister Verdonk de schuld van het verlies, en het zou me niet verbazen als de val van het kabinet in de verte te maken heeft met de verslagenheid over het WK.
Niet dat ik veel tijd heb om me daar druk over te maken. De vakantie komt er aan, voor mij en voor een heleboel andere mensen. Zelf heb ik maandag gepoogd mij een stuk in mijn kraag te drinken. Later in de week heb ik afstudeerfeestjes, eindexamens op de hobo en proclamaties bijgewoond. En niet te vergeten de eindmusical van mijn zusje van gisteravond. Al was de regie en zang iets minder vlotjes dan in Das Rheingold, mijn zusje bleek een echte ster te zijn. Helaas mocht ze maar één zinnetje uitspreken. In tegenstelling tot hoofdrolspeelster Annie, die zich schuil hield onder een oranje pruik. Ik durf te wedden dat die nu in de voordeelaanbieding zijn.
Daarna ben ik nog op een feestje terecht gekomen waar iedereen me vroeg of ik uit België kom. Want ik heb zo’n grappig accentje. Er waren allemaal sippe kabinetsmedewerkers. Eigenlijk wilden die het begin van hun reces vieren, nu bleek het om het begin van de zoektocht naar een nieuwe job te gaan. Oeps. Ik wil al die jonge enthousiastelingen een hart onder de riem steken, en ze toch nog een mooie vakantie toewensen. Maar beloof me één ding: kom niet naar Gent.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Alwéér geweldig leuk geschreven. Ik ben een fan! Kom jij zelf maar snel terug naar Gent (maar laat de horden inderdaad maar boven de Moerdijk :-)
Wel, ik ben blij dat ik zo’n enthousiaste fan heb ;) Vrees niet, ik hoop vanavond weer terug te zijn.
Dat is een van dromen: mensen die hun eng nationalisme willen vervangen door een gewone maar bescheiden fierheid. Ge zijt wie en wat ge zijt, maar moet dat echt opvallen?
Ik denk dat de doorsnee-Belg ( VL of WL of BXL) meer in die hoedanigheid gekend is.
nja het komt voor dat je af en toe plaatsvervangende schaamte hebt voor je eigen soortgenoten hé ;-)
leuk geschreven stukje idd
Mooie bijdrage Eline. Fijn dat je geen brallende Hollander bent ook. Alleen; overdrijf nu niet langs de andere kant. Ik weet ook dat er nogal wat Nederlanders zijn die reuze meevallen en nooit van ‘Ho.. Ho.. Hondelul’ lopen te hossen langs de straat. Doe jezelf een lol & blijf hier weg als de Rode Duivels spelen: van de stumperds die hier dan met rode capes en duivelshoorntjes pinten lopen gooien word ik net zo depressief als van het Oranje-legioen!
Gelukkig is xenofoob gedrag tegen brallende Hollanders niet strafbaar! het moest eens een boot tamtamspelende negers zijn!
Ach, door de ‘Val Van Antwerpen’ in 1585 zijn de meeste Nederlanders uiteindelijk toch nog een stuk van ons ‘eigen volk’ geweest neen? Dus uiteindelijk kan een mensch daar nooit xenofoob van zijn: eigen vleesch en bloed, ha!
Maar dat is nog altijd geen reden om de ‘Pacificatie van Gent’ te willen herdoen. (Herenigen van de Nederlanden.)
Laat ze maar schoon daarboven blijven.
Ik moet als Gentenaar maar vijf minuten in Antwerpen rondlopen om de ‘wubbels’ te krijgen. Ben ik dan xenofoob t.o.v. de Antwerpenaren?
Vree herkenbaar die plaatsvervangende schaamte voor je landgenoten. Ik ben zelf ook Nederlander van het niet brallende type, maar gelukkig ook een Nederlander van onder de Moerdijk. Dat maakt het distantiëren wat eenvoudiger. Hoewel, als je visite door Gent loopt te gidsen en ze bestellen op café weereens een “sjudorans†ipv “een fruitsapâ€, dan krullen mijn tenen toch even…
Met zowel een Waalse grootmoeder als een Nederlandse half-broer kan ik alleen maar de solidariteit en sympathie met de Noorder- en Zuiderburen toejuichen.
Eline geef zich bloot, k vond het weer heel leuk om lezen, maar wel jammer van de lesbische loodgieters… ;-)
Eline, prima bijdrage, met veel plezier en interesse gelezen, welkom terug in Gent.
Ik kan de Nederlandse toeristen in Gent best wel uitstaan. Maar opvallend is dat het meestal oudere, geciviliseerde dames zijn. Het onbenul beperkt zich blijkbaar tot Antwerpen.
Wel, ben je nu al terug? Ik volg het op hoor! Waar is een fan anders voor ;-)
De hollanders hier in Israel vallen nochtans niet echt op hoor.
Ik heb er hier namelijk nog geen enkele gezien.
Zou nochtans es leuk zijn om mijn moedertaal boven te halen.
met vertraging gelezen, maar je bent de eerste die vandaag een glimlach op mijn gezicht heeft getoverd (bedankt daarvoor!)
“Suderans” heet dat toch? Van leenwoorden gesproken. Er overal meevallers en tegenvallers, de Nederlanders hebben m.i. alleen het ongeluk dat de extremen wat verder uit elkaar liggen. Als ze wat doen, dan doen ze het goed he :-)