Moderne pianomuziek onder Gentse Vleugels

woensdag 19 juli 2006 0u42 | jm | 1 reactie
Trefwoorden: .

pianoHet was alle verhoudingen in acht genomen nog vrij koel in het overdadig gedecoreerde zaaltje van de Koninklijke Vlaamse Academie in de Koningsstraat, althans in vergelijking met de loden hitte buiten. Er was meer volk dan ik had verwacht, want het vergt een zekere moed om je bij deze temperatuur te verplaatsen. Buiten lagen de Gentse feeststraten er relatief rustig bij.

Reinier Van Houdt is vooral bekend om zijn uitvoeringen van hedendaagse, enigszins avant-gardistische pianomuziek. Op het programma dan ook vooral minder bekend werk.

De pianist opende met de première van Point Black, een compositie voor de Gentse Feesten van de jonge componist Hans Roels. Een pianist moet meer kunnen dan piano spelen, fluiten bijvoorbeeld of met een zachte trommelstok (mallet) de toetsen bespelen. Het gefluit en het bijna metronomische geroffel werd door de computer opgepikt en verwerkt in de compositie. Het was verrassende muziek die bij een eerste beluistering vooral in het begindeel kon boeien.

Van Kaikhosru Sorabji speelde de pianist het indrukwekkende Ostinato & Perpetuum Mobile. Het begint met een sprankelende waterval van noten die net als een grote waterval minstens evenzeer dreiging oproept als esthetische bewondering. Het tweede deel bewijst dat de componist ook met minder noten schitterende muziek kon maken. Sorabji (1892-1988) is een Engelse componist van gemengd Indisch en Spaans-Italiaanse origine die een bijzonder teruggetrokken leven heeft geleid. Zijn werk is niet alleen behoorlijk moeilijk om spelen, het zijn ook dikwijls stukken van een uitzonderlijke lengte (drie of vier uur is niet ongewoon). Er zijn niet erg veel opnames beschikbaar. Recent verscheen een cd van pianist Fredrik Ullen (SORABJI: 100 Transcendental Studies, Nos. 1-25 BIS-CD-1373).

Charles Ives is een bekende Amerikaanse componist, maar staat toch niet vaak op het programma. Zijn Celestial railroad is een heerlijk stuk pianomuziek (net geen 10′), voortreffelijk vertolkt door de pianist.

Erg onder de indruk waren we ook van Grand Piano (1983), een imposante geluidsmuur van Alvin Curran (°1938). Ongetwijfeld zeer moeilijk om spelen, en beslist indrukwekkend om te beluisteren. Het maakt je in elk geval nieuwsgierig naar meer.
Een zeer geslaagd concert.

Info
Nog elke dag om 16 uur. t.e.m. zo 23 juli
Plaats: KANTL, Koningstraat 18, 9000 Gent
Inkom: 9 €
Reservatie: Uitbureau Gent, 09 233 77 88

© 2006 GENTBLOGT VZW

Eén reactie op Moderne pianomuziek onder Gentse Vleugels

  1. Reactie van Jeronimo

    hmm misschien met ik daar ook een sin een verloren mometn binnenwippen…ik hou wel van ecclectische muziek die niet meteen in je oren ligt.