Wouter vs Capitool: 101 – 100

donderdag 20 juli 2006 20u11 | Bram Antheunis | reageer
Trefwoorden: , , .

wouterWouter, het moet al een jaar of acht geleden zijn toen ik hem voor het eerst ontmoette, ergens als animator op een Bijzonder jongerenkamp. Sindsdien is zijn naam behoorlijk de lucht in geschoten, met prijzen in binnen- en buitenland, verkiezing tot Slimste Mens en graag geziene gast in talk- en andere shows.

Toch kan ik me niet van de indruk ontdoen dat onze ontmoeting zoveel jaar geleden daar eigenlijk totaal niets mee te maken heeft.

Ondanks de zin om eens een officiële voorstelling van hem mee te maken, was dit er nog nooit van gekomen. Er zijn hier op Gentblogt mensen die het Comedy-wereldje wel heel veel beter kennen dan ik. Dankzij de uitbreiding van het aantal speeldagen in het Capitool tijdens de Gentse Feesten lukte het me nu dan dus toch. Om acht uur stonden we dus paraat aan het Capitool, perfect voorbereid maar wel het beginuur uit het oog verloren, want dat bleek pas om half tien te zijn. Geen probleem, ware het niet dat de bediening bij ‘Igor’ lichtjes uit de hand liep, de (nochtans heerlijke) gerechten slechts half verorberd achtergelaten werden, en wij in looppas richting Capitool.

wouterWe waren uit eerste hand verwittigd dat de temperaturen in de zaal al ferm boven onze eigenste lichaamstemperatuur gestegen was, dus gewapend met een flesje water stapten we net op tijd de reeds bomvolle zaal binnen. Een prachtige entree trouwens, want we werden verwelkomd door 1600 zwaaiende handjes, die met een papiertje zichzelf wat friste wilden toewuiven. We zaten nog maar pas neer, toen de lichten doofden, alle hemdsknopen opengingen en Wouter de show aftrapte met een ingetogen lied waarin hij overspel door de vingers kon zien, zolang het maar niet met Jezus was.

Dat ingetogen slecht een op het verkeerde been zettend voorspel was, werd vlug duidelijk. De beker met de grote oren werd boven het podium gehangen, de spelregels uitgelegd, de competitie voor het meest aantal punten kan starten. Met vers opgeblonken ego trok Wouter ten oorlog tegen de voltallige zaal, hierbij slechts geholpen door een chocoladebolletjes kakkend konijn op het dashboard van zijn verbeelding en een knoert van een schoolbord om de stand bij te houden.

Wat volgde leek wel het heroïsch verslag bij een bokswedstrijd tussen Mohammed Ali en JP Coopman. Van op voorhand is duidelijk wie zal winnen, maar toch worden de spierballen gerold, het opsommen van de reeds eerder behaalde overwinningen breed uitgesmeerd, maar vooral is het geweldig om te zien hoe het publiek meegesleept wordt door de actie op het podium. Langs pestkop-in-de-as-leggende brilleglazen, ingeboterde moeders op fietsen, met confituur op olifanten jagende Neanderthalers, een onder druk staand kind om beter te presteren dan vijf 100% scorende en één debiel broertje, knalpotlesbiennes en andere jeanetten werd steeds duidelijker dat het geslacht Deprez uit het juiste hout gesneden was om deze wedstrijd te winnen.

wouter

Meer nog dan de monologen en de revue passerende liedjes, is het toch vooral zijn interactie met het publiek die de show zijn meerwaarde geven. Het persoonlijke contact met enkele mensen in het begin van de show zorgde voor een grote herkenbaarheid, één ervan zal deze avond binnen tientallen jaren nog luidkeels aan zijn kleinkinderen vertellen (JOS! JOS! JOS!), er werd gesmeten en gegooid, en door het zeer kort op de bal spelen leek absoluut niemand veilig te zijn. Omdat de humor hierbij nooit de pijngrens overschreed (zonder soft te zijn), is het voor Wouter perfect mogelijk om zoals hier een groot publiek aan te spreken. Volledige families liggen tussen te banken, waar bijvoorbeeld een Gunther Lamoot waarschijnlijk op meer scepsis zou kunnen rekenen van een stuk van dit publiek.

En het einde? Zonder alles te verklappen toch dit: liefde dames en heren, liefde. Liefste Sandra, hoewel je in een volgende voorstelling waarschijnlijk anders zal heten, knuffel Wouter zijn ego, streel het, koester het, al is het slechts een masker. Maar vooral, laat hem nooit het noorden kwijtraken.

De laatste extra show is vanavond, 20 juli om 21.30u.
Ticketprijzen: 21 euro
Reservatie: www.musichall.be of 077 37 38 39

© 2006 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.