Verhalen uit steen gehouwen (1)
Op het gevaar af een polemiek te laten ontstaan, wil ik toch een poging wagen om de legendes te bespreken van de beelden aan de brug van de Keizerlijke Geneugten. Ze behoren immers al een tijdlang (van eind 2000) tot het Gentse stadsbeeld, hebben nogal wat commotie veroorzaakt omdat er zoveel geld aan werd gegeven en omdat het zo lang duurde vooraleer ze werden geplaatst. En dan waren ze volgens menig Gentenaar nog veel te groot ook…
De bloembollen of krimbollen zoals ze ook wel worden genoemd wegen elk 7 ton, zijn gehouwen uit Franse natuursteen en Walter De Buck en zijn beeldhouwerscollectief hebben er ruim twee jaar aan gewerkt.
Ze stellen elk een legende voor uit het leven van Keizer Karel, geboren in Gent (1500) en keizer van een rijk waar de zon nooit onder ging.
Verhalen uit steen gehouwen, zoals de mens in de vroegste tijden deed. In vier afleveringen, vandaal deel één: Keizer Karel als scheepstrekker (Sint-Antoniuskaai).
Langs het Lievekanaal van Brugge naar Gent drijft een zwaarbeladen schuit. De schippersvrouw staat aan het stuur en de schipper trekt aan het touw vanop de dijk.
Hij botst tegen een nietsvermoedende wandelaar aan. De schipper scheldt de welgeklede jongeman uit voor adellijke nietsnut, die in de weg loopt van het werkende schippersvolk. Tijdens de scheldpartij raakt het schip echter uit zijn koers en belandt in het riet. De schipper springt aan boord en slingert verwijten naar het hoofd van zijn vrouw. De bemoeizieke keizer Karel wil de schipper terechtwijzen, maar de schipper werpt hem het sleeptouw toe en roept “Trek dan zelf als je beter weet!â€. Keizer Karel moet nu wel helpen.
Na enkele uren trekken wordt hij aan boord geroepen om wat te eten. Als de keizer een boterham neemt en hem wil beleggen met boter en kaas, wordt de schipper opnieuw woedend. “Boter of kaas maar geen twee toespijzen tegelijk, als de rijken dat doen, moeten zij dat weten, maar wij, hardwerkende en spaarzame mensen, doen dat niet!†Dat de opvliegende schipper wel recht voor de raap was, wist de keizer wel te waarderen. Toen de trekschuit enkele dagen later aangemeerd lag te Gent werd de schipper naar het paleis ontboden. Wanneer de schipper de keizer herkent als zijn scheepstrekker, vreest hij het ergste. Tot zijn grote verbazing krijgt hij geen straf maar wel een volledig nieuw schip.
Dit beeld is eenvoudig te herkennen aan het schip bovenaan. Aan de achterzijde zie je de schipper die Karel berispt tijdens de maaltijd.
© 2006 GENTBLOGT VZW
Bedankt, Peter.
Heel interessant om eens te lezen!
Ziedet wel da Keizer Kaorel nog zo giene kwaoie was! ‘k het altijd gezeid da wulder nie altijd het slechtste van ne vent moesten onteiwen.
nb: Hier in de buurt noeme ze de beelden de “blomkuule”.
ruikt naar propaganda avant la lettre zo’n weldoenershistorie s;-)
maar ’tis geestig om lezen
Heb altijd al willen weten of Karel ook Vlaams sprak. Zelf heb ik geschreven over zijn centenbakje.
Ik weet alleszins dat hij in Spanje niet graag gezien was omdat hij geen Spaans sprak.