Tapas

woensdag 23 augustus 2006 11u04 | Jeronimo | 1 reactie
Trefwoorden: , .

filmGisterenavond stapte ik schoon op tijd richting Studioscoop. Ik genoot van de avondlijke zonnestralen en had er wel zin in. Na wat ronddralen vond ik mijn date en we kochten een kaartje voor Tapas. Ondanks mijn goesting in een lekkere brok, kregen we geen echte tapas als versnapering. Tapas betekent klein hapje, tapar betekent verbergen.
Deze spaanse film brengt ons een schoteltje tapas van drie verhalen van gewone mensen in een wijk in Barcelona die gebukt gaat onder een zinderende hitte. Niet dat de film je overstelpt met zwoele scenes, maar toch staat die ene warme emotie centraal in de kleine hapjes die we uit de levens van de personage krijgen voorgeschoteld: de liefde.
Maar dan de onuitgesproken liefde en het verbergen ervan.

Raquel is gescheiden kruidenierster die er een virtuele relatie op na houdt met een dubieuze Argentijn. César, de zoon van een klant van haar die haar video komt repareren, wordt haar minnaar om de eenzaamheid wat te verdrijven. Dan heb je egocentrische Lolo, de dikke uitbater van een tapasbar die geconfronteerd wordt met het feit dat hij zijn vrouw enkel als goedkope hulp zag in zijn keuken.
Maar de beste verhaallijn komt van het bejaarde koppel Conchi en Marino.

film

Conchi dealt pillen aan de jeugd in de bar van Lolo.
Lolo zijn vrouw trapte het af en hij begrijpt niet waarom. De hoer waar hij blijkbaar al jaren troost bij zoekt, geeft hem lik op stuk. Ondertussen huurt hij een rare chinees in als kok die de keuken niet mag verlaten, want hij wil voor de buitenwereld verbergen dat zijn vrouw ervan door is, net zoals Conchi wil verbergen dat haar man stervende is aan kanker en op zijn manier uit het leven wil stappen en net zoals Raquel wil verbergen dat ze een relatie heeft met César.

film

We krijgen een onderhoudende mix met scenes uit de levens van deze personages. Persoonlijk vind ik het verhaal van Conchi en Marino het best uitgewerkt. Het blijft echter allemaal gewoontjes en oppervlakkig en als kijker maak je zelf uit hoe diep je erop wil doorgaan.
Mijn tapas heb ik liever een stukje pittiger en met een dieper laagje onder de korst.

De film won diverse prijzen oa op het Montreal World Film Festival (beste script), het Malage Spanish Film Festival (publieksprijs, Gouden Biznaga, Beste actrice), en de Goya awards (beste nieuwe regisseur, beste vrouwelijke bijrol)

Van: José Corbacho en Juan Cruz Met: Angel de Andrés, María Galiana, Elvira Mínguez, Rubén Ochandiano, Alberto de Mendoza, Darío Paso. 94 min.
In Studio Skoop

© 2006 GENTBLOGT VZW

Eén reactie op Tapas

  1. Reactie van Tapas hapke

    Ik vond de film tapas persoonlijk niet zo geslaagd. Waarom deze film prijzen gewonnen heeft is mij dus helemaal niet duidelijk. Misschien hard, maar dit is mijn mening.